Siyah gibi karanlık , güneş gibi yakıcı, acımasız , o sadece siyahı aydınlatan güneşti ...
O güzeldi çok güzel di . Güzelliği güneş gibiydi çıplak gözle görülmeyen
O BERFU YIKILMAZ
O ateş gibi yakıcı ,acımasız , sinirli ve kırıcıydı ama bi o kadar...
2 YIL ...O adam ... Çığlıklar... Tam iki yıl geçmişti.En önemlisi benliğimin , masumluğumun ,çocukluğumun ölümünden ...toprağın en derinlerine gömülmesinin üstünden iki yıl geçmişti ..
Beni düşüncelerimden alan telefonun zil sesi oldu . Yanımda oturan adama döndüm ... Babama ... Bana kısık sesle :
"Pardon " dedi . Normal de şoför gelirdi ama bu sefer babam gelmişti . 2 yıl öncesine kadar beni umursamayan adam ...
Şuan eve gidiyorduk . Normalde o eve gitmezdim ama annemin ve değer verdiklerimin üzülmesini istemiyordum . Zaten farklı bir evde oturuyordum . Yaşadığım yer bir ormanın yakınlarında beni yansıtan siyahlıktaydı ...
Arabanın durması sonucu arabadan indik .Babam bana sonra geleceğini söyledi ve gitti . Yol boyunca konuşmak istedi ama yapamadı. Oda hatasını biliyordu ve bir şey diyemiyordu .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bahçe kapısından girdim .Evimiz iki katlı ve büyüktü dışı gri çatılı , taş seramikli ,kahverengi ahşap bezenmişti .
Bahçenin köşesinde oturan annem , Zeliş sultan ,Suziş sultanıma baktım sonra annemin
" Berfu ' mu çok özledim . Çocukluk yapmasını , gülmesini özledim . " deyişini duydum . sonra yengeme dönüp " Abla kızımın üzülmesini istemiyorum " dedi. Canım annem benim ne kadar insanlara gülsem de anlı yormuş .Ama daha dikkatli olacağım,aileme siyah güneş olmayacağım . Sonra Zeliş sultanım anneme
" Merak etme Berfu atlatıyor . Yanındayız ... Yanındasın ... Hep beraber atlatacağız bunları . Hem eskiye göre daha iyi . " dedi ve sıcacık gülümsedi . Suzi sultan onlara bakıp moral vermek için
" Merak etmeyin siz ben ona sevdiği çikolatalı kurabiyelerden yaptım kokusunu alır da gelir o sıpa " dedi
Ve zafer Suzi sultanımın . Suzi sultan amacına ulaşmıştı hep beraber güldüler .
Beni hala fark etmemişlerdi. Bende yanlarına sokulup
" Ben geldim "diye bağırdım . Önce şaşırdılar onların hepsine sarılıp , hepsini öptükten sonra hala şaşkın şaşkın suratıma bakan sultanlarıma yalancı bir sitemle
" Siz beni hiç özlemediniz mi ? Ama ben sizi çok özledim . Neyse ben artık gidim madem özlemediniz" Deyip gidiyordum ki sağ bacağımdaki sızı ile durdum . Hoppa ne oluyoruz yaa . Sonra arkama döndüm. Bir baktım annem terlikleri çıkarmış birini bana atmış birini eline almış bana ' Eğer tek bir adım daha atarsan ölürsün ' bakışları atıyordu
" Anne yaa ben 17 yaşındayım . ALLAH aşkına hiç terlik atılır mı? " dedim ve annemde bana
" Peki 17 yaşında çocuk pardon bir genç senin yaptığını yapar mı ? " dedi .Ve karşınız da annemin cevap verilemeyecek cevaplarından biri
