The Sweet Badboy Wants The Stubborn Girl. (Deel 5) #wattys2018

3

Ik stond bij een ijssalon te wachte op Jack. Totdat ik de leukste jongen in mijn leven zie. En hij ziet mij ook! Oh shitt!!! Wat moet ik doen??

"Hey." Groette hij. "Ehh goede dag." Ik sloeg met mijn hand op mijn voorhoofd. "Haha, ik ben Derek." Hij stak zijn hand uit.

"Hoi Derek ik ben Sue." Ik schudde zijn hand. "Mooie naam Sue." Hij haalde een haartje voor mijn ogen weg.

Opeens zag ik Jack lopen. "Oh eh ik moet gaan." Zei ik snel. "Maar wacht." Hij hield me vast en pakte een kaartje uit zijn zak. "Bel me als je een keer zin heb in een date." Hij knipoogde en liet me los.

Ik liep richting Jack. "Ik zag je niet." Zei hij. "Ja ik was even daar aan het praten met iemand." Zei ik. "Oh oké. Haal jij het ijs?" Vroeg hij. "Kan jij dat doen? Ik ben m'n portemonnee vergeten." Lachte ik. "Is goed hoor." Hij liep naar de kassa en ik zocht een tafeltje.

Ik staarde naar buiten en zag die jongen weer. Hij is best wel heel erg knap, nee niet aan denken je bent samen Jack... maar dat is verboden liefde..

OH NEE!

"Jack! Jack! Schiet op mijn moeder en jou vader komen eraan!" Gilde ik. Hij pakte snel het ijs en we rende via de achterdeur weg.

"Dat scheelde maar een haartje zeg." Zuchtte ik. "Ja, goed dat je het zag, maar waar zouden ze het over hebben?" Vroeg Jack zich af.

"Bedoel je dat je ze wilt bespioneren?" Vroeg ik nieuwsgierig. "Alleen als jij dat wilt." Hij keek me aan. "Oh oké! Ik wil ook wel weten wat ze zeggen." Lachte ik.

We kropen langzaam dichterbij hun tafel nadat we weer zachtjes naar binnen gingen.

"Dus je weet zeker dat Randell nog leeft?" Vroeg Roxi.

"Ja dat weet ik zeker." Zei Jason vastberaden.

Jack en ik keken elkaar met grote ogen aan.

"Dan moeten we dat tegen de rest zeggen!" Riep Roxi.

"Maar wat als hij gewoon een normaal gezinnetje is begonnen? Ik hoorde dat hij een zoon heeft." Zei Jason.

"Een zoon serieus? We moeten hem uit de beurt van ons houden." Zei Roxi vastberaden.

"Je snapt het echt niet hè? Misschien heeft die zoon hier niks mee te maken. Alleen Randell, en misschien is Randell gestopt met het slechte gedoe." Zei hij.

"Het is Randell, kom op."

"Daar heb je een punt." Gaf hij toe.

-

"Zo zoon, hoe was je eerste dag met Sue?" Vroeg Randell geniepig. "Pap ik wil dit niet doen." Zuchtte Derek. "Oh oké dan hoeft het niet." Zei Randell. "Echt?"

"Nee! Natuurlijk niet! Jij probeert haar hart te veroveren!" Schreeuwde hij. "Maar pap!" Riep Derek. "Niks maar! Jij gaat dit doen en dit gaat je lukken ook." Hij keek Derek boos aan.

"Ja pap." Zuchtte hij. "Zo mag ik het horen, dan mag je nu weer naar je kamer als je dat wilt." Randell ging weer in zijn stoel zitten.

"Wanneer mag ik nou normaal verliefd worden op een meisje zoals Sue." Mompelde Derek.