Chapter 26

1.4K 18 0
                                    

It's been a month since that day.

Hindi ko nga inakala na aabot kami sa point na 'to. At inaamin ko, masaya akong andito kami sa sitwasyong 'to.

"Huy! Ano iniisip mo?" - Stephen

"Wag ka namang sulpot ng sulpot!"

"Iniisip mo na naman ako 'no? *smirk*" - Stephen

"Kahit kelan talaga yabang mo 'no? Tss. Di kaya."

"Wala namang masama kung aaminin mong iniisip mo ako. Hahaha." - Stephen

"Alam mo Timmy, ang conceited mo!!! Hmp!"

Sabay tayo sa upuan. Ay, nasa bahay nga pala kami. As usual, etong panget na 'to, tambay dito. Ay dejoke lang. Haha!

Nanliligaw yan kaya andito. Yup, tama, nanliligaw sya. Ano nga bang nangyari nung araw na tinanong nya ako?





FLASHBACK

"I want to court you Kimberly Yu. Humindi ka man, hindi ako titigil kakakulit sayo araw araw just to prove you how much I love you. So, pwede ba kitang ligawan?" - Stephen

" I-I-I -------"

"I ano KY?! Ya! Answer him! Don't be so naïve!" - Cara

"Dongsaeng, speak up!" - Kuya

"So Kimmy, can you give me the permission of courting you?" - Stephen

"Babo! Of course I'll say yes to you. Tumayo ka na nga dyan. *smiles*" inalalayan ko syang tumayo.

To my surprise, he hugged me ng super higpit.

"Akala ko hindi ka papayag." - Stephen

"Stupid, bat naman ako hindi papayag?"

"Kasi akala ko, mahal mo pa siya." - Stephen

Natawa naman ako sa kanya. Haha. So yun kinakatakot nya? Err. Wala na kaya yon. :))

"Hindi naman nawawala yun e. pero, pero this is where I'm supposed to be. With you. That's why i'm giving you the chance you want."

"Thank you so much Kimmy. You don't know how happy I am right now. Thank you." - Stephen

"Ah, Timmy, baka gusto mo na akong pakawalan sa pagkakaakap kasi andyan yung parents natin? Hahaha" ang awkward kaya. -___-

"Ah, eh, hehe. Sorry." - Stephen sabay kamot sa ulo nya.

The rest of the night was fun. Kinausap siya nila Kuya na wag daw akong sasaktan. May tiwala daw sila kay Timmy. Jusme, kung alam lang nila na super swerte ko dyan.

END OF FLASHBACK



"Ya! Stephen ah! I'm bored."

"What do you wanna do then?" - Stephen

"I don't know. Cara and Oppa's not home. Gee and Elise are with their family. There's nothing to do."

"Come on. Dress up." - Stephen

"Huh? Where are we going?"

"Secret. Just get dressed. Don't wear shorts okay?" - Stephen

"Psh. Whatever. Wait up."

Ano na naman kayang pakulo nun. Sabagay, tinatamad din kasi ako dito sa bahay e.

After 30mins, bumaba na ulit ako. Nakagayak na syempre. I got my bag with me. Mahirap kayang umalis ng bahay na walang dalang pera. Haha.

"Hey."

"Yosh. Tara na." - Stephen

Sinundan ko sya palabas ng bahay. He opened the shutgun seat's door tska ako sumakay. Gentleman yan kahit na mayabang. Well, sakin lang naman nagyayabang. Joke.

"San ba tayo pupunta?"

"Secret. Chill ka lang dyan."

Dahil inaantok ako, at sabi nya magchill ako, nakatulog ako sa byahe. Sarap kaya. Hihi.



STEPHEN's POV


San nga ba kami pupunta? Sa heaven. Dejoke lang po mga readers.

Sa totoo lang, hindi ko din alam kung saan. Nagdrive lang ako palabas ng village. Walang definite place na pupuntahan. Nabobored daw po kasi si kamahalan kaya ililibot ko nalang sya.

