The witch & The fairy#OnceUponNow

Hoofdstuk 2

Pov Jessica
Die dag werd ik naar de directeur geroepen, alweer. Het was al de derde keer deze week en het was nog maar donderdag. Toen ik op weg was naar zijn kantoor zag ik dat Louise al voor zijn deur stond. Wat moest zij nu weer hier? Had het soms iets met de magische wereld te maken? Werden we teruggestuurd? Alsjeblieft zeg niet dat we teruggestuurd worden...'Oh, hallo Jessica' zei Louise.'Hey' zei ik en plofte neer in 1 van de 3 zwarte zeteltjes die naast de deur stonden.'Ben jij ook naar de directeur geroepen prinses?'.'Ik ben een fee, geen prinses' zei ze.'Mij best miss popular' zuchtte ik en keek naar de deur.'Weet jij waarom we moesten komen?'. Ze haalde haar schouders op. 'Ik heb echt geen idee'. De deur ging langzaam en krakend open. De directeur zat achter zijn bureau en keek ons streng aan, zoals altijd.'Kom binnen' zei hij. Louise ging meteen naar binnen en ging netjes op de stoel voor zijn bureau zitten. Ik kroop uit het zeteltje en slenterde naar de andere stoel om daar luid neer te ploffen. 'Hallo meneer Vanderhoof' lachte Louise.'Waar hebben we dit aan te danken?'.'Ja, waarom zijn we hier nu weet?' vroeg ik. Hij liet de deur dichtvallen en keek ons aan.'Jullie zijn 2 compleet tegenovergestelde meisjes' begon hij.'Daarom leek het de magische raad een interessant project om jullie te laten samenwerken'. Ik keek hem met grote ogen aan.'Ik? Samenwerken met haar?' vroeg ik. 'Dat lijkt me niet zo'n goed idee eigenlijk' zuchtte Louise.'Toch iets dat jullie gemeenschappelijk hebben' zei hij. 'Jullie moeten samen een werkstuk schrijven over iets dat jullie delen, magie'.'Maar meneer' zei Louise.'En de helft van jullie eindcijfer hangt ervan af'.'Wat?!' riep ik.'Dus jullie kunnen er maar beter voor zorgen dat het goed is'. Louise en ik keken elkaar verbaasd aan.'Weet u dit echt absoluut zeker?' vroeg ze verbaasd.'De raad wilt weten of een vrede tussen goed en kwaad mogelijk is' zei meneer Vanderhoof. 'En daarvoor willen ze het eerst op kleine schaal proberen'. Ik zuchtte. Dit zou nog lang gaan duren. Toen we eindelijk weer het kantoortje buiten waren keken Louise en ik elkaar even zuchtend aan.'Werken we er dit weekend aan?' vroeg ze.'Dan zijn we vast sneller klaar'.'Doe jij dat maar, ik ga naar de motor race dit weekend' zei ik.'Die race duurt niet het hele weekend' zei Louise.'Vrijdag na school bij mij thuis?'.'Prima' zuchtte ik en draaide me om.'De klas is deze kant op' zei Louise.'Wie zegt dat ik naar de klas ga?' vroeg ik en wandelde verder. Louise zuchtte en ik kon al raden wat ze dacht.'Oh help, waar zit ik nu weer mee opgescheept?'. Ik lachte omdat ik wist dat ze wist dat ze alles alleen zou mogen doen. Het was nog niet eens zeker dat ik er vrijdag wel zou zijn. Eigenlijk had ik wel wat medelijden met haar, maar dat was meteen verdwenen.