Don't Stop Ft muke ON HOLD

10 ~ Michael

We lopen naar de achterkant van de loods.
"Oke ik ga je boos maken en dan laat jij je krachten gaan. Daarna zal ik je tips proberen te geven." zegt Luke en ik knik.
Luke gaat een paar stappen achteruit. "Weetje Michael, die kleur in je haar staat je echt afschuwelijk. Hij staat echt niet bij je ogen, rood en groen vloeken bij elkaar. Het doet me denken aan een kerstboom."
Ik begin uit woede mijn vuisten te ballen. "Houd je mond."
"Ik sta eigenlijk ook helemaal niet aan jouw kant maar aan die van Dr. Fluke. Ik heb een hekel aan slechte mensen." Ik wordt nog bozer en schiet mijn eerste vuurbal op hem af. Luke ontwijkt hem net.
"Weet je nog die nieuwe blonde chick die je helemaal niks vond? Ik vind haar eigenlijk gewoon veel leuker dan jou." Ik kan mezelf niet meer beheersen en schiet nog een vuurbal op hem af. Luke doet iets wat ik niet van hem verwacht. Op de één of andere manier, uit een soort reflex, lukt het hem om een soort energiebal terug te schieten. Hé, volgensmij heb ik die energiebal eerder gezien. Dat is dezelfde als dat Dr. Fluke heeft.
"Luke?" Vraag ik, "Wat was dat?"
"Uhm...." Luke is lichtelijk in paniek. Waarom zou dat zijn? "Ik- ik heb geen idee. Het kwam ineens" Luke kijkt naar de grond. "Luke, ik kan zien wanneer je liegt." Zeg ik waarschuwend. "Oke, leuk denk ik? Wat wil je hier mee zeggen?" Vraagt hij.
"Ik bedoel dat ik zie dat je nu liegt." Antwoord ik. Ik duw Luke's kin omhoog zodat hij in mijn ogen kijkt. "Dus wat denk je dan dat ik zal antwoorden?" Zegt Luke arrogant. Waar is die onschuldige jongen van eerst gebleven? Hij kijkt me doordringen aan.
Ik begin te snappen wat hij probeert te zeggen. "J-j-jij bent Dr. Fluke?" Stotter ik. Luke kijkt weg. "Waarom heb je het niet gewoon gezegd wanneer ik het ook toegaf?" Vraag ik aan hem. "Ik dacht dat je me dan zou gaan haten, ben je boos op me?" Vraagt hij. "Eigenlijk wel want ik ben gewoon eerlijk geweest." Antwoord ik en mijn ogen beginnen waterig te worden. "Oh, dus nu is de badboy ineens zielig," zegt Luke die blijkbaar mijn waterige ogen heeft gezien. Mijn eerste valt naar beneden. "Had het gewoon gezegt! Nu je het verzwegen hebt weet ik niet meer of ik je kan vertrouwen." Zeg ik en ondertussen stromen de tranen over mijn wangen.
"Ja sorry hoor, ik was het echt wel van plan om te zeggen!" Roept hij. "Oh en wanneer dan?" Schreeuw ik terug. Hij blijft stil. "Oh en nu blijf je stil!" Roep ik. "Michael, probeer alsjeblieft even rustig te worden." Probeert Luke. "Nee ik word verdomme niet rustig!" Schreeuw ik. "Michael je maakt me bang." Probeert hij nog een keer. "I-ik denk dat ik even wat tijd voor mezelf nodig heb. Ik wil je even een tijdje niet meer zien," fluister ik met betraande ogen.
"Michael," zegt Luke nu ook met betraande ogen.
"Nee alsjeblieft, laat me even alleen."
En daarmee ren ik de loods uit.