Chapter 8

29 2 4
                                    

Verse 8: Untitled

Rhythm's POV

It's been a week since naging myembro ako ng No Exit. Maganda naman ang turing nila sa akin. At si Dame naman, ganun parin. Hindi niya ako masyadong kinakausap dahil palagi siyang busy sa cellphone niya o di kaya palaging nagpapractice dahil baka may gig kami . Mabuti na daw yung laging handa since busy din kami sa studies.

"Hoy Rhym, tulala ka diyan." Ani Amy. Humalakhak siya.

"Ahh-hah? A-anong sabi mo?" Nauutal kong sabi.

"Sabi ko, bakit nakatulala kang nakatingin kay Dame?" Tanong niya at tumawa.

Huh? I'm staring at Dame? Again? Dammit! Nanginginit ang mukha ko tuloy. Hindi naman nakatingin si Dame sa akin but I know he heared that dahil nag-iwas siya ng tingin. I'm screwed.

"H-hindi no. W-what are y-you t-talking about?" Dammit. I'm shuttering. Now I sound so defensive.

"Oh, bakit nauutal ka? Defensive." Sabi ni Aki. Pinagtutulungan ba nila ako?

"Che! So ano may gig ba tayo?" Iniba ko ang usapan. Para na akong nilalagnat ngayon dahil sa init ng mukha ko.

Nandito kaming anim sa band room ngayon dahil may sasabihin daw si Dame tungkol saan. I think may gig kami. I can already feel the excitement. Kakanta na din ako at makaka-duet ko si Dame. Yehey!

"Ano bang sasabihin mo Dame?" Tanong ko sa kanya. Well, I got the nerves pero nini-nerbyos parin ako pag kinausap ko siya. Baka deadmahin niya ako. It's a big slap to my face.

Inilipat niya ang kanyang mukha sa amin na kanina ay nakatingin ito sa cellphone niya. He's always been so busy with his phone and I don't why. None of us do.

Tumayo siya.

"Kasal nang ate ko this Saturday at gusto niya tayo ang tumugtog." Aniya. "Pero hindi ako kakanta dahil I'm the best man of the groom."

Ayyss! Akala ko pa naman duet kami.

"Hmm pwede namang si Rhythm nalang." Sabi ni Georgina.

"That's what I've been thinking."

Napatingin silang lahat sa akin.

I cleared my throat. "So, anong kakantahin ko?"

"Love songs. Alangan naman rock songs. It's a wedding." Sarkastiko niyang sabi. Marunong naman palang maging sarcastic. Inirapan ko siya.

"Ikaw nalang ang pumili Rhym." Ani Ram.

"Ilan ba ang kakantahin ko?"

"2 to 3 songs I guess. Pero magprepare ka nalang marami para hindi makulangan." Sabi ni Georgi.

"Okay."

Lumabas na kaming band room. Magkasama kami ni Amy palagi since pareho kami ng schedule whole sem. Pareho din naman kami ni Dame pero hindi siya sa sumasama sa amin.

"Hmm may naisip ka nabang kakantahin Rhym?" Tanong ni Amy ng umupo kami sa silya.

"Hmm I'm planning to sing slow genres like I Won't Give Up or A Thousand Years."

"Oo maganda din yan but I suggest kumanta ka din nang mga bagong songs dun sa reception."

"Kakanta din ako sa reception?" Well, I wasn't informed.

"Yep." Pagkasabi niya nun ay dumating na ang aming professor.

Kasama ng pagdating nga aming teacher ay dumating na din si Dame at umupo sa tabi kong desk since seatmates kami this sem sa lahat ng subjects.

Tamad siyang umupo sa tabi ko habang nag pe-pen trick at tamad na nakikinig sa professor na nagdi-discuss. I kinda find this habit of him awesome. Shit. Here I go again.

"Hoy. Wag mong titigan baka matunaw!" Sabi ni Amy at kinalabit ako. Ngiti ngiting aso pa siya. Sinabi ko kay Amy na may something ako kay Dame since palagi niya naman akong nahuhuli na nakatulala kay Dame. I was embarrassed ofcourse.

Damn. Hindi ko namalayan na nakatulala pala ako sa kanya. Pagtingin ko ulit kay Dame, I saw him smirk. Shit I think he noticed me staring at him. AGAIN. What the eff is happening to me!

Nakikinig ako ngayon sa discussion nang may kumalabit sa akin. Pagtingin ko si Dame pala. May binigay siya sa aking papel. Now I'm suddenly curious about it. Kumunot at noo ko.

"Ano toh?" Bulong ko sa kanya.

"Paper." Sarkastiko niyang sabi. Aba! Inirapan ko siya.

Binuksan ko yung papel at binasa ang nakasulat.

'Why are you always staring at me?' -D

Uminit ang mukha ko. Shitttttt! Wala nang mas nakakahiya pa nito. Sumulat din ako.

'Am not.' -R

Binigay ko sa kanya ito at kinuha niya naman ito at binasa ang reply ko. Nanatili akong kalma kahit gustong gusto ko na talagang sumigaw kahihiyan.

Binigay niya naman ulit ang papel sa akin.

'You are. What? You like me now?' -D

AWHAT???! Sinulyapan ko siya at tinaasan ng kilay. Nanatili paring seryoso ang mga mukha niya.

'No. I am not. Wag kang feeler please. Nakakasuka.' -R

Binigay ko sa kanya ang papel ulit. Of course that was a lie. A big lie. I know to myself that I like him and I never deny that.

'Nahh. I know you do.' -D

Shit. Are we really doing this? I mean this is unusual for a cold-faced Dame dela Cruz and to think siya pa yung nagsimula.

'If I tell you yes?' -R

Binigay niya sa akin ang papel at agad namang namula ang mga pisngi ko pagkabasa nito.

'I don't mind.' -D

I suddenly feel my heart skipped a beat. OA lang ako or what? WHAAAATT?

Ulit-ulit kong binabasa ang huli niyang sinulat. 'I don't mind' 'I don't mind', what the fuck does this mean?!! Holy crab!

Mas lalong uminit yung mukha ko nang nakita ko siyang naka-smirk sa akin. Damn! Isn't it too early para ganito yung ma feel ko para sa kanya? I mean, three weeks palang akong nandito. Uh-oh. I know where all of these is coming.

I think I'll be falling hard for this guy.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: May 24, 2016 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

The Sound Of RhythmTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon