Bölüm Şarkısı: Yesung - My DearÖnceki bölümden:
Genie onun işaret parmağını kavradı. Sıkı değildi. Sıkı tuttuğunu sanıyordu ama değildi. Baekhyun gülümseyip yatağın yanındaki koltuğa oturdu.
''Pekala. En azından birilerinin parmağıma ihtiyacı var.''
Baekhyun kızın elini sıkıca kavrayıp gözlerini kapattı.
***
Gözlerini kapatıp yavaşça süzülmeyi bekledi.
Karanlıktı artık hissetmemesi gerekiyordu.
Yavaş yavaş bütün ağrılarının dinmesi ve rahatlaması gerekiyordu.
Genie hala boğuluyordu.
***
Oturarak uyuduğu için tutulan boynunu sağa sola hareket ettiren Baekhyun yanında temiz kıyafet getirmediğini hatırlayınca Minseok'u arayıp onu otele bırakmasını rica etti. Saat 7.13'tü. Gelen var mı diye bakmak için ıslak yüzünü üstünkörü kurulayıp banyodan çıktı. Salona doğru giderken duyduğu gürültüyle olduğu yerde kaldı. Bir şeylerin düşme sesi gelmişti. Bacakları ondan habersiz hareket edip koşar adım Genie'nin odasının önüne getirdi. Kapıyı gürültüyle açıp yerde yatan küçük kızı gördüğünde kan beynine sıçramıştı.
Hızla dizlerinin üzerine çöküp kızın başını avuçları arasına aldı.
''Hey! Ne oldu?''
Yüzüne kapadığı ellerini indirip herhangi bir yerinde yaralanma var mı diye kontrol ederken yataktan nasıl düştüğünü de anlamaya çalıştı. Eski beşiğinin kenarları demir parmaklıklıydı. Baekhyun artık onun büyüdüğünü hissetmesi için normal bir yatak almıştı. Özellikle bunu kendi seçmişti.
''Canın acıyorsa ağla. Ya da bağır. Sessizliğin işleri çok zorlaştırıyor.''
Kız dik tutmakta zorluk çektiği başını öne doğru eğdi. Gözlerinin altındaki morluk Baekhyun'un dikkatinden kaçmamıştı.
Bu sırada saçlarını gelişigüzel topuz yapmaya çalışan Min Hee telaşla odaya girdi.
''Kusura bakmayın alarmımda bir sıkın- Hey ne oluyor?''
Baekhyun Genie'yi kucaklayıp yavaşça yatağa oturttu. Aşağıya sarkan cılız bacaklarını tutup yatmasına yardımcı oldu. Sürekli yatan bir insan için oturmaya alışmak kolay değildi. Bir sakatlık geçirip birkaç hafta yatmak zorunda olan insanlar bile oturmakta ve yürümekte güçlük çekerdi.
18 yıl.
''Uyurken mi düştü yoksa bilerek kendini yere mi attı bilmiyorum ama gözünü üzerinden ayırmasan iyi olur Min Hee-shi!''
Baekhyun koltuktan sarkan ceketini ve komodinin üzerindeki telefonunu aldıktan sonra evden çıktı. Minseok yine tam vaktinde kapıdaydı.
''Günaydın Baekhyun-shi! Otele mi gidiyoruz?''
Baekhyun emniyet kemerini takarken ''Önce başka bir işimiz var Minseok-shi! Senin de yardımın gerekiyor.'' dedi gülümseyerek.
***
Baekhyun elindeki kıyafet destesini sinirle reyonlardan birine bıraktı.
''Bu kıyafetlerin hiçbiri ona olmaz.''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GENIE || BAEKYEON
FanfictionO Genie. Doğduğundan beri dış dünyayla tek bağlantısı minicik bir pencere. O nefes alıyor, ama aslında yaşamıyor. O bakıyor, ama görmüyor. O kim veya ne olduğunu bilmiyor, yalnızca bitmesini istiyor. Gördüğü tek renk gri. Etrafını çevreleyen duvarı...