"Hyung ဒီေန႔ေက်ာင္းလစ္ရေအာင္"
သူ႔အသံက တိုးလြန္းသည္။ စာၾကည့္တိုက္ထဲလာၿပီး တစ္ေရးတစ္ေမာေလာက္အိပ္ရန္ စဥ္းစားခဲ့ေသာလဲ အိပ္ဖို႔ေခါင္းခ်ရံု႐ွိေသး လက္ေမာင္းေပၚသို႔က်ေရာက္လာခဲ့ေသာ လက္ဖဝါးေႏြးေႏြးေၾကာင့္ ေခါင္းေထာင္ၾကည့္လိုက္မိသည္။
"ဟင္ ဘာေျပာတာလဲ" အိပ္မံႉစုတ္ဖြားျဖစ္ေနေသာ မ်က္လံုးကိုပြတ္ရင္းေမးလိုက္ေသာ Yoongi အသံမွာလဲ တိုးလွသည္။ စာၾကည့္တိုက္ထဲမွာကိုး..
"အတန္းမတက္ခ်င္ေတာ့ဘူး" မ်က္ႏွာငယ္ႏွင့္ ေျပာေနေသာ Jimin မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ပီး Yoongi ရယ္ခ်င္သြားသည္။ "အဲဒီေတာ့?" ေခါင္းကို စားပြဲေပၚျပန္ခ်လိုက္သည္။ အိပ္ခ်င္စိတ္ကေတာ့မေပ်ာက္ေသး။
"ဟာ hyung ကလည္း အိပ္မေနနဲ႔ေတာ့ ထ ထ တစ္ေနရာရာသြားရေအာင္"
"ဘယ္ကိုလဲ?"
"မသိဘူး" ေျပာပီး စူပုပ္ပုပ္ႏွင့္ထိုင္ေနသည္။
"hyung.."
"ဟင္?''
"သြားေသာက္ရေအာင္.." ေလသံမ်ွသာၾကားရေသာ စကားေၾကာင့္ အိပ္ခ်င္စိတ္ေတာင္ ၾကက္ေျပာက္ငွက္ေျပာက္..ခ်က္ခ်င္းေခါင္းေထာင္လာသည္။
"Jimin.. အိမ္နဲ႔ဘာျဖစ္လာလဲ" အသံမွာ စိုးရိမ္မႉေၾကာင့္ တိုးညႇင္းလြန္းေနသည္။ သြားေသာက္ရေအာင္ဆိုေသာ စကားမွာတစ္ျခားေယာက်္ားေလးသူငယ္ခ်င္းမ်ားအဖို႔ သာမာန္ျဖစ္ေသာ္လည္း Jimin နဲ႔ Yoongi အတြက္ေတာ့ ထူးျခားသည္။ Jimin က ေတာ္ရံုနဲ႔စိတ္ညစ္တတ္သူမဟုတ္ အိမ္ႏွင့္အဆင္မေျပေသာ္လဲ အရက္ေသာက္ဖို႔အထိေတြးရေအာင္ ဘာေတမ်ားအိမ္မွာျဖစ္လာလဲမသိ။ ဒီတစ္ပါတ္ေက်ာင္းပိတ္ရက္ Jimin အိမ္ျပန္ၿပီး ျပန္လာတည္းက မ်က္ႏွာသိပ္မေကာင္းသည္ကို သတိထားမိေသာ္လည္း ႏွစ္ေယာက္လံုးအေၾကာင္းအရင္းကို စကားမစမိၾက။
أنت تقرأ
"You Know I Know"
أدب الهواةပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးနဲ႔ မ်က္လံုးေတြေပ်ာက္သြားေအာင္ ရယ္တတ္တဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ အဲ့ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြကို တခ်ိန္လံုး ေငးၾကည့္ေနတတ္တဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္တို႔ရဲ႕ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းလို႔ ေခၚလို႔မရတဲ့ ျမတ္နိးျခင္းပံုျပင...