Don't eat

Deel 7

'Heeft u bewijzen?' Vraagt de politieagent. Ik open het WhatsApp gesprek. Precies op het moment dat de agent kijkt, komen er weer een paar appjes binnen.

Anoniem: Ik zoek je op, trut!
Anoniem: Ik maak je dood!!
Anoniem: Je verpest mijn leven!
Anoniem: Dik zwijn!!

'Hm, ik zet het gesprek over naar de computer. Ik ga onderzoeken ,samen met mijn collega's, wie hier achter zit. Mevrouw, u hoort nog van ons.' Zegt de agent tegen mijn ouders. We verlaten na het lange gesprek het politiebureau.
Als we thuis komen, ga ik meteen naar boven om mijn huiswerk te maken. Pff, ik vind wiskunde zó moeilijk. Ik snap er niks van. Ondertussen is het 17:30. 'Marijke, kom je naar beneden?' Roept mijn moeder. Ik doe mijn boek dicht en loop naar beneden. Tijdens het eten praten we nog over vandaag. 'Je bent echt triest als je anonieme berichtjes stuurt.. Doe dat dan lekker in iemands gezicht!' Zegt Fay. 'Tja, zo zijn sommige mensen hé.' Zeg ik. We hebben gegeten en Fay roept me. 'Marijke, kom is.' 'Wat is er?' 'Als dat anonieme nummer weer belt, neem je gewoon op. Oke?' Zegt ze. 'Waarom?' 'Als hij of zij praat kunnen we misschien aan de stem herkennen wie het is.' 'Die persoon gaat vast niet pr....' Wil ik zeggen, maar het anonieme nummer belt weer. 'Neem op, neem op.' Zegt Fay.' Ik neem op. 'Hallo, met wie spreek ik?' Geen gehoor. 'Zeg maar gewoon wie je bent?' Zeg ik geïrriteerd. Dan hoor ik een stem. 'Hai.' Hoor ik door de telefoon met een echo. 'Met wie spreek ik?' Vraag ik nog een keer. Dan hoor ik vreemde stemmen, die me uitschelden. Ik hang weer op. 'Klojo's!' Schreeuw ik. 'Ik hoop dat die fucking politie wat gaat doen!' Schreeuwt ze en ze slaat met haar gips arm vol tegen de muur. 'Rustig, ze gaan vast wel wat doen.' Zeg ik. Dan belt Alex me. Ik vertel alles. 'Ik hoop echt dat ze er wat aan gaan doen.' Zegt hij. 'Maar ik ga ophangen. Doei liefje.' 'Doei mop' Zeg ik. Een paar uur later is het 22:30. Ik ga naar boven, pak mijn tas in, poets mijn tanden, kleed me om en ga in bed liggen. Heel snel kijk nog een keer op mijn telefoon. 'Gelukkig, geen berichtjes.' Denk ik in mezelf. Ik doe mijn telefoon aan de oplader en ga dan lekker slapen.