ของบางอย่างต่อให้ดีแค่ไหน แต่เมื่อถูกใช้ไปนาน ๆ
ก็เสื่อมสภาพตามกาลเวลา เหมือนหัวใจที่เริ่มเคยชินกับอะไรเก่า ๆ
ความรู้สึกตื่นเต้น อยากครอบครองก็หมดไป
.............ความรักก็เช่นกัน
อย่าได้ถามถึงสภาพฉันตอนนี้เลย เพราะมันมากเกินกว่าคำว่า 'เยิน' ซะอีก ไม่ใช่ว่าโดนผู้ชายรุมโทรมอะไรหรอกนะ แต่เป็นงานต่างหาก! ไอ้พี่เคนตัวร้ายมันมาถึงก็เอาแต่สั่ง ๆๆๆ ให้ทำนู้นทำนี่ ขนาดไม่มีลูกค้าเข้าร้าน นางยังหาเรื่องใช้ฉันไปทำนู้นนี่นั่น สรุปเกือบหกชั่วโมงฉันไม่ได้พักเลย ถึงจะถึกแค่ไหนแต่แบบนี้มันก็ไม่ไหวนะเว้ย!
หลัง จากเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จฉันก็นั่งหมดอาลัยตายอยาก ตั้งใจจะอยู่ในนี้จนกว่าจะได้ยินเสียงรถอีพี่เคนขับออกไป คือขี้เกียจจะออกไปสู้รบกับคนบ้ารอให้เขากลับไปก่อนค่อยออกไปดีกว่า มุมที่ฉันนั่งตรงกับกระจกบานใหญ่พอดี เงาในกระจกสะท้อนผู้หญิงที่สภาพเหมือนยัยเพิ้ง หน้าตาซีดโทรมเหมือนเพิ่งผ่านสงครามมางั้นแหละ ฉันไล่มองตัวเองไปเรื่อยจนมาสะดุดกับหนังยางสตรอว์เบอร์รีลูกใหญ่...
'มัดเป็นเพื่อนพี่ไม่ได้หรอไงคะ จะตายหรอ?'
ชิ! ไอ้บ้าพี่เคนไปตายซะ!! ฉันดึงหนังยางออกจากหัวแล้วปาเข้าใส่กระจกอย่างแรง ตานั่นมันหน้าใสใจเสียชัด ๆ คอยแต่จะแกล้งฉันไม่รู้ชาติก่อนไปทำเวรทำกรรมอะไรเอาไว้ ชาตินี้ฉันถึงได้ตกมาเป็นเบี้ยล่างของไอ้ผู้ชายหน้าหวานเฮงซวย เขามันซาตานตัวร้ายในคราบเจ้าชายแสนดี....แล้วนี่เมื่อไหร่เขาจะไปสักทีเนี่ยหิวแสบไส้ไปหมดแล้วว
ก๊อก...ก๊อก
ระหว่างที่ฉันกำลังด่าไอ้พี่เคนในใจ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น และฉันหวังว่าคงเป็นพี่ไคล์นะ......
STAI LEGGENDO
You're My Blossom Poison ปิ๊งรักพี่ชายขี้อ้อน
Teen Fictionเฮอร์ริเคน.... แต่บอกตอนนี้ไม่รู้จะเร็วไปหรือไม่... ผมก็อยู่ของผมดีๆ เธอดันเข้ามายุ่งวุ่นวายกับชีวิตรัก ที่กำลังไปได้สวย...ผมมันประเภทรักใครรักจริงไม่ทิ้งขว้าง แต่เมื่อรักมันพังผมเลยอ้างว้างอย่างที่เห็น ในเมื่อเธอทำให้มันเกิดขึ้ก็ต้องรับผิดชอบสิครับ...