Habang nagda-drive ako, napansin kong tahimik na sya. Kaya pala, ayun, tulog. Si Kimmy talaga, antukin.

After an hour, andito na kami.

Over view 'to ng Watty City. Sakto, magsa-sunset na.

"Ya. Wake up."

"Hmmm." - KY

"Wake up Princess. We're here. You wont be able to see the sunset if you're not going to wake up."



She slowly opened her eyes.


"Andito na pala tayo. At wow, Timmy! Ang ganda dito." - KY

Dito kasi sa over view, may parang park. May benches na pwedeng upuan.

Bumaba kami ni Kimmy.

Habang naka-upo kami at pinapanuod ang paglubog ng araw, sinandal ni Kimmy yung ulo nya sa balikat ko.

"Timmy, let's stay like this forever." - KY

"We will. Just give me the chance to be with you for the rest of our lives."

Kung mag-usap kami akala mo kami na 'no?

Label lang naman kasi yon. Tska, it doesn't determine the happiness as long as you know that the feeling is mutual.

Ang gay naman ng sinasabi ko. Wala eh, inlove ako. Inlove ako sa nag-iisang babae simula pa noong bata pa kami.

"Timmy, pano mo nalaman 'to? Overlook to sa Watty City. At ang ganda ganda tingnan ng mga ilaw at langit dito. Feeling ko, nasa heaven tayo." - KY

"Dito ako pumupunta kapag kailangan kong magisip. Kapag gusto kong mapag-isa."

"Timmy? Pano pag dumating yung araw na mawawala ako, I mean, pano kung lumala yung sakit ko? Ano yung gagawin mo? Iiwanan mo ba ako?" - KY

Bakit ba sa lahat ng pwede nyang itanong, yun pa.

"Bat naman ganyan tanong mo? Hinding hindi kita iiwanan. Hindi ako mangangako, pero gagawin ko. I love you so much Kimberly. And I can't afford losing you again."

"Huh? Again?" - KY

"Wala. *smiles* tingnan mo oh, may shooting stars. Magwish na tayo."

Sakto pala yung punta namin dito. May meteor showers.

Isa lang naman ang wish ko, ang maging masaya si KY.

Mga 8:30pm, umuwi na kami dahil malayo layo din yung byahe namin. Tska gutom na din daw si Kimmy. Nakalimutan kasi naming magdala ng pagkain. Hahaha!



CARA's POV

7pm, naka-uwi kami galing sa mall ni Cyrus.

Kung itatanong nyo status namin, well, M.U lang. Hindi sya nanliligaw. Napag-usapan kasi namin na mahihirapan kami lalo na't nasa iisang bahay kami.

Casual lang kami kapag may kasamang iba, pero kapag kaming dalawa nalang, dun namin naeexpress yung love namin.

Hindi naman ako natatakot na magkaroon sya ng ibang gusto. Kasi kahit MU lang kami, inassure nya ako na ako yung mahal nya. Titulo lang naman yung kulang sa amin.

Anyhooooo, our story's another story to be told.

"Nagtext ba sa'yo si KY kanina?" - Cy

"Hindi. Di ba magkasama tayo kanina? Baka naman sinundo nila Elise?"

"Hindi daw eh. Kakakausap ko lang kay Elise at Gee sa phone. Nasan kaya yun? She's not picking up her phone." - Cy

"Did you check her on her room? Baka naman nakahiga o nakatulog lang sya dun?"

"Hindi pa. Tingnan mo nga. I'll try calling Stephen." - Cy

Hindi naman sa nag-o-oa kami ni Cy ah, alam naman natin kasi na anytime, pwedeng sumpungin ng sakit nya. She's not fragile. We're just scared of losing her.

Pumanik ako sa room ni KY and I found her phone sa may desk nya. Hay nako. Kaya naman pala. Nasan ba kasi yun? Tsk

Bumaba na ako ng living room. At ang magaling ko pong mahal ay ayun, naglalaro na ng xbox. Akala mo hindi nawawala yung kapatid ah. Tsh

"Nasa taas phone nya kaya di nya sinasagot. Anong sabi ni Stephen?"

