วันใหม่....ที่ไม่อยากให้มาถึง
มันเป็นเรื่องน่ายินดีที่ฉันได้งานและมีเงินเดือนเยอะเวอร์ แต่ต้องแลกกับการติดแหงกอยู่กับไอ้พี่เคน!!! ฉันไม่รู้จะทนได้มากน้อยแค่ไหน ตาบ้านั่นกวนประสาทจะตายจ้องจะปั่นหัวฉันอยู่ตลอดเวลา แต่ก็เอาเถอะท่องไว้น้อยหน่า เพื่อเงิน....เพื่อเงิน คิดซะว่าพี่เคนเป็นอากาศธาตุละกัน
พี่ไคล์บอกให้ฉันมาที่ร้านตอนเก้าโมง แต่พอดีว่าหลังจากส่งหนังสือพิมพ์เสร็จเมื่อเช้า ฉันก็ไม่ได้นอนต่อเตรียมนู้นนี่นั่นเลยกะว่าจะไปก่อนเวลาเล็กน้อย อีกเรื่องที่ฉันกังวลคือเรื่องไอ้ชุดเมดนั่น มันไม่เข้ากับสไตล์ฉันสักนิดอาจะเป็นเพราะฉันผมสั้นด้วยมั้ง .....
ฉัน เลยมาหยุดอยู่หน้ากระจกโต๊ะเครื่องแป้ง ไม่ว่าจะเหลียวซ้ายแลขวามองยังไงก็ดูไม่เป็นผู้หญิงเลยสักนิด เลยกะว่าจะหาเครื่องประดับมาติดผมสักหน่อย ไอ้นุ๊กนิ๊กมันมีพวกกิ๊บเยอะเลย แต่จากที่ลองคุ้ย ๆ ดูในกล่องแล้วมีแต่แบบที่ เอ่อหวานแหววชวนอ้วกทั้งนั้นเลย แต่ในสถานการณ์แบบนี้คงต้องเลือกสักอัน ฉันเลยหยิบกิ๊บทีมันดูหวานน้อยที่สุดขึ้นมา มันเป็นกิ๊บสีดำที่มีสตอเบอรี่สีชมพูหวานฉ่ำติดอยู่ด้านบน
ฉันหยิบมันมาติดแบบลวก ๆ ที่ข้างหูด้านขวามือ...หวังว่าพอช่วยได้น่ะ เอาล่ะ!! เมื่อจัดการกับผมเรียบร้อยแล้วฉันก็ลงไปข้างล่าง ลากจักรยานคันเก่งออกมาเพื่อปั่นไปร้านพี่ไคล์ ฉันจะพยายามตั้งใจทำงานด้วยการคิดถึงเจ้าพวกน้องเหมียว อย่างน้อยน่าจะทำให้อารมณ์ของฉันสงบลงบ้างเมื่อต้องเจอหน้าอีตาพี่เคนจอมกวน!!
@คาเฟ่คิทเท่นแคท
หง่าววว....หง่าวว
ทันทีที่ข้ามพ้นผ่านประตูเสียงทักทายของเจ้าเหมียวที่ประตูก็ดังขึ้นอย่าง เช่นเคย อาจเพราะตอนนี้ร้านยังไม่เปิดเลยมีแต่พี่ไคล์ที่กำลังง่วนกับอะไร บางอย่างอยู่ที่หลังบาร์ ฉันมองไปรอบ ๆ ร้านอีกครั้งก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของพี่เคน
YOU ARE READING
You're My Blossom Poison ปิ๊งรักพี่ชายขี้อ้อน
Teen Fictionเฮอร์ริเคน.... แต่บอกตอนนี้ไม่รู้จะเร็วไปหรือไม่... ผมก็อยู่ของผมดีๆ เธอดันเข้ามายุ่งวุ่นวายกับชีวิตรัก ที่กำลังไปได้สวย...ผมมันประเภทรักใครรักจริงไม่ทิ้งขว้าง แต่เมื่อรักมันพังผมเลยอ้างว้างอย่างที่เห็น ในเมื่อเธอทำให้มันเกิดขึ้ก็ต้องรับผิดชอบสิครับ...
