Monique's POV
"Monique?"bakit sila nandito?
Napatigil sila sa pagkain.(yung barkada)
"Bakit kayo nandito?"tanong ko
"Monique wag mo naman kaming pagtabuyan. Kami pa rin naman ang magulang mo"wow ha?
"Wow! Magulang? Sa tingin niyo ba matatawag kayong magulang sa ginawa niyo sakin? Sa tingin niyo ba tatawagin ko kayong magulang? Ehh hindi nga kayo ang nagpalaki sakin eh. Manapa kay ate nagkaroon kayo ng oras e sakin? Ni isang segundo ba nagkaoras kayo para sakin? Di ba wala naman? So bakit ko kayo ituturing na magulang?"pinipilit kong maging kalmado. Ayaw kong sumigaw at umiyak dito.
"Ginagawa namin yon para sa inyo ni Kristine!"sigaw ni daddy
"Para samin nga ba? Sabihin niyo na lang kasi na mas mahalaga pa ang negosyo niyo kesa sakin. Wala kayong karapatan na pumunta dito kaya umalis na kayo!"
"Monique anak..."
"Anak?! Ako anak niyo?! Akala ko kasi wala na kayong iniisip kundi yung bwisit na kompanya niyo! Naiisip niyo pa pala ko non no?! Dapat hindi niyo na lang ako alalahanin. Marami akong kaibigan na nandito para sakin kaya wag niyo nakong pakielaman. Please lang umalis na kayo"
"Lahat gagawin namin para mapasaya. Kaya please lang wag mo kaming paalisin"
"Gusto niyo kong pasayahin di ba? Umalis kayo dito, mapapasaya niyo ko kung aalis kayo dito"sabi ko at tuluyan ng umagos ang luha ng mommy ko
"Tita, Tito bigyan niyo po muna siya ng oras"sabi ni Joshua at inihatid sila daddy palabas
Alam kong kagaguhan ang ginagawa ko ngayon. Pero sa tagal ng panahon ngayon lang sila nagkaoras para sakin. Ibig sabihin kailangan ko pang magka-injury para puntahan nila? Wag na lang. Di ko sila kailangan
Dahil don tuluyan ng kumawala ang mga luha ko sa mga mata ko.
Joshua's POV
"J-Joshua paki bantayan na lang si Monique para sa amin h-ha?"sabi ni tita
"Opo tita, ako po bahala sa kanya"
"Hindi naman namin ginusto ang ganito e..."lalong umiyak si tita
"Shhh... Tahan na Lucy"sabi ni tito
"Ginagawa lang naman namin to para sa kanilang dalawa e. Di namin napansin na wala na pala kaming oras para sa kanila. Gusto lang naman namin na magkaroon sila ng magandang kinabukasan. Kaya todo trabaho kami ng tita mo"
"Naiintindihan ko po kayo tito. Wag po kayong mag-alala. Kakausapin ko po si Monique"sabi ko
"Wag na. Paki bantayan na lang siya. Wala kaming magagawa kung ayaw niya kaming makielam sa kanya. Tsaka marami na din kaming hindi alam sa kanya"
"Sige po tito"
"Mauna na kami Joshua"paalam ni tito
"Sige po. Mag-ingat po kayo"
Pumasok na ko sa loob ng kwarto ni Monique.
"Nasan na sila?"tanong ni Bella
"Umalis na sila"sagot ko
"Pasensya na kayo. Nadamay kayo sa gulo ng pamilya ko"sabi ni Monique
"Ano kaba Monique? Okay lang samin yan. Kaya nga nandito kami para tulungan ka"sabi ni Dazlee
"Oo nga. Kung ano man yang problema niyo ngayon for sure maayos niyo din yan sa tamang panahon"sabi naman ni Bella
"Sometimes you don't have to hide your feelings to others. Hiding makes it more worse. Sometimes you have to say what you feel to feel better"sabi ni... Sino ba to? Kanina kasama siya ni Bella. Tapos biglang nawala. Ngayon nandito na naman
"Tama si James, Monique. Minsan kailangan mong sabihin ang mga nararamdaman mo. Nandito naman kami para makinig sayo"sabi ni Arvie. So James pala ang name nung Dazlee
.
"Salamat ha? Kung wala kayo baka nagbigti na ko ngayon. Kaya salamat talaga"
"Tama na ang drama at kumain na uli tayo gutom na ko"sabi ni Aaron
"Palibhasa patay gutom ka"sabi ni Arvie. Natawa naman kaming lahat
"*ehem* umm... Sorry to interrupt you but I need to talk with you"
"Ng ano po?"napangiti ako sa sinabi ni dad
"Pwede ka ng umuwi"sabi ni dad
"Ano po?"tanong uli ni Monique
"I said you can go home now"
"Thanks dad"sabi ko. Lumingon sila lahat sakin
"Wait! Tito ikaw po ba yan?"tanong ni Monique
"Oo. Long time no see Monique"sabi ni dad
"Bakit hindi mo sinabi na kayo pala ang may ari nitong ospital na to?"tanong ni Monique
"Akala ko kasi nabasa mo na yung pangalan ng ospital"sabi ko
"Ahh kaya pala Santiago's Hospital ang pangalan"sabi ni Dazlee
"Yup"
"So, sige tawagan mo yung driver niyo Monique"sabi ni dad
"Pero pano po yung bill?"tanong niya
"Don't worry. Your already paid"sabi ko
"Maraming salamat po tito"
"Its okay. Sige mauna nako"
"Sige po"
~~
"Yun oh! Makakauwi na tayo"sabi ni Arvie habang pasakay ng van nila Monique
"Oo nga e"
I'm glad that she's already happy.
~~
Yan medyo nagkakalaman na uli ang utak ko. Hahaha
Salamat po sa mga naging inspirasyon ko para makasulat uli ng matino. Haha
Maraming salamat po:) Imaginary na Monique po on the side
YOU ARE READING
School Hotties
Teen FictionAno ang gagawin mo kung kababalik mo lang pinas galing sa bakasyon sa UK at mag-aaral na ng second year high school at sa school na yon ay ang hindi mo makakalimutang buhay first year mo? Saksihan ang buhay ng isang babae kung pano siya naging hot...
