The Sound Of Rhythm

Prologue

Music is Life. Kaya nga lahat ng audition ginagawa ni Rhythm para lang makapasok siya sa isang theater o isang banda man lang. Wala namang masama sa boses niya. Marunong naman siyang kumanta since all of her family knows how to sing. Sadyang ganyan lang talaga ang tadhana para sa kanya.
But once upon a time, in her devastating world, nakuha siya sa isang banda bilang vocalist. Sa sobrang saya niya sa pagkanta hindi niya namalayan that her world is changing and it became for exciting for her.

Verse 1: Safe and Sound by Taylor Swift

Rhythm's POV

Hoooooooo! Kinakabahan na talaga ako. Hayss pang ilan ko na bang audition ito pero kinakabahan pa talaga ako. Nandito ako ngayon sa Paradise Theather para mag audition hoping na makuha ako. Sana naman makuha talaga ako :3 Ayan na.. Ayan na! Ako na talaga ang susunod na mag au-audition.

"Rhythm Coreen Montecarlo" tawag sa akin nang host.

Lumabas ako ng backstage at tumuntong sa stage dala-dala ang guitar ko. Walang masyadong tao sa theather at ako lang mag-isa ang pumunta dito para mag-audition. Busy kasi silang lahat eh pati mama at papa ko at mga pinsan ko.

Umupo ako sa isang mataas na silya sa center ng stage at nagsimulang tumugtog.

"I remember tears streaming down your face when I said I'd never let you go.

When all those shadows almost killed your light.

I remember you said don't leave me here alone.

But all that's dead and gone and passed tonight."

Huminga ako nang malalim para simulang kantahin ang chorus nito...

"Just close your eyes, the sun is going down.

You'll be alright, no one can hurt you now.

Come morning light, you and I'll be safe and sound.

Oooohhh-"

"Okay. Thank you miss Montecarlo that would be all. Next~~" ngumisi ako at tumayo papuntang backstage.

Pagkatapos ng audition ko ay pumara ako ng taxi para umuwi na nang bahay. Bukas pa kasi nila ipo-post yung result sa mga nakuha. I hope talaga makuha ako dahil hindi ko na mabilang kung pang ilang audition ko na iyon. Nang nakarating na ako sa bahay ay binati agad ako ni mama at mga kapatid ko.

Actually tatlo kaming magkakapatid. Dalawang lalaki at isang babae. Ako yung bunso. Si kuya Jude Montecarlo ang panganay. I won't deny that isa siyang asshole at isang cassanova. Ang dami na kaya niyang pinaiyak na mga babae at pinaglalaruan. He's such a pain in the neck. Si kuya Andrei Montecarlo naman ay suplado at cold. Playboy din siya minsan pero cold talaga yan. Like super hindi namamansin. -_- At ako naman yung bunso. Mabait (slight..), mapagmahal (totoo ito no joke..xD), at palaging nag au-audition pero hindi naman nakukuha. Hindi ko nga alam kung bakit ehhh -.-

"So how was it?" tanong nang cold kong kuya Andrei habang tamad na naglalaro ng xbox.

"It went fine. Hindi ko lang alam kung makukuha ako." ani ko habang kumukuha ng pagkain sa ref dahil nagugutom na talaga ako. Super!

"Little sis, bakit ba hindi mo na tigilan iyang pag au-audition mo. Eh hindi ka naman nakukuha." sabi ni kuya Jude habang may ka text. May pinag titripan naman ito ahh.

"Wow kuya hah! Should I take it as a complement or an insult?" sabi ko. Tumawa naman siya.

"Dammit!" mura ni kuya Andrei. Natalo yata sa nilalaro niya.

Pumunta ako sa kitchen at dun nakitang nagluluto si mama. Gabi na pala at mag di-dinner na kami maya-maya. I kissed mom on the cheeks at umupo habang minamasdan siyang nagluluto.

"So how was it, Rhythm?" tanong niya.

"It was okay mom. Tommorow ko nalang babasahin yung result dun sa theater." sagot ko habang minamasdan siya.

"Good. So naka handa naba yung mga gamit mo para bukas?" Ohh yes! First day of school na bukas and bago yung school na papasukan ko. I'm 3rd year college na taking up Bio-Chemistry at mag stu-study ako sa St. Joseph University. Doon din kasi nag stu-study ang mga pinsan ko.

Pagkatapos naming kumain ay pumunta ako sa kwarto, nagbihis at natulog na. I'm just so tired from the audition. Hayyy.