THE PERFECT LOVE SONG

PROLOUGE

" Ms Ricalde where have you been??? .. "

And I just got off the lift ng biglang may sumalubong sakin.
Galing ako sa third floor ng building para mag almusal.. nandun kasi ang cafeteria..
Its Ms. Ferrido.
She's wearing the usual wednesday company uniform.. At ang mangilan-ngilang puti sa maayos na nakapuyod nyang buhok ang nagpapahalata ng katandaan nya . Lalo na at nakasuot pa sya ngayon ng makakapal na salaming pangmata... Madalas syang kinakatakutan sa aming office. But right now.. She really looked tensed and .. she looked frightened. Parang lahat ng takot na naipon ng mga kasama namin ay nasalin sa kanya.

"Ah.. nagcoffee po kasi ako.. kasi hindi pa po ako nag aalmusal kay- "

"PERO HINDI KA PA DIN DAPAT UMALIS!" Napaigtad pa ako ng bigla nya akong sigawan. Magkaharap na kami ngayon .. buti na lang walang ibang tao dito sa may hallway..

Natikom na lang ang bibig ko at napatungo.. Mukang wala ako sa posisyon ngayon para magdahilan at depensahan ang sarili ko. She's decades older than me .. sa edad at sa tagal na nanilbihan sa kumpanyang ito ..

"Sir Calvin's been so mad dahil nagsisimula na ang meeting ay wala ka pa.. Now you better get yourself together cause he will definitely break you into pieces pagkakita nya sayo. !"
She said in a threatning tone.

Then I knew
.
.
IM DEAD.

Im am really really dead.
Nagmamadali akong pumasok sa loob ng malaking office ng aming department.
Iilan lang ang empleyado sa loob that's why all their gazes didnt scaped me . Sinalubong ako ng mga tingin nila na para bang natatakot sila para sakin .

Napalunok ako dahil sa kabang nararamdaman ko habang dumidiretso sa table na inooccupy ko.. Kinuha ko lang dun yung folder na kelangan ko.. Saka na ako.. dahan dahang lumakad papunta sa may pinto ng conference room..
with Everyone..
Still looking at me ..

With encouragement.

Ohh.. I badly need that :(
Haaay..

Good luck Meilizsa Yvonne ..

Asahan mo ng makatanggap ng malutong na mura mula sa COO ng kumpanya ..

Lakas loob kong binuksan ang pinto at pumasok sa gitna ng nagaganap na meeting sa loob..
Sinubukan kong hindi makadistract at makakuha ng atensyon sa meeting .. And i tried .. but guess
.
.
Sometimes
.
.
Trying wont do me any harm..

but it wont work either.

As soon as I entered ay natigil ang discussion ng mga nagmemeeting at napatingin sila sakin. Lahat .

Pito lang sila sa loob .. still , their number's scaring the hell out of me.

Goodness! they were the BODs!

Lalo na at pagtingin ko sa kanya.. Nakatingin din sya sakin na magkasalubong ang kilay ..

Calvin Yuzon , COO

Yan ang nakalagay sa marble sa harapan nya .

He is wearing his light blue long sleeves .. Hindi na sya naka coat and tie gaya ng suot nya kanina..

But he didnt even bother to fold his sleeves up to his elbows.. Magkasiklop ang mga kamay nya habang nakapatong sa ibabaw ng desk ang kanyang siko kung saan sya bahagyang naka lean.. His hair's, still nicely done though..

Napatigil lang ako sa pagtitig sa kanya ng makasalubong ko ang mga tingin nya sakin.
His stare's piercing every inch of me and its enough to make me freeze for a moment..
.
.
dahil sa takot.

His lips were pursed at kahit wala pa syang sinasabi ngayon alam kong galit na galit na sya sakin at siguro minumura na nya ako sa isip nya.
At ayoko nun..