Meet!

Epiloog | Juliette

"Hey Soof! Ik kan niet geloven dat we nu al een jaar bij elkaar zijn, serieus, een jaar!" Sophie is speciaal voor ons jubileum lasagne, mijn lievelingseten, aan het koken, ook al kan ze helemaal niet koken. "Uhu.." hoor ik uit de keuken, een klap volgt, ze heeft vast weer iets laten vallen. Typisch Sophie. Als ik richting de keuken loop zie ik tot mijn verbazing geen pannen, maar rozenblaadjes op de grond liggen. Het licht is gedimd en op tafel zie ik lasagne staan, wat er heel lekker uitziet. Sophie gebaart dat ik tegenover haar aan tafel moet zitten, dus volg ik haar bevel op.

"Lieve Juliette" ,begint Sophie, "Weet je nog dat we elkaar voor het eerst ontmoetten? Ik had nooit verwacht dat we hier nu zouden zitten, samen, in ons eigen huisje... Anyways, je was zo boos! Ik wenste dat ik nooit aan dat ik experiment was begonnen, maar nu ben ik blij dat ik dat wel heb gedaan. Jij haalt het beste in mij naar boven en ik hoop dat je bereid bent om dat mijn, en jouw hele leven te blijven doen. Daarom wil ik je wat vragen." Ze zakt op één knie voor me neer. De adem wordt me benomen, ik weet niet wat ik moet zeggen. Ik zie door mijn tranen heen nog een ring glinsteren. "Lieve Juliette, wil je met me trouwen?"