@@@@Breen POV@@@
Ako nga pala si Breen James Burata. Ako ay isang stalker ni shaika mae, siya ang matagal ku nang pinangarap na gusto kong makatuloyan at magiging kapiling ko araw-araw..
Nakakalungkot man ang buhay dahil malayo ako sa mahal ko pero tinitiis ko lang para naman ito sa future namin.. Maraming mga babaeng nagkakandarapa sakin dito sa canada pero wala akong time para mapansin sila. Itinutoon ko lamang ang oras ko sa trabaho para mapanindigan ko ang pangako ko sa mahal ko.
Ito ako ngayon nasa opisina ko nakaupo sa chair ko, bigla kong naisip 'ano kaya ang ginagawa ng bhaby ko? ,ceguro kumakain nanaman yun ng chocolate' sabi ng ko sa isip ko... Mahilig kasi yan sa chocolate, lagi yan nanghihingi sakin pero tinatanggihan ko dahil hindi ko gustong palagi nalang kumakain ng chocolate dahil baka magkasakit pa pero iniiwas ko nalang kapag chocolate para hindi niya maisip.
' tatawagan ko kaya siya ngayon, baka walang ginagawa yun ngayon' tanong ko sa sarili ko....
Kinuha ko ang cp ko sa bulsa ko at denial ang # niya
"Hello sino to?" Tanong niya,, bigla akong nalungkot ' parang nakalimutan na niya ako, at hindi na niya naaalala ang boses ko'
" ako ito bhaby, si breen" ako
Parang nagulat siya sa pagsagot ko
" ai, sorry ikaw pala", parang nalungkot ako "hindi ko inakalang ikaw pala, kamuzta kana pala? " Sheila
" oky lang ako bhaby, medyo becy parin sa work, ako na kasi yung namamahala sa isang companya nina ate na ibili ng asawa niya" saan ko
" ah, ganon ba? Mabuti naman, nong isang araw tumawag yung mama mo, uuwi daw sila sa probinsya niyo, hindi kaba uuwi?" Tanong niya ' napa ngiti ako, dahil gusto na niya pala akong umuwi, napag isipan kung hindi na muna sasabihin na uuwi ako kasama nina mama upang doon na hintayin si papa'
" Sorry bhaby, sila lang uuwi ni bridgetti eh, bakasyon naman kasi niya kaya gusto niya munang umuwi sa probinsya upang magbakasyon" sagot ko 'pero napatawa nalang ako, sabik na sabik na kasi siyang umuwi ako'
"Eh, si papa mu, hindi ba uuwi galing saudi?" Saan niya
" oo uuwi na siya, don na siya didiretso sa bahay namin sa probinsiya" sagot ko
" sana uuwi ka narin para may bounding moment naman tayo ulit" bigla niyang pagseryoso
"Hihintayin mulang makakapag simula din tayo ulit ng bagong alaala" sagot ko
"Sana nga" malungkot niyang sagot
"Huwag kanang malungkot plzz? Hindi ako maka focus na trabaho ko kapag malungkot ka" paglalambing ko sa kaniya
"Naintindihan ko" sagot niya
"Cege na bhaby bye bye na muna ngayon huh! May meeting pa ako e, i love you , mahal kita" paglalambing ko
" cege ingat, i love you to" ako
Ibinaba kuna ang cp at sa katunayan wala tagala akong meeting, napaisip ako na pumunta muna ako sa jewelry shop para bumili ng kwentas para sa kaniya. Ilang 1 year na kasi akong hindi nakakabigay sa kaniya ng regalo dahil sa malayo kami... At balak ko nang mag propose sa kaniya sa personal dahil noong senagot niya ako sa skype lang ako noon nag propose sa kaniya
Naalala ko naman nung cinagot niya ako
****Flashback***
Dito ako ngayon sa aking silid, nakahiga ako ngayon 3 months na ang nakakalipas nong nanuud kami ng festival sa *****... Kailan kaya ako mag ppropose sa kaniya? ' tanong ko sa sarili ko, tawagan ko kaya siya?' Kinuha ko yung laptop ko at dali-dali itong inopen. Mabuti't open siya_ mabilis kong dinial yong pangalan niya sa skype, at mabilis niya din itong sinagot
" H! Bhabhy" bati ko sa kaniya ' nagulat siya sa sinabi ko
"Bhaby??" Tanong niya
" oo bhaby na kita" sagot ko ' napapatawa'
" pwd wag mo akong tawaging bhaby? Hindi naman tayo e!" Sagot niya' merong pagkainis'
"Pwd ligawan kita ngayon?" Tanong ko
" bulero mo talaga" sagot niya
" bhabhy, malayo man ako sau pero sau na ang puso ko, ibinigay kuna sayo matagal na kaya sana hayaan mo naman akong makapasok diyan sa puso at gusto kong makuha ang matamis mong Oo" sagot ko sa kaniya
" bolero ka talaga" may halong lungkot na sagot
" bhaby, will you be my girlfriend to the rest of my life?? " ' nabigla siya sa sinabi ko " sana sagutin ko naman ako, hindi na talaga ako makahintay sa sagot mo, hindi ka magsisisi kung sasagutin muko kahit malayo ako sau"ako
' hindi siya nagsalita'
"Bhabh plz naman oh! Kung hindi muko sasagutin, hindi na ako magpaparamdam sau,dahil parang dinurog mo narin ang puso ko" kumbensi ko sa kaniya
'Nag-iisip'
"Oh! Ano na bhaby, tagal tagal naman ng sagot mo" naiinip kung sagot
"Yes" sagot niya na nakangiti
"Ano pakiulit nga di ko narinig e." Saad kk
" sabi ko YES" mahina niyang sagot
'!nanlaki ang aking mata, na hindi makapaniwala'
"Ohh whoo whoo!!! Sinagot na niya ako" ako ' nagsisigaw akong hindi makapaniwala'
" basya sigurado na yan huh! Wala nang bawian yan" "simula ngayon ikaw na ang bhaby ko, pero pasinsya na huh! Malayo ako pero promise ko hindi ako magbabago at hindi maghahanap ng iba, mahal na mahal nita. I love you"masayang sagot ko
"I love you to, cege na may pupuntahan pa ako kasama yung mga bestfriend ko" sagot niya
"Ingat" masaya kong paalam
Masayang masaya ako dahil sinagot na niya ako.. Sana makauwi na akong pinas para makalag propose na ako sa kaniya.
E N D of fLashback
Masaya akong naalala ko yun, ito na talaga, pag uwi ko nang pinas ssurprice ko talaga siya.
Masaya ako ngayong pumili ng kwentas dito sa jewelry shop para ibigay ko sa mahal ko, pero handa kong ibigay sa kaniya ang maganda at mamahaling kwentas, kaya ang binili ko ay isang selver na may pangalan ko at ang isa ay para sa akin na may pangalan niya,, ceguro magugustuhan na niya ito bilang first gift ko sa kaniya.
Dali dali ko itong nilagay ang isangbox sa bulsa at tumungong sasakyan ko upang bumalik sa bahay para mag impaki ng aking mga gamit na dadalhin ko sa aming pag alis...
‡$$$† sana suportahan niyo ang story ko... Thank you and 8 letters ★†
BINABASA MO ANG
YoUr AlwayS Quiet
Teen FictionAng storying ito ay nakatoon sa kwento ng isang babaeng tahimik at mahiyain. kahit san siyang mag punta laging siya tahimik at minsan lang magsasalita kung meron itong importanteng sasabihin... Minsan gusto niyang mapag isa sa lahat ng oras, mahilig...
