~Bulut..~

295 22 1
                                    

Bulutlardan birindeydi yatağı,

Gökyüzüne dayalı sonsuz manzarası,

Bakışları bulmadığından toprağı,

Mavilikti tek sığınağı.

Gözlerinden yağmur aktı bulutun,

Anlaşılan kıskanmıştı toprağı;

Güneşin karşılıksız sevgisinden,

Işığını hediye edişinden.

Son yağmur aktığında gözlerinden,

Kayıtsızca hızlandı aniden,

Önünde dursa da Güneşin,

Rüzgara bağlıydı gidişi.

Buluttan sarkdığında bacaklar,

Toprağa döndü kızgın bakışlar,

Onu kül edecekti gözleri,

Bulutunu ağlatana nefreti.

Gördüğünde toprakdaki birini,

Hatıralar ev belledi zihnini,

Durgun ruhu hisseti,

Toprakdakinin geçmişini..

Hıçkırıklarla dolu anılar,

Kesikler attı vücuduna,

Çığlıklarla zengin yaşanmışlıklar,

Yumruklar savurdu ruhuna.

Kırık kalp kestiğinde avuçlarını,

Taze yaralar kanadı durmaksızın.

Toprağa bakmanın lanetiydi yaşadığı,

Kaderi oldu cüretinin karşılığı.

Bulutlara akmış kan, karıştı yağmura,

Dost için akıtılan gözyaşlarına,

Kırmızı damlalar indiğinde toprağa,

Cesaret çiçekleri bitti etrafta..

Gözlerin izlediği toprakdaki kimse,

Kurbandı geçmişteki cesarete,

Laneti taşıyordu gölgesinde,

Zaten hiç olmayan bedeninde.

Buluttan düştüğünde zayıf vücut,

Lanetin gölgesi yerini buldu,

Cesaret çiçeği biten yerde,

Artık iki kurban dolaşır oldu.

İntikamdan kurulmuş sofrada,

Altın kadehlerde zehir konuldu,

Koyu kırmızı şarap değil de,

Ölümün kanından nefret konuldu.

Geceler'in Gizemi ( GDS )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin