Sevmek bazen yetmez arkadaşlar,gecelerce uyumazsınız,yetmez. Sabah en baştan seversiniz yetmez. Sigara içerken özlersiniz,yetmez. Onunla gezdiğiniz bütün sokakları tekrar tekrar dolaşırsınız,yine olmaz. Diyorlar ya hani,yetmediği yerde bırak,artık çabalama diye,sırf bu söze inat kendinizi harap edersiniz,yine yetmez. Bir insan sizi sevmiyorsa,canınıza kıysanız,ancak bir iki damla gözyaşı. En sonunda vazgeçer,herkesden uzaklaşırsınız. Kimseyi dinlemez,en kötüsü de hiçbir şey anlatmazsınız. Nasılsın sorusuna bile verecek cevabın olmaz. Tek çabanız artık tekrar üzülmemek olur.
Ama insan anılardan kaçamaz. Tüm yaşadıklarınızı bir kenara bırakın,nefrete dönüşür onlar zamanla. Unutmak başka bir eylemdir. İçinden atmak değil,içini atmaktır. Eğer bunu yaparsanız muhtemelen yeni birini sevmeniz zor olur,lakin eskisinden daha güzel olur. Aşk bir kere gibi klise laflara inanmayın. Bu bir duygu. Güvenmek de aşk,sadakat da aşk. Sadece sevmek değil yani. Uzaklaşıp,şiirler yazın kendi başınıza. Yok ben yapamam edemem demeyin,deneyin. Aklınızda bir adam bir kadın yaratın. Öyle zamanlar gelecek birine sarılmak,ağlamak isteyeceksiniz. O duyguyu,o özlemi hak edecek kişiye bağışlayın. Çevrenizde mutlu insanlar olacaktır ki hepimizin çevresinde var. İmrenmeyin. Mutlu olmak için kalıplara bağlı kalmak niye? Çay demleyin,yeni bi'şey öğrenin,bu da bir mutluluk. Yalnız kaldığınız zaman sizi gerçekten sevecek kişinin nasıl biri olması gerektiğini anlıyorsunuz. Ve bu da artık hayal kırıklığı yok demektir. Düşünsenize,gülüşünüzün,hayran olduğunuz bir gülüş ile çarpıştığını. Kendinizi anladığınız zaman sevin. Bir ses tonunun arkasındaki masmavi bulutlara o zaman dokunacaksınız. Sokakta yürürken acaba adımlarımız uyumlu mu diye dikkat edeceksiniz. Çayı karıştırırken ,kaşığı hangi yöne çevirdiğine bile dikkat edip,bunu bile ayrı seveceksiniz. Hiç tarzınız olmadığı halde onun sevdiği müzikleri dinlerken bulursunuz kendinizi. Ve bu sizi çok çok mutlu eder. Bağlanmaya değil,düğüm olmaya çalışın.