Deel 5

118 2 1
                                    

Ik word wakker en kijk op mijn telefoon. 'Pff is het al half 12?''HALF 12?!' Schreeuw ik. Ik spring mijn bed uit, ga douchen, kleed me aan, doe make up op en dan ga ik ontbijten. Ik prop snel twee boterhammen met Nutella naar binnen. 'Zozo, wat een haast op zaterdag. Wat ga je doen?' Vraagt mijn moeder. 'Uhm ja het is niks bijzonders.' 'Nou ik denk dat het wel iets bijzonders is. Waarom zou je je anders zo optutten?' 'Ik leg het later wel uit, maar nu moet ik echt gaan. Dag mam!' Ik loop het huis uit en pak mijn fiets. Als ik daar aankom is het 12:00, maar ik blijf wachten. Ondertussen is het al 12:10. Ik zucht en vraag me af waar hij nou blijft. Net als ik hem wil bellen komt hij aangefietst. 'SOOORRRYYY!' Schreeuwt Alex. Hij parkeert zijn fiets en komt bij mij staan. 'Lieve, lieve, lieve, lieve Marijke, je bent een hele leuke, lieve en mooie meid. Ik vind je heel erg leuk.' Terwijl hij aan het praten is pakt hij mijn handen vast en kijkt hij me aan. 'Zou jij mijn meisje willen zijn?' 'Ik weet niet of ik het wel kan, met Amanda en Marit..' Zeg ik. 'Lieverd, vergeet hun. Ik loop altijd bij je. Dus wil jij mijn meisje zijn?' Vraagt Alex terwijl hij me lief aankijkt. 'Ik vind jou ook heel leuk. Dus ja.' Zeg ik. Alex geeft me een kus en knuffelt me. We fietsen nog even samen en dan gaan we allebei naar ons eigen huis.
Die avond WhatsAppen Alex en ik heel de tijd. Totdat ik anonieme berichtjes krijg.

Anoniem: Vieze hoer!
Anoniem: Trut!
Anoniem: Dik varken dat je bent!
Anoniem: Met Alex ervan doorgaan! Bah!
Anoniem: Mislukkeling!!

Ik blokkeer het nummer en leg mijn mobiel op mijn nachtkastje. Dan trilt mijn mobiel. Ik kijk wat voor melding ik binnen heb gekregen. Weer een anoniem nummer dat mij WhatsAppt.

Anoniem: Wie denk je dat je bent?!
Anoniem: Vieze, vuile kut hoer!

Opnieuw blokkeer ik het nummer. Het gaat nog even door dat een anoniem nummer me WhatsAppt. Uiteindelijk ben ik er klaar mee en zet ik mijn telefoon helemaal uit. Die berichtjes blijven in mijn hoofd rond spoken. Ik sta op, doe het licht aan en kijk in de spiegel. 'Ben ik echt dik?' 'Ben ik echt een mislukkeling?' Mompel ik. Ik doe het licht weer uit, ga in mijn bed liggen en ga slapen. Morgen zie ik wel of ik weer berichtjes heb gekregen.

Don't eatWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu