The witch & The fairy#OnceUponNow

Hoofdstuk 8

Trrrrriiiiiiinnnnnnggggggg! 'Wie is dat nu weer?' vroeg ik en keek naar mijn gsm, die wat verder op de tafel lag. 'Vast de magische raad' zuchtte Louise. 'Bedankt dat ik hier mocht blijven slapen trouwens'.'Het is niks' zei ik en pakte mijn gsm van tafel.'Jer?' vroeg ik verbaasd.'Oh Jes, ik ben zo blij dat je opneemt' zuchtte hij.'Ik was bezorgd toen je zomaar opeens, nou ja, verdween zal ik zeggen'.'Je bedoelt toen ik op mijn bezem samen met Louise wegvloog' zei ik.'Ja, nog sorry daarvoor. Ik wou je echt niet alleen achterlaten, maar het was zeg maar een noodgeval'.'Dat had ik door' zuchtte hij.'Maar dan ben je dus echt een...'. 'Een heks' zei ik.'Je vind me nu toch niet ineens vreemd hè? Ik wil jou niet kwijt Jeremy'.'Nee, nee, rustig' zei hij. 'Je blijft mijn vriendin, wat er ook gebeurt, weet je nog?'. Ik lachte. 'Volgens mij ben jij de enige die nog tegen mij, Jessica de heks, durft te praten'.'Over praten gesproken' zei hij. 'Kan ik na school langskomen? Aangezien ik denk dat je niet te laat bent'.'Ik zie je dan' lachte ik en hing op. Louise, die in 1 van mijn pyjama's aan het ontbijten was, keek me lachend aan.'Hij laat je niet vallen hè?'. 'Natuurlijk niet' zei ik en ging naast haar zitten.'Hij is mijn beste vriend, we kennen elkaar al super lang'.'Dat en hij heeft gevoelens voor je' lachte ze en stopte een lepel cornflakes in haar mond.'Bedankt voor de cornflakes op te poefen voor ik het vergeet'.'Voor de laatste keer, hij voelt niks voor me' zei ik.'Net zo min als James voor jou'. Ze liet haar lepel vallen en keek me triest aan.'Te vroeg?' vroeg ik.'Veel te vroeg' zei ze.'Oké' zuchtte ik en pakte ook een kom cornflakes.'Je kunt maar beter stevig ontbijten' zei ik.'Want na het ontbijt starten we met je magische training, hardcore'.'Ik ga me meteen omkleden' lachte ze en ging naar boven. Het was lang geleden dat ik nog een huisgenootje had gehad. De vorige was overgeplaatst en uit iedereen zijn geheugen gewist. Jep, die had het flink verpest. Ik verslikte me bijna. Ik had het flink verpest.

'Je doet het prima' lachte ik.'Ik heb het 6 keer moeten doen voordat ik het juist deed' zei Louise.'Het komt wel' lachte ik. Ding dong.'Dat zal vast Jer zijn' zuchtte ik en wandelde de tuin uit, het huis in. Ik veegde mijn handen nog even snel af aan een vod en ging open doen.'Jer, kom binnen, snel' zei ik en duwde hem naar binnen. Snel deed ik de deur weer dicht en keek naar Jer. 'Je weet niet hoe blij ik ben dat je me niet in de steek laat om wat ik echt ben'. 'Ben je gek?' vroeg hij.'En het eigenlijk best wel cool, zo een heksenvriendin'. Ik lachte.'Kom, dan zal ik al je vragen beantwoorden'