Savior

Σ'αγαπώ

Τραγούδι: I love you- Avril Lavigne

"Σε μισώ! Σε μισω, το καταλαβαίνεις? Μισώ ακομα και το τρόπο που αναπνέεις! Δε θέλω να σε βλέπω! Φύγε! Φύγε από τη ζωή μου γαμωτο!"

"Νομίζεις ότι θέλω να ζω μαζί σας, σκροφα? Αν μπορούσα, θα έφευγα! Δε θα με έβλεπες ποτέ ξανά! Ποτε!"

"Εμπρός! Τι φοβάσαι? Γιατί δεν το κάνεις? Αλλά ναι, τι λεω. Ξέχασα. Είναι η προνια στη μέση. Θα σε βάλουν μέσα."

"Πως τολμάς να μου μιλάς έτσι! Δε θα άφηνα ένα δεκάχρονο αγόρι μόνο του με μια τρελή δεκαεξαχρονη που είναι μονίμως στον κόσμο της! Δεν το έχασα ακόμα!"

"Καλά παίζεις το ρόλο του πληγωμενου πατερούλη. Τι κρίμα όμως που, εμένα, δε με πειθεις!"

"Ως εδώ!" ούρλιαξε και οι φλέβες στο λαιμό του τεντωθηκαν από την ένταση. "Φύγε! Δε με μοιάζει που θα πας και τι στο διάολο θα κάνεις, αλλά θέλω να ξεκουμπιστεις από εδώ μέσα! Μη σε ξαναδώ σήμερα."

"Ούτως ή άλλως, αυτό είχα σκοπό να κάνω. Χαίρομαι που συμφωνήσαμε σε κάτι, έστω και σε αυτό."

"Ψιτ, μικρή. Αύριο το πρωί να σε δω εδώ, αλλιώς θα σε σαπισω" είπε και άνοιξε το ντουλάπι με τα ποτα. "Άκουσες? Και τώρα δρόμο! Να μη σε βλέπω!"

Έκανε αυτό που της είπε. Πηρε δύο βιβλία, ένα σάντουιτς που προοριζόταν για πρωινό, τα τσιγαρα της και τα γυαλιά ήλιου. Έβαλε την τσάντα της στον ώμο και βγήκε αθόρυβα από το σπίτι.
Κατέβηκε στην παραλία και περπάτησε κατά μήκος της ακτής, ώσπου έφτασε στη σπηλιά. Τη σπηλιά τους.
Έπρεπε να μπει στο νερο μέχρι να γόνατα, για να καταφέρει να περάσει την είσοδο της, και μετά να πάει αριστερά όπου δεν υπήρχε νερο, μονάχα ένας βολικός βράχος όπου καθόταν με τις ώρες χωρίς να κουράζεται, χαμένη στις σελίδες κάποιου βιβλίου, ή στις σκέψεις της.
Ήταν μόνη. Ξάπλωσε και έβγαλε το ένα βιβλίο από την τσάντα της. Άρχισε να διαβάζει με την ελπίδα πως δε θα έμενε μόνη για πολύ. Θα περίμενε και ολόκληρη τη μερα αν χρειαζόταν.

Έβγαλε το κινητό της από την τσέπη του τζάκετ και έγραψε ένα μήνυμα *Ειμαι στη σπηλιά. Θα σε περιμένω... Αν τα καταφέρεις, έλα. Σ'αγαπώ.*

"Προχωρά σου είπα! Έχουμε ήδη αργήσει!"

"Τι δεν κατάλαβες από το 'δε θέλω να πάω'? Μήπως να σου το ζωγραφίσω?"

"Αρκετά! Δε θα ανεχτώ άλλες προσβολές από εσένα μικρή! Μάζεψε το στόμα σου και ντυσου αυτή τη στιγμή! Τώρα λεω!"