The Sound Of Rhythm

Chapter 5

Verse 5: My Immortal by Evanescence

Rhythm's POV

Pagkagising ko ay agad akong nag-ayos, kumain at umalis sa condo. Dali-dali akong pumunta sa school at tingnan sa bulletin board ang mga nakuha sa audition kahapon.

Pagdating ko sa bulletin board ay ang daming tao kaya nakipagsiksikan ako dun. Hinanap ko kaagad ang lista ng NO Exit band at.... WHAT THE FUCK?! Walang nakusalat sa papel. So it means walang nakuha? Are they kidding me?! Sa dami ba namang nag-audition sa kanila. The hell!

"Assholes!" Mura ko at dabog na lumakad palayo sa bulletin board. Napansin ko pang tumingin ang ibang tao sa akin habang naglalakad ako palayo. I mean, what the hell? Wala silang kinuha ni isa sa aming nag-audition. Ang dami kaya namin kahapon. Motherfuckers!

Padabog akong pumasok sa classroom at agad kong nakita si Dame na nakatingin sa desk niya na parang walang pakealam sa paligid niya. I want to punch him right in the face! Naglakad ako patungo sa kinauupuan ko at padabog na umupo habang nakakunot ang noo ko at nakaabot ang mga kilay ko. Nakakabadtrip.

"Rhym, okay ka lang?" Tanong ni Amy. Halatang nag-aalala siya sa inaasta ko.

"Hindi. Dammit." Matigas kong sabi habang nakatingin sa kawalan.

"Anong nangyari?"

"Later Amy. Nababadtrip ako." Tumango naman siya at hindi na nagsalita pa.

Sinulyapan ko si Dame na nasa tabi ko at.. what the hell? Wala ba talaga siyang pake? Ni hindi naman lang niya ako tiningnan at sinuri kung anong nangyayari sa akin. Napaka-cold naman niya. Oo, galit ako sa kanya dahil hindi man lang niya nakita ang effort namin sa pag-audition sa kanila. Halos maubos ang laway ko sa kaka-praktis. Galit ako sa kanya pero habang nakatitig ako sa kanya ay hindi ko maiwasang kiligin sa gwapo niyang pokerface. Dammit Rhym! Nakakaletche.

Hindi ako naka focus sa mga discussions ng mga professor ko dahil naiinis parin ako at since blockmates kami ni Dame ay mas lalo pa akong naiinis kapag nakikita ko ang gwapo niyang mukha. Habang papunta ako sa last subject ko ngayong umaga ay tumunog ang cellphone ko at tiningnan ko kung sino ang tumawag. Si Kuya Jude lang pala.

"Hello?"

Little sis! How are you? Nakuha ka ba?" Tanong niya. Hindi, at may magaganap na party ngayon. Tsss.

"Maghanda ka na sa 'Party' mo!" Matigas kong sabi sa kanya at in-emphasized ang salitang "party". Tumawa siya sa kabilang linya nang napagtanto niya na hindi ako nakuha.

"Oh okay. Kwentuhan mo nalang kami later." Sabi niya at nakatawa parin. Walang hiya ka kuya.

"Che!" Sigaw ko sa kanya at pinatay ang call. Pagkatapos ay pumasok ako sa classroom.

Kasama ko ngayon si Amy at mga pinsan ko dito sa bench. The usual bench na uupuan namin araw-araw. Ito na yata ang tambayan namin. Nakatulala lang ako at para bang naiiyak sa fact na hindi na naman ako nakuha. Pagtatawanan na naman nila ako.

"Uyy Rhym, nakatulala ka diyan?" Natatawang sabi ni Sun.

"I heard wala dawng nakuha sa band. So it means hindi ka rin nakuha?" Pa-inosenteng tanong ni Vin pero halata namang iniinis niya ako. Tinutukan ko siya.

"Obviously." Matigas kong sabi at inirapan siya.

Bumuhos ng tawa ang mga loko kong mga pinsan na lalaki na para bang mamamatay na sila. Tinuturo pa nila ako habang tumatawa. Pati rin ang mga girls ay tumatawa na rin. See? Mga walang hiya. Inirapan ko silang lahat.

"Damn dude, wag niyong inisin si Rhym." Thank God at nandito si Pierce. Hindi siya nakatawa at pokerface lang siya. "Hindi lang talaga maganda ang boses mo." Mawala ka nalang Pierce. Mas lalo pang tumawa ang pinsan ko. Inirapan ko siya.