LENARIE MARIANNE ACOSTA POV.
"nandito na ako!" masiglang sabi ko.
kasi naman eh. Paano ba naman? Ngayon balik niya pagkatapos niyang magbakasyon ng 5 araw.
"Tao po?? Hihi---" napatigil ako sa pagkulitin ng nakita ko siya..
Nakita ko siya..
Siya.
Na nasa sahig namin
Duguan,
Walang malay
Puno ng pasa
At Hindi ko na makilala ang lalaking mahal ko. Ang reason Kung bakit na bubuhay pa'ko.
"Uuuuuwwahhh!!!!!!t-tulooonngg!!!" Hikbi parin ako ng hikbi.
"Bakit mo 'ko iniwan?? *Sob* akala ko kasama pa kita sa g-graduation ko? D-diba i-kaw ang maglalagay ng medal sa akin?! *sob* wag naman ganyanan." Di ko na talaga napigilan at umiyak at niyakap siya.
Bakit??!
Sinong gumawa nito?!
Sino?!
"Sino?! " napabangon ako kaagad sa higaan ko.
Pawisan na ako.
Ewan ko pero 5 years na ang nakakalipas nung nangyari nun,pero sariwang sariwa parin.
Sariwang sariwa parin yung sakit at kalungkutan.
Naalala ko naman ang muka niya..muka niyang puno ng pasa, na halatang pinaghirapan.
alam kong panaginip lang yun, pero sana totoong panaginip lang yun..
Pumunta muna ako sa kusina ko sa baba para uminom ng tubig at mahimas-masan ako sa panaginip o tawagin nating flashback.
Ako lang magisa dito sa mansion ko. Malaki siya at 5 maids lang dito. hindi sila stay in dito. Umuuwi sila tuwing 7 pm.
*booogshh*
Teka. Ano yun? Aha! vase ko yun na binili ko pa sa italy. Tss. Magnanakaw na naman.
Oo, 5 magnanakaw na ang nagtangkang magnakaw sa mansion ko.pano ba naman? Walang security guard yung mansion ko.
Bakit ko pa kailangan ng security guard kung kaya ko naman?
"Pota!" Rinig kong bulyaw ng magnanakaw.
maka bulyaw naman tong lalaki sa pamamahay kopa.
mabut naman at nandito ako sa kusina.Kinuha ko na yung katana ko at normal na lumakad papuntang living room.
Natatanaw ko na yung magnanakaw . Tss. Ka height lang naman pala kami. Oo matangkad akong babae.
"Hoy!" Tawag ko sa magnanakaw at ako naman heto na nakaupo sa sofa na naka harap sa kanya.
"Hindi manlang natatakot??!!" sigaw ng magnanakaw. Teka. Bat muka pa siyang natatakot? Pathetic boy!
"Tss.*smirk*" yan lang reply ko sa kanya.
Lumapit na ako sakanya kasi na aantok na ako.
nang malapit na ako sa kanya eh nagulat siya.patay kasi yung ilaw. Tss.
"'AN TAPANG MO AH" sigaw niya.
tumakbo na ako palapit sa kanya at tsaka tinusok na yung katana na kanina pa nasa kamay ko.
Sa pindutan ng chandilier ng living room na nasa kabila lang ng ulo niyang takip na takip ng maitim na supot.
"Alam mo? Mas masarap mag away kapag merong magandang background." sabi ko tsaka nag smirk.
Dahan dahan kong kunha ang takip niya at doon ko nakita ang pagmumukha niyang pawisan na at ang mata niyang nakatingin sa katana ko na nakatutok sa dibdib niya.
Pinindot ko na yung sobrang liit na button sa paanan ng tsinelas ko. Isa siyang device which is ma track niya kung nasaan ako.
10 minutes later
Heto. Pawisan parin yung muka niya. At ang baho na ha?
*boogsshh*
Bibili naman ako neto ng bagong pintuan bukas. ----____------
Nakita ko na si philip tsaka si melin. Kasama ko yan sa org. Ko.
"Matulog kana doon, kami na ang bahala." -sabi ni melin.
" matutulog na ako. Bye! At ikaw* face magnanakaw* Have fun with them!!" sabi ko at nakangisi. At tuluyan nang umakyat ng kwarto ko at natulog.
Sound proof 'to kaya ndi ko maririnig kung ano man ang ginawa sa magnanakaw. ..
*ZzzzzzzzzZzzzzzzZzzzzzzz*
-----------------------------
"Mr. Lopez and Ms. Acosta. Kindly bring this papers to Mr. Montenegro at the library." Sabi ng prof namin.
Tss. Bat ako pah?
Kinuha ko na yung pinapadala niya at umalis na.
Drake Alexander Lopez POV.
"Drake, nahihirapan kami kumuha ng impormasyon tungkol sa isang Lenarie Marianne Acosta." Sabi ni Marco.
"Anong ginawa niyo?" Tanong ko.
"heto lang nalaman namin.isa siyang maangas na babae pero ndi siya basta bastang sidewalk na maangas. Mayaman siya at eto yun , kabilang siya sa isang mafia organization ." - sabi ni Marco na nagpagulat sa akin. Ano?! Mafia?!
Hirap paniwalaan pero obvious naman sa first encounter namin eh.
----
"Mr. Lopez and Ms. Acosta. Kindly bring this papers to Mr. Montenegro at the library." Sabi ng prof namin.
okkkay?? Magkasama naman kaming dalawa. Sana naman ndi ito magalit sa akin ng hindi ko mapalabas ang totoong ako.
Nakita ko si Marianne na kinuha yung pinapadala sa amin ng prof. Namin.
At agad lumabas?
Di manlang ako hinintay?
"Ahmm.. hey!" Sigaw ko pero hindi bastos. Hirap na at mapagsabihan naman ako neto.
"....." dedma na naman?
" ako na magbuhat ahmmm.. Marianne."
Bigalng binitawan ni marianne yung pinapadala ni mam at humarap sa akin. Mabuti na at nasalo ko .
Lumakad agad palayo si Marianne.. anyare dun? Ang weird niya.
"Hoy! Bat mo namang tinawag sakanya yun?! " bigla namang sulpot ng isang ka blockmate ko.
"A-alin?"- ano ba yung tinutukoy niya?
"Bakit mo siya tinawag na Marianne?"-what's the big deal if i called her with her name marianne? Eh pangalan parin yun eh.
"kasi pangalan niya yun?" Okay, Kasama yan sa plan ni dad na magpaka tanga.
Tss. Talaga si daddy.
Ano yung plano namin ni daddy?? Secret!
"Nako! Alam mo ba na ayaw niya sa lahat eh ang tinatawag siyang Marianne? Nako pre.... alis na ako."
Ano? Bakit? Anong merong sa marianne?
-----------_____________________________________________________________________________________________________________________________________________________
Happy reading guys!
-vote
-recommend
-comment
-follow me.
-Cutiedadin
BINABASA MO ANG
My Girlfriend is a Mafia Princess (On-going)
Fiksi RemajaLenarie Marianne Acosta. Masayahin, Friendly, at approachable, pero noon yun. pagkatapos nang nangyari bumaliktad na ang mundo niya. Masayahin noon ,ngayon hindi mo siya makikitang ngumiti ng basta basta. Friendly noon ay walang pakealam sa mundo ng...