"Pauwi na daw sila. Galing sila somewhere na overview. Mga an hour away dito." - Cy

"So chill ka na nyan? Kanina lang para kang ewan sa taranta."

"Alam mo naman kung gaano ko iniingatan si KY. Pareho kayo. Pero alam mo din yung sitwasyon nya. Ugh. Please, let's not talk about it. Ang mahalaga safe siya." - Cy

"Oo, naiintindihan ko. By the way, kelan uwi nila Tito?"

"Hindi ko pa alam. Maybe next week. Nasa states sila. And I think, inaayos nila ng parents mo yung business sa LA." - Cy

"Ah. Nagugutom ka ba? Magluluto ako ng dinner."

"Hmm. Medyo. Utos mo nalang kala manang. Dito ka nalang sa tabi ko." - Cy

"Okay lang. Hayaan mo nang magpahinga sila manang. Luto lang ako. *tsup*"

Kiniss ko sya sa cheeks. Kaming dalawa lang naman nasa living room eh.

Ano bang lulutuin ko. Hmm. Adobo na nga lang.

Nagtataka ba kayo kung bakit ako sanay? Well, di ba nga, I lived alone since I was 12. Nasa states kasi sila mommy.

"Ay Palaka!"

Bakit ako napasigaw? Pano ba naman, si Cyrus, eto nakaakap sa akin. Ihhhh. ~///////~

"Baka may makakita sa atin dito By."

"Hayaan mo sila. Sorry kung sinusungitan kita kanina. I was worried sick of Ky. Alam mo naman yun di ba. I'm sorry baby." - Cy

He said those while hugging me. Hay. Mahal ko talaga 'tong lalaking 'to.

I faced him wearing an apron.

"It's okay po baby. Naiintindihan ko. Balik ka na dun sa living room. Matatapos na din 'tong niluluto ko. Kain na tayo."

"Alright. I love you." - Cy

"I love you too. Sige na."

After 30mins. dumating na sila Ky, at sakto, luto na din yunh adobo. Aba, kain marino 'tong dalawa.

"Akala ko ba lumabas kayo?"

"Eh nakalimutan naming magdala ng pagkain eh. Haha! Sorry." ^_^v - KY

"Nako, Stephen, alam mo namang may alagang dragon yang si Princess. Dapat nagdadala ka lagi ng pagkain. Hahaha." - Cy

Kita mo 'to. Kanina inis na inis na nawawala si KY ngayon naman, parang timang. Bipolar eh. -.- hahaha!

"Sorry na kuya. Wag mo pagalitan si Timmy. Ya! He's taking care of me naman. Anyway, how's your date?" - KY

Oo, alam ni KY at ng barkada. Pero hindi pa alam ng parents namin.

"Okay naman. Masaya. Usual thing." - Cy

"Eh kayo, kamusta pinuntahan nyo?"

"It was so cool. Sana sumama kayo samin. As in ang ganda nung place." - KY

"Saan ba kayo nagpunta?"

"Sa may over view lang. Basta hang out tayo dun sometime. Hehe." - Stephen

"Sige sige." - Cy

Nagbiruan at kulitan lang kaming apat sa garden. Hanggang sa maging seryoso na yung usapan.

"Princess, iniinom mo ba yung vitamins mo?" - Cy

Biglang napatigil si Stephen sa paglalaro. At ako, napatigil sa pagbabalat ng fruits.

"Oo naman kuya. Ayoko na kayang ma-ospital. *smiles*" - KY

"Buti naman kung ganon. Ayaw na naming makita kang tulog ng ilang araw. Aba, kumokota ka kaya. Hahaha" - Stephen

"Sus! Kumokota ka din kaya sa pagbabantay. Hahaha."

