Farklı Sayfalar Yeni Kalpler

18.Bölüm - Yeni Öğretmen

''Anne sen ne dediğinin farkında mısın?''

Annem ellerini göğsünde birleştirmiş ergen ergen tavırlar sergiliyordu. Bu iş artık çığrından çıkmıştı. Kaan'ı benim sevgilim sanıyordu. Allahım sen aklıma mukayet ol!

''Evet, farkındayım küçük hanım. O çocuğun sana nasıl baktığını gördüm. Benden hiçbir şey saklayamazsın.''

Bu zırvalığa daha fazla katlanamayacaktım. Çok sinirliydim. Annemin kalbini kırmamak için hazırladığım çantayı koluma taktım ve Kaanın yanına doğru ilerledim. Annemde peşimden geliyordu. 

''Başak daha yeni hastaneden çıktı. Başına tekrar bir şey gelmesini istemiyorum. Ona iyi bak delikanlı. Bu yaşlarda herkesin başına gelebilir. Size kızmıyorum. Tabikide birbirinizi seveceksiniz, aşık olacaksınız. Ama ilk önce okul hayatınız. Daha sonra-''

''Anne tamam. Biz gidiyoruz.'' diyerek sözünü kestim. 

Kim bilir onu susturmasam daha ne kadar saçmalayacaktı. Bir an midemin bulunduğunu hissetmiştim. Kapıyı kapattığımda Kaana baktım. Salak salak sırıtıyordu. Of anne of! Beni yerin dibine soktun yani. 

''Sen neden gelmiştin Kaan?''

Asansörün önünde durdum ve ona baktım. Kursa Poyraz ile gidecektim ve o gelene kadar burada kalacaktım. Evden annemin zırvalıklarından kurtulmak için çıkmıştım.

''Seni merak ettim. Poyraz kursa beraber geleceğinizi söylemişti sanırım sana yetişemedi. Bende benimle gelirsin diye düşündüm.''

''Hayır Poyrazı bekleyeceğim.'' dedim.

Poyrazların kapısına doğru giderken Kaan kolumu tuttu ve kendine çevirdi. Gözleri hiçbir anlam ifade etmiyordu. Bu çocuk ne yapmaya çalışıyordu? Bir şey söylemeyeceğini anlayınca ben konuştum.

''Kolumu bırakır mısın?''

''Sadece beni anlamanı istiyorum Başak. Bana kızgın olabilirsin ki eminim nefret de ediyorsundur. Sadece bunu düzeltmeye çalışıyorum.''

Diyecek bir şey bulamamıştım. Bana anlatılanlardan ve hatırladıklarımdan sonra Kaan'ı tekrar eskisi gibi göreceğimden emin değildim. Ama bunu yapmaya çalışacaktım. Kimseyle aramın bozuk olmasını istemiyordum. Belki de yeni bir başlangıç.. Olabilir miydi?

Kaan kolumu yavaşça bıraktı. Gözlerinden artık pişmanlık ifadesi okunuyordu. Bu kadar dramatik olay yeterdi. Poyrazların kapısına doğru geldim ve zili çaldım. Biraz bekledikten sonra kapı açıldı ve içeriden Poyrazın annesi çıktı. 

''Merhaba. Poyraz evde mi acaba?''

Kadın beni baştan aşağıya doğru süzdü. Sanki bir şey hatırlamaya çalışıyormuş gibi görünüyordu. 

''Aaa sen Benan'ın kız kardeşsin. Kusura bakma canım bir an tanıyamadım. Hastalandığını duydum geçmiş olsun.''

''Teşekkür ederim.'' dedim ve gülümsedim.

''Ben Poyrazı çağırayım. Bir saniye bekle.'' 

Kadın içeriye gitti ve bir kaç dakika sonra evin merdivenlerin başında Poyraz göründü. Vay. Bu evin dublex olduğunu bilmiyordum. Tabi ya adam sitenin kurucusu ya eminim başka bir yerde yazlıkları vardır.

Poyraz bana doğru geldiğini görünce kalbim bir anda kalbim sıkışmıştı. Mideme bir kramp girmişti ama sonra düzelmişti. Ona karşı bunları hissetmek mükemmeldi. Poyraz yanıma geldiğinde yanağımdan öptü. Ayakkabısını giyerken başını sol tarafa çevirmişti. Kaanı gördüğünde yüzündeki gülümseme bir anda kaybolmuştu. Doğrulduğunda elimden tuttu ve Kaana doğru yürümeye başladı.