Don't eat

Deel 4

Als ik wakker word, zie ik mijn eigen kamer. 'Wat is er gebeurd?' Vraag ik met een schorre stem. 'Een meisje heeft je met je hoofd tegen een kluisje aan geduwd.' Zegt mijn moeder. 'Gaat het wel een beetje?' Vraagt ze. 'Ja ja.. Het gaat wel.' Zeg ik en ik doe mijn ogen weer dicht.
Die middag komt Alex naar mijn huis. 'Hoe gaat ie?' Vraagt hij. 'Ja, gaat wel.' Zeg ik droog. 'Als ik iets voor je kan doen, altijd zeggen he.' Zegt hij en hij geeft een knipoog. 'Maar vind je het goed als ik weer ga?' Vraagt Alex. 'Ja hoor. Tot morgen.' Zeg ik. 'Oh, bijna vergeten.' Zegt hij. Er ligt een briefje op mijn been. 'Maak maar open als ik weg ben.' Zegt Alex. Hij zwaait nog een keertje naar me en ik zwaai terug. Dan maak ik het briefje open.
'Lieve Marijke,
Kom je morgen om 12:00 naar de Prezantlaan? Ik wil graag iets tegen je vertellen en wat aan je vragen.
Liefs, Alex.'
Ik blijf lang naar het briefje staren. 'Wat zou hij daarmee bedoelen? Met dat hij iets wilt vertellen en wilt vragen.' Zeg ik in mijn hoofd. Hij loopt al een tijdje bij mij. 'Zou hij me leuk vinden?' Denk ik. Ik denk het niet. 'Hij valt alleen op meiden zoals Amanda.' Denk ik weer. Misschien is het wel nep en wilt hij alleen weten wat ik van Amanda, Marit en heel dat clubje vind. Van al dat nadenken word ik een beetje moe. Ik sta op, leg het briefje in mijn bureau laatje en ga weer slapen. 'Ik ga morgen gewoon naar Alex en dan weet ik wat hij nou bedoeld met dat hij iets wilt vertellen en wilt vragen.' Denk ik in mezelf.