Changmin တေယာက္ Zuနတ္မင္းႀကီး အစည္းအေဝးက ျပန္ေရာက္ၿပီဆိုသည္ႏွင့္ အလ်င္အျမန္သြားေတြ႕ေလသည္။
"အစ္ကိုေတာ္ Zu နတ္မင္း ဒီတိုင္းႀကီးေနေနေတာ့မွာလား"
"Changmin မင္းစိတ္ကိုအရင္ေလ်ာ့ မင္းကိုယ္ေပၚက ဒဏ္ရာေတြကေကာင္းေသးတာ မဟုတ္ဘူး ဒီပံုနဲ႔ Jaejoong ကိုသြားတိုက္ခိုက္ရင္ မင္းေသဖို႔ပဲရွိေတာ့တာ"
"ဒါေပမယ့္ Suuie ကသူ႔လက္ထဲမွာေလ"
"ငါသိပါတယ္ သူ႔အစြမ္းက ငါတို႔၂ေယာက္ ေပါင္းရင္ေတာင္ ႏိုင္ဖို႔မလြယ္ဘူး ဒါေပမယ့္သူဘာလို႔ ဒီလိုရုတ္တရတ္ႀကီး စြမ္းအားေတြရတာလဲ ဆိုတာကေရာ စဥ္းစားၾကည္႔ဖို႔မလိုဘူးလား"
Changmin တခ်က္ေတြေ၀သြားသည္။ အရင္သူနဲ႔တိုက္တုန္းက တခ်က္တည္းနဲ႔ သတိလစ္သြားတာ မွတ္မိေသးသည္။ အခုရုတ္တရတ္ႀကီး စြမ္းအားေတြတက္လာတာ စဥ္းစားလို႔မရေပ။ Zu နတ္မင္းႀကီးက Changmin ကိုေျဖာင့္ျဖၿပီး သူအေျဖရွာေနေၾကာင္းေျပာျပသည္။ Changmin လဲဘာမွမတတ္ႏိုင္ပဲ ၿငိမ္ေနေလသည္။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ခုခ်က္ခ်င္း Su ဆီကိုေျပးသြားခ်င္ေနၿပီ။
Su ကလဲ တဖက္တြင္ Jaejoong ကိုအလိုက္သင့္ဆက္ဆံၿပီး လ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ကိုသိေအာင္ ႀကိဳးစားေနသည္။ သူ႔စိတ္ထဲတြင္ Jaejoong ကိုဘယ္လိုမွခ်စ္လို႔မရ။ Yoochun ရဲ႕သား သူႏွင့္တူေသာ ကိုယ္ပြားတခုအျဖစ္သာ စိတ္ထဲမွတ္ထားခဲ့တာျဖစ္သည္။
တေန႔ေတာ့ထူးဆန္းတာတခုကို Su ျမင္လိုက္ရသည္။
Jaejoong ကမွန္ေရွ႕တြင္ သူ႔ဆံပင္ရွည္ႀကီးကို ၿဖီးေနသည္။ Su ကေနာက္နားမွ ထိုင္ခံုတြင္ထိုင္ေနရင္း အမွတ္တမဲ့မွန္ကိုၾကည့္လိုက္ရာ....
"ဟင္ Yoochun"
ဟုတ္ပါသည္။ မွန္ထဲတြင္ Jaejoong ပံုမေပၚပဲ Yoochun ရဲ႕ခက္ထန္ေသာ မ်က္ႏွာသာေပၚေနသည္။ သူအနီးကပ္သြားၾကည့္ေတာ့ မရွိေတာ့ေပ။ Jaejoong ကသူ႔အနားကိုအေျပးအလႊား ေရာက္လာေသာ Su ကိုအထူးအဆန္းျဖစ္ေနၿပီး....
"ဘာျဖစ္တာလဲ ရုတ္တရတ္"
Su ကဘာေျပာရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနၿပီးမွ...
"ဟိုေလ Joongie ကို ဆံပင္ဝိုင္းၿဖီးေပးမလို႔ပါ"
Jaejoong လဲသေဘာက်သြားၿပီး Su ကိုဖက္လိုက္ရင္း