"Basta kung may nararamdaman ka o nanghihina ka na naman, wag kang maghehesitate na magsabi sa amin. Okay? Para alam namin." - Cy

"Opo kuya. *smiles*" - KY

"Ikaw naman Stephen, wag mong papabayaan yang si KY. She may be stubborn at times and hard to handle but please, do stay with her. Arasso?" - Cy

"Ne. I will." - Stephen

After nun, nagkwentuhan lang kami about sa mga nangyari ngayong araw. Masaya ako na napapasaya ni Stephen si KY. Ayoko nang makitang umiiyak yung bestfriend ko. Nasasaktan din ako. Alam nyo yun. She's so nice to be treated like shit. Kung kami nga, pinipilit naming alagaan sya ng sobra tapos sasaktan lang ng kung sino. Tss.

10:45pm, umuwi na si Stephen. May pinapaasikaso pa daw kasi sila Tito Steve sa kanya. Baliw talaga yun.

Pumasok na din kami sa loob ng bahay at nagpahinga.

*tok tok*

"Pasok."

Bumukas ang pinto at tumambad yung pagmumuka ni KY.

"Oh bessy? Akala ko natutulog ka na?"

"Eh sissy kasi, ayan ha, sissy na tawag ko sayo bessy. Makikichismis lang ako. Saka gusto ko ng katabing matulog ngayon." - KY

"Loka ka talaga. Haha. Lika na dito."

Tumabi naman sya sa akin dito sa kama.

"Kamusta na kayo ni kuya? Sabihin mo sakin pag pinaiyak ka nya ha? Oombagin ko yon kahit sya yung kapatid ko. Haha" - KY

"Okay naman kami princess eh. Saka takot lang nya na saktan ako no."

"Eh basta, lagot sya sakin. Haha. Eh, Eonnie, kelan nyo ano, alam mo na. Balak sabihin kala dad?" - KY

Bigla akong nablanko. Kelan nga ba? Wala namang masama di ba?

"Hindi ko alam. Siguro kapag ready na kami ni Cyrus. Mahirap kasi Bes. Alam mo naman ang isip ng mga tao ngayon."

"Hmmm. Sabagay. Magtulog na nga tayo. *smiles* goodnight eonnie." - KY

Natulog na siya. Ito talaga. Basta mahiga ang sarap na ng tulog.

12am na. Pero eto ako. Gising pa din.

Bumangon ako at bumaba. Iinom nalang ako ng gatas.

Pagbaba ko sa kusina, andun si Cy. May taban na isang can ng sanmig. Bat umiinom 'to? May problema ba?

"Oh, bat umiinom ka? May problema ba?"

"Wala naman."- Cy

Lumapit sya sa akin. Nasa may fridge kasi ako. Kumukuha ng gatas.

*hug*

Back hug po 'to. :">

"Natatakot ako Cara. Natatakot ako na baka isang araw, maalala ni KY lahat ng nasa nakaraan nya. Kung pano sya nahirapan dahil sa sakit nya." - Cy

"Pero hindi naman natin mapipigilan yung pagbalik ng memory nya. Pa-pano ang gagawin natin?"

"Hindi ko alam. Siguro, iexplain nalang nagin sa kanya. Alam kong maiintindihan nya lahat. Matalino sya at mabait. Ang mas kinakatakot ko, ang pagsumpong ulit ng sakit nya. Baka hindi na nya kayanin. Baka kailanganin na nya ulit magtreatment. Ayoko syang makitang nasasaktan ng dahil sa treatments na yan." - Cy

Nararamdaman kong umiiyak sya. Kaya humarap ako sa kanya at inakap sya pabalik.

Alam ko kung gaano nya kamahal si KY. At kahit ako, ayokong may masamang mangyari sa kanya.

"Shhh. Maaayos din ang lahat. Malakas si KY. Hindi sya magpapagalo sa sakit nya. Lika na sa taas, matulog na tayo. Sa kwarto natutulog si Ky. Baka mamaya magising yun eh."

Hinatid nya ako sa kwarto ko, at naggood night. Hinayaan ko nalang muna syang maglakad bago ako pumasok sa loob.

Sana naman, maging okay lahat. Sana maging okay lang si KY. Sana, hindi na sumumpong yung sakit nya.

Someday, We'll Know. (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon