Κεφαλαιο 19

1.4K 118 3
                                    

"Φτασαμε" ακουω την τσιριχτη φωνη της Βιργινια και ανοιγω τα ματια μου. Το φως απο το παραθυρο με τυφλώνει και ξανα κλεινω τα ματια μου. Τα ανοιγω αυτη τη φορα σιγα-σιγα και βλεπω την Βιργινια διπλα μου να χαμογελαει.

"Τι εγινε?"ρωταω και τεντωνομαι

"Φτασαμε Ιαπωνια. Προσγειωνομαστε στο Τοκιο!!!"λεει ενθουσιασμενη και κοιταζω εξω απο το παραθυρο που σχεδον ηταν νυχτα και απο το αεροδρομιο φαινοταν ο φωτισμενος πυργος του Τόκιου.

"Αυτος ο πυργος δεν μοιαζει πολυ με τον Πυργο του Αϊφελ?"λεει η Βιργινια καπως εκπληκτη

"Καμια σχεση!!!"της λεω σαρκαστικα

"Εχει λιγη σχεση Ελενη"πεταγεται ο μπαμπας μας στην κουβεντα

"Δεν εχει και πρωτα απο ολα ο πυργος του Αϊφελ ειναι ψηλοτερος"λεω εγω

"Καλα οτι πεις" λεει η Βιργινια και περπατησαμε εξω απο το αεροδρομιο αφου προσγειωθηκαμε

"Εκει!!"λεει ο μπαμπας μας και κατευθυνομαστε σε εναν αντρα περιπου 50 χρονων που κραταγε ενα χαρτι με το ονομα 'Κατσούλη'. Πηγαμε κοντα του και μας εδειξε μια λιμουζίνα.

"Αν ειναι να μας κανουν τετοιες υποδοχες θα ερχομαι ποιο συχνα στην Ιαπωνια"λεει η Βιριγνια και μπαινει στην λιμουζινα

"Μπαμπα που θα παμε?"τον ρωταω καθως βοηθαει τον αντρα να βαλουν τις βαλιτσες στο πορπαγκαζ

"Θα δεις. Μπες μεσα τωρα"λεει και τον ακουω. Μπαινω στην λιμουζινα και αφου ο αντρας -μαζι με τον μπαμπα- μπηκαν και αυτοι ξεκινησαμε την διαδρομη στο αγνωστο -για μενα και την Βιργινια σαφως-. Μετα απο λιγο το αυτοκινητο σταματησε εξω απο ενα μεγαλο σπιτι. Κατεβηκαμε απο το αυτοκινητο και μαζι με την Βιργινια και την μαμα μας σταθηκαμε μπροστα απο το σπιτι.

"Ουαου!" λεει εκπληκτη η Βιργινια

"Μαμα ποιος μενει εδω?" ρωταω την μητερα μου χωρις να παρω τα ματια μου απο το σπιτι που βλεπω μπροστα μου

"Θα το ανακαλυψετε τωρα" απανταει και ο μπαμπας μας δινει τις βαλιτσες μας. Πιανω τη βαλιτσα μου και ολοι μαζι προχωραμε προς το σπιτι. Ο μπαμπας χτυπαει το κουδουνι και μετα απο λιγο η πορτα ανοιγει και εμφανιζεται μια γυναικα γυρω στα 40-45.

"Καλως ηρθατε οικογενεια Κατσουλη. Ολοι σας περιμενουν μεσα"λεει με ενα χαμογελο η γυναικα και μας κανει χωρο να περασουμε. Πρωτος μπαινει ο μπαμπας μας και πισω ακολουθουμε εμεις. Το σπιτι ειναι μεγαλο, δυοροφο. Εχεις μια ξυλινει σκαλα που πηγαινει στα δωματια λογικα. Προχωραμε στο σαλονι και μενω κοκκαλο. Μπροστα μου βλεπω 5 αντρες και μπροστα απο τους 3 πρωτους 3 γυναικες με παιδια. Αναμεσα στους 5 αντρες ειναι και ο Shuu. Τα ματια μου συναντανε τα δικα του και κλειδωνουν.

My Sliver WolfOù les histoires vivent. Découvrez maintenant