23

2K 101 7

ni DoKimKyungKai

ni DoKimKyungKai

Baekhyun woke up with a smile on his face then he looked at the guy who's sleeping beside him. Tinitigan niya ito ng mabuti. He's perfect, mula sa malambot na buhok niya, sa eyelashes niya, sa matangos na ilong at sa pulang lips. He stared at it, ano kayang pakiramdam na halikan ito ulit? Nakalimutan na niya kasi yung pakiramadam noong halikan siya ni chanyeol at gusto niya ulit matry iyon.

Lumapit siya sa mukha nito still staring on his lips. Ilang inches na lang ang space ng kanilang lips nang natigilan siya.

No, di daw siya dapat magtake advantage kay chanyeol, mali ang ginagawa niya.

He shook his head at tinapik niya ang mukha ni chanyeol para gumising siya, Dahan dahang naman iminulat ni chanyeol ang mga mata niya at nakakakita ng anghel sa harap niya, napangiti siya, yumakap siya kay baek ng mahigpit at ipinikit niya ang mga mata niya.

"Ch-chanyeol... gabi na, umuwi na tayo , baka hinahanap na nila tayo" naramdaman niya na umiling si chanyeol.

"Let's stay like this, gusto kong sulitin itong araw na to. Please" tumango si baek at yumakap pabalik kay yeol, he can smell his scent, mas lalo niyang ibinaon ang mukha niya sa chest ni yeol.

"Ikaw chansing ka.." sabi ni yeol at tumawa, natawa din siya at kinurot ang tagiliran ni yeol. The latter flinched because of that.

"Baliw.." bulong ni baek.

"Eto naman sorry na, joke lang yun. Pero malay ko ba baka nga pinagnanasaan mo pa rin ako hanggang ngayon" napatayo si baek sa pagkakaupo at tinapunan ng masamang tingin si chanyeol, tumawa lang si chanyeol at tumayo na rin.

"Assuming" bulong ni baek, hindi siya sanay na makipag usap ng matagal kay chanyeol, oo naguusap naman sila noon.

Nag uusap? Hindi, more on sigawan at sumbatan sila noon kaya ito ang kaunaunahang nagkausap sila ng maayos.

Lumapit si yeol kay baek at inilahad ang kamay niya napatitig lang si baek sa kamay ni yeol, pilit na inaabsorb ang nangyayari. Chanyeol chuckled at agad na hinawakan ang kamay at bewang ni baek, nanlalaki ang mga mata niya sa ginawa nito.

"Naiilang ka ba sa akin, sorry kasalanan ko eh." napayuko si chanyeol. "Pero babawi ako sa iyo ngayon, kahit na ipagtabuyan mo ako after this hindi pa rin ako titigil hangga't hindi mo ako napapatawad. Kukunin ko ulit ang tiwala mo, pati na rin si kai at kyungsoo, i want to fix this. I want to be your friend" walang masabi si baek, kita naman kasi sa mata ni yeol na sincere siya sa sinabi niya, siguro nga nagbabago na si chanyeol.

Hindi na lang sumagot si baekhyun at ipinatong niya ang ulo niya sa balikat ni yeol. Nagsimula naman silang magslow dance sa ilalim ng stars, malinaw ang langit ngayon at hindi natatakpan ng mga ulap ang mga bituin , para silang sumasayaw sa galaxy, ito ang isa sa mga pangarap ni baekhyun noon ang makasayaw si yeol yung tipong parang sila na lang ang huling tao sa mundo, dancing like there's no tomorrow.

"Baek?"

"Hmmm?"

"Bakit mo ako nagustuhan? Kahit na lagi kitang ipinagtatabuyan at pinagsasalitaan ng masama noon, hindi mo pa rin ako magawang iwan? Bakit nagkagusto ka sa taong walang ibang ginawa kundi saktan ka? I really don't deserve you , you're too good for me." Baekhyun sighed , feeling niya maiiyak nanaman siya . Naisip niya lahat ng hirap niya sa buhay niya lalo na yung panahon na halos sipain na siya ni yeol palayo sa kanya.

"Nagustuhan kita kasi ikaw si park chanyeol, ikaw ang mahal ko. Ikaw yung taong nagsabi sa akin na wag sumuko. Naalala mo ba yung unang pagkikita natin, ipinakilala ka sa akin ni sehun. Yun yung time na halos madepress ako sa pagkawala ng parents ko, kahit na hindi ko sinabi yung dahilan kung bakit ako umiiyak noon, sinabi mo na sa kahit anong problema dapat wag manghina at wag sumuko. After mong itap ang ulo ko , doon ko narealize na nagkakagusto na ako sa iyo. Doon ako nagstart na lapitan ka, alam kong sumosobra na ang pagiging clingy at desperado ko sa iyo pero tulad ng sinabi mo, wag susuko kaya di ako sumuko kasi mahal kita. Minahal kita hanggang dumating sa point na alam kong mali na ang ginagawa ko." Doon tumulo ang luha niya. Tumingin naman si yeol kay baek pero hindi niya makita ang mukha nito dahil nakayuko ito, gusto niyang malaman kung ayos lang siya dahil ayaw na niyang paiyakin si baek.

"Baek, im sorry. Im sorry sa lahat ng ginawa ko." Tumigil sila sa pagsayaw at niyakap ni yeol si baek. Yumakap naman pabalik si baekhyun.

"Hindi ka na iiyak ngayon... may mag-aalaga na sa iyo. Nandyan si sehun para alagaan ka. My brother is a real man now, i know he can protect you. Kaya baekhyun..." hinaplos haplos niya ang buhok ni baek at hinalikan ang ulo nito.

"Give him a chance, love him. Hindi ka magsisi pag sinagot mo siya. He can give you everything, lahat ng bagay na hindi ko naibigay sa iyo noon." Mas lalong humigpit ang yakap ni baek kay chanyeol, nasasaktan siya sa naririnig niya, ayaw niya pa talagang bumitaw. Yun ang sinasabi ng puso niya na akala niya isip niya ang nag plano.

Mahal pa rin niya si chanyeol..

at ayaw niyang bumitaw...

"Bakit hindi mo ako kayang mahalin? Anong mali sa akin chanyeol?" He sobbing right now at hindi na niya mapigilang umiyak. Hindi na siya galit kay chanyeol at never talaga siyang nagalit kay chanyeol. Akala niya galit siya kay chanyeol pero hindi, he still cares for him.

"Walang mali sa iyo baek, ako ang problema dito. Sabi ko sa iyo idon't deserve you, ayokong gumawa nanaman ng mali."

Stars witnessed all of it. Chanyeol set baekhyun free, alam niyang mas makakabuti iyon para sa kanila. Kakalimutan niya ang nangyari dati at magsisimula bilang magkaibigan ulit.

Chanyeol kissed baekhyun's forehead and smiled, a tear escaped on his eyes. Yes, he's hurt and he blames himself.

"Thank you baek. Thank you for everything. Thank you for staying and Thank you for loving me.."

---

Umuwi na si baekhyun kasama si yeol. Nang makarating sila sa bahay ay nakita nila si sehun na kasamang naglalaro si luhan.

Napatingin si sehun sa dalawa. His smile fade away. Seryoso siyang nakatingin sa dalawa.

Tumayo siya sa pagkakaupo niya at nagsalita.

"Chanyeol hyung, we need to talk.."

---