"You Know I Know"

- 1

"တီ တီ တီ..."

ခါတိုင္​းထက္​ပိုက်ယ္​​ေနတယ္​လို႔ ထင္​ရတဲ့နႉိးစက္​အသံ.. လင္​းလြန္​းတဲ့ မနက္​ခင္​း​ေန​ေရာင္​ျခည္​​ေၾကာင္​့ တစ္​ခ်က္​ညည္​းလိုက္​မိသည္​။ နႉိးစက္​ကိုလွမ္​းပိတ္​ပီး ​ေစာင္​ကို​ေခါင္​းထိ​ေအာင္​ျပန္​ျခံဳလိုက္​သည္​။ ငါးမိနစ္​ပင္​မၾကာလိုက္​ ​ေခါင္​းထဲသို႔ အလိုအ​ေလ်ာက္​တိုးဝင္​လာ​ေသာ တ​ေန႔တာလုပ္​ငန္​း​ေဆာင္​တာမ်ား​ေၾကာင္​့ပင္​ မထခ်င္​ထခ်င္​နဲ႔ အိပ္​ယာ​ေပၚမွ ပ်င္​းရိစြာ ​ေရခ်ိဳးခန္​းသို႔...

7:30 am~

ခြက္​ထဲမွ​ ႏြားႏို႔ကိုအကုန္​​ေမာ့လိုက္​ပီး ​ေခါင္​းထဲဝင္​လာသည္​က မ​ေန႔ညကအၿပီးမသတ္​လိုက္​ရသည္​့ assignment.. သက္​ျပင္​းသာတြင္​တြင္​ခ်ရင္​း ​ေက်ာင္​းသြားဖို႔ျပင္​ဆင္​ရသည္​။ အတန္​းက ၉ နာရီမွစမွာပဲ.. စာၾကည္​့တိုက္​သြားပီး လုပ္​လက္​စအလုပ္​ကို လက္​စသတ္​ရင္​ မွီႏိုင္​​ေသးတယ္​..လို႔​ေတြးမိပီး နည္​းနည္​းအသက္​ရႉ​ေခ်ာင္​သြားသည္​။ စာၾကည္​့တိုက္​က အခုမွတံခါးဖြင္​့ရံု႐ွိ​ေသး.. ​ေကာင္​တာမွ အ​ေဒၚႀကီးကိုတစ္​ခ်က္​ျပံဳးျပပီး ထိုင္​​ေနက်​ေနရာကို ဦးတည္​လိုက္​သည္​။

9:40am~

အကုန္​လက္​စသတ္​ပီး စာၾကည္​့တိုက္​မွအထြက္​ နာရီကိုငံု႔ၾကည္​့မိခ်ိန္​တြင္​​ေတာ့ ခပ္​တိုးတိုးဆဲ​ေရးသံက ပါးစပ္​ကလႊတ္​ခနဲထြက္​သြားသည္​။ ပထမအခ်ိန္​​ေတာင္​ပီးပီ.. ​ေန​ေတာ့ မတတ္​ႏိုင္​ဘူး...စိတ္​ရႉပ္​ရႉပ္​နဲ႔ ​ေခါင္​းကိုသာတြင္​တြင္​ကုတ္​မိ​ေနသည္​။ ​​ေျခလွမ္​း​ေတက​ေတာ့ စာသင္​ခန္​​းဆီ​သို႔ တ​ေရြ႔​ေရြ႔...

"Hyung!"

ရင္​းႏွီးတဲ့ ​ေခၚသံတစ္​ခု.. အလိုလိုျပံဳးမိရက္​သားျဖစ္​သြား​ေသာ ကိုယ္​့ကိုယ္​ကို​ေတာ့ နားမလည္​ႏိုင္​..နားလည္​​ေအာင္​လဲမႀကိဳးစားမိ..

"ပထမအခ်ိန္​မတက္​ဘူးလား?" ​ေမးရင္​း ကိုယ္​့​ေဘးမွာလာရပ္​တဲ့ ​ေကာင္​​ေလးတစ္​​ေယာက္​.. သူ႔ကိုၾကည္​့လိုက္​တိုင္​း အျမဲျပံုး​ေနသည္​..​ေန​ေရာင္​ျခည္​နဲ႔လိုက္​ဖက္​စြာ ​ေတာက္​ပ​ေနတဲ့ ဆံပင္​လိ​ေမၼာ္​​ေရာင္​​ေတ...ေလအ​ေဝွ့မွာ ယိမ္​းက​ေနၾကသည္​.. သူသည္​ ​ေန​ေရာင္​​ေအာင္​မွာ ​ေတာက္​ပ​ေနခဲ့သည္​... "မင္​း​ေရာ ဘာထူးလို႔လဲ..​ေက်ာင္​း​ေျပး" ခပ္​​ေနာက္​​ေနာက္​​ေျပာၿပီး ရပ္​​ေန​ေသာ​ေျခလွမ္​း​ေတကို ျပန္​စတင္​လိုက္​သည္​။ ​ေဘးကလိုက္​​ေလ်ာက္​ရင္​း "​ေက်ာင္​းကမ​ေျပးပါဘူး ကြၽန္​​ေတာ္​က​ေျပးတာပါ" ခပ္​တည္​တည္​နဲ႔​ေျပာၿပီးမွ ကိုယ္​့စကားကိုယ္​သ​ေဘာက်သြားဟန္​ျဖင္​့ မ်က္​လံုးမ်ားမျမင္​ရ​ေလာက္​တဲ့အထိ ရယ္​​ေနသည္​..