The Marriage Solution (Completed)

Chapter 4 : Life Saver

The sea beckoned invitingly, and she pulled off her sun-hat and ran towards it, inilubog muna niya ang paa sa tubig bago pa siya lumusong para lumangoy.

Masyado siyang nalibang sa paglangoy kung kaya di na niya namalayan na napalayo na pala siya sa dalampasigan. Pumihit siya paharap nang maramdaman niya ang paninigas ng kanyang binti. She tried to keep swimming, but her leg was stubbornly refusing to work. Ibinuka niya ang bibig para sumigaw sana, but as she did salt water gushed in and she began to choke.

Wag kang mag panic, sabi niya sa sarili - pero ayaw namang sumunod ng katawan niya. And the more the leg stiffened, the more water poured into her mouth. Nag float siya para maikampay ang mga kamay para makabalik siya sa dalampasigan pero hindi na niya kinaya ang sakit at naramdaman nalang niya na unti-unti na pala siyang lumulubog. Ikinampay niya ang mga kamay hanggang sa maramdaman niyang lumubog na siya ng tuloyan sa tubig...

Naidlip naman sandali si Fiel at nang sa kanyang paggising wala na sa tabi niya si Kate.

Instinct immediately warned him of danger and he leapt to his feet. Pinagmasdan niya ng maigi ang dagat, and he saw the disturbed water. Naisip kaagad niya si Kate. She was in trouble.

Lumangoy kaagad siya at pumunta sa bahaging iyon ng dagat. "Kate!" tawag niya rito. "For God's sake, keep still - I'm on my way!"

Hindi na masyadong narinig ni Kate ang pagtawag sa kanya ni Fiel. Hindi na kasi kinaya ng katawan niya at pakiramdam niya palubog na siya ng palubog sa ilalim ng dagat.

"Kate!" he reached her and grabbed hold of her, at inakay niya ito patungo sa dalampasigan. Inihiga naman niya sa buhanginan si Kate. Agad niyang hinanap ang pulsuhan nito at ng malamang pumipintig pa iyon ay nawala ang kaba niya. He pushed her chest to revive her. Pero hindi pa rin ito nagigising kaya napagpasyahan niyang gawin ang first aid. Hinawakan niya ang bibig nito at ginawa ang CPR. Naubo ito at isinuka ang nainom na tubig-dagat.

"Easy now," he soothed. "Easy." He ran his hands down over her body until he found the stiffened and cramped leg.

"Ouch!" ungol ni Kate.

He was rubbing her leg briskly between his hands until the spasm ebbed away.

But still, nakahiga pa rin si Kate sa buhanginan at nagtama naman ang mga mata nila.

"Are you okay?" mababakas sa mukha niya ang pag-aalala para dito.

She coughed, then nodded, at napahagulgol nalang ito bigla ng iyak.

He felt her shudder. "Don't cry. Buhay ka pa naman."

She couldn't move. Pakiramdam kasi niya parang nadaganan ang buong katawan niya ng isang mabigat na bakal. "But I feel so...so stupid!" she choked.

"Well, you were a little," he agreed gently. "Alam mo bang masama ang maligo pagkatapos kumain? What made you do that, Kate?"

Napapikit lamang ng mga mata si Kate. Hindi naman niya pwedeng sabihin dito na nag-iinit masyado ang katawan niya ng dahil sa naka hubad-baro ito, kaya naligo na lamang siya para malamigan naman ang kanyang nag-iinit na katawan. Napapailing na lamang siya sa naiisip.

"Makakalakad ka pa ba? or bubuhatin nalang kaya kita?"

"I can walk."

"Oh no, you can't," pa demure nito. Then he rose to his feet and picked her up as easily as if she'd been made of feathers.

Kate was not the type of woman who would normally expect to be picked up and carried by a man - indeed, she had never been the recepient of such strong-arm tactics before.