Ay Elementleri #Wattys2016

#5 Katil Ortaya Çıkıyor

5.Bölümle karşınızdayım.
Umarım beğenirsiniz.
İyi okumalar. ;) <3
Geçmiş
Beni nasıl tanıyabilirler? Sonra bunları boş verdim ve üstüme peri tozundan biraz döktüm. Sanırım alerjim var çok rahatsız oldum ve hapşurmaya başladım.Çok uykum gelmişti rahat bir uykuya hazırdım. Sabah uyandığımda çığlık attım. Gözlerimin renginde bir gariplik vardi kırmızı ve siyahlardı ağlayınca kan akıyordu. Elime telefonu aldım. Artık dayanamıyordum...
Çok sıkılmıştım. Geçirdiğim şokun üstünden 2 saat geçmişti. Artık takmıyordum. Ani bir kişilik değişimi geçirmiştim. Artık herşeye psikopat kahkahalar atıyordum. Yaklaşık 48 saattir hiç dışarı çıkmadım.
Yaşadıklarım korkunçtu. Gözlerim eski halini almaya başlamıştı. Aydan gelen gümüş rengini... Hiç beklemediğim bir anda kapı çaldı. Kapıyı açtım. Güneş ve Gece gelmişti. Onları ifadesizce içeri alırken Ateş'in en arkada geldiğini gördüm. Onun gelmesini pek beklemiyordum.
Güneş o gülen yüzüyle evi ışıkla doldurdu. Bütün perdeleri açıp içeriyi güneş ışığıyla doldurdu.
Güneş:"Ay başınızdan geçenleri bana Gece anlattı. Seni anlıyorum. Ağlamaktan mahvolmuşsun."
Hayır, ben çok iyiyim. Diyerek kahkaha atmaya başlamıştım.
Gece ağlıyordu. Sanırım yaşadıklarımızı atamamıştı üzerinden. Sonra söze karıştı.
Gece:" Ay senin sinirlerin bozulmuş. Ama bunun üstesinden gelebilirsin. Ben hep yanındayım.
Ama bilmeni istediğim birşey var.
Sana bunu söylemek ve destek olmak için geldik. O gün benim yapımı incelemişler. Yani kısaca kan örneği alarak DNA'ma bakmışlar. Bunu kimin neden yaptığını bilemiyorum. Ama sanırım sana daha kötüsü oldu. Sana enjekte ettikleri maddeler kişiliğini ve güçlerini değiştirecek nitelikte. Herşeyi araştırdım. Gözlerinin renk değiştirdiğini biliyorum. Bunu bana hislerim söyledi. Alfa kurtların 6.hissi çok kuvvetlidir. Göz rengin şuan kontrolsüzce değişiyor. Ama kontrolün altına girince kötü güçler seni her sardığında değişecekler. Orada yaşadıklarımızı çok iyi biliyorum. Sen baygınken bende değişik auralar algıladım. Bütün olanları düşündüm. En sonunda yapbozu tamamladım. Şuanda benden çok sen tehlikedesin. Seni koruyacağız.
Sözleri beni çok etkilemişti. Ama içimde en ufak bir korku belirtisi hissetmedim. Yeni birşeyinde farkına vardım. Artık ne kadar çabalarsam çabalayım ağlayamıyordum. Bir güç beni kendine hapsetmişti. Bunlarda ne kadar uzun konuşmuşlardı.
Canımı sıkmaya başladılar. Birden kendimi bir boşlukta buldum. Elimde bir bıçak vardı. Gümüş ile kaplıydı. Ay ışığında parlıyordu. "Sen benim ışığımı söndüren katilsin." Diye bir ses duydum. Anlam veremedim. Sen ay ışığı katilisin canını sıkanlara karşı bu bıçağı kullan diye bir fısıltı duydum.
"Ay iyimisin?" Diyen Ateş'in sesini duydum. Sanırım yine bayılmıştım. Ama bu çok değişikti. Sonra bir ses duydum. "Ona kulak asma, seni ele geçiren güce izin verme. Arkadaşlarına asla zarar veremezsin..."
Bu sesin Derin ve Okyanus'a ait olduğunu düşündüm. Haklıydım da. Bu ikili neden herşeye karışmaya başladılar ki. Sinirlenmeye başlamıştım. Kendimi kontrol edemeyerek uzun süre kahkaha attım. Kendime geldiğimde Güneş, Gece ve Ateş gitmişti. Odama gittim çekmecenin ilk gözünü açtım.
Tahmin ettiğim gibi gümüş bir bıçak...