I THINK I LIKE YOU (On Hold)

Hoofdstuk 7: PROBLEMEN

PROBLEMEN

Als ik thuis aankom, merk ik op dat er iemand binnen is. Ik sluip stil binnen en gebruik mijn rugzak als knuppel. Ik open de deur van de woonkamer, maar er is niemand binnen. Ik sluip nog verder naar de keuken waaruit het geluid vandaan lijkt te komen. Net wanneer ik op punt sta om de deur te openen en iemand een klap te verkopen, gaat de deur voor me open en verschijnt mijn moeder in de deuropening.

"He liefje. Sorry ik had het moeten verwittigen dat ik even langskwam."

Mijn moeder runt een bedrijf aan de andere kant van de wereld namelijk in China. Ze werkt er elke dag en moet daarom dus daar overnachten. Ik zie haar dus vaak alleen tijdens vakanties. En mijn vader.. Mijn vader hield ooit eens van mijn moeder. Maar toen opeens niet meer en liep hij met de helft van mijn moeders fortuin weg. Sindsdien heb ik hem nooit meer gezien. Ik was negen. Ondertussen heeft ze dat fortuin al verviervoudigd en zet ze steeds wat geld over naar mijn rekening zodat ik hier eten kan koken voor mezelf.

"Hey mam! Lang geleden!" Mama gebaart dat ik moet zitten en schraapt haar keel. "Euhm. Ik moet je iets vertellen. De komende maanden zijn enorm hectisch. En dus zal ik een paar maanden je niet meer zien."

Dat is raar dat ze dat zegt. Normaal gezien zie ik haar om de drie maanden. Dus is haar aankondiging nogal vreemd.

"Mam, wat bedoel je? Dat is nu toch al zo?" Ze zucht en wil precies niet erover praten maar toch gaat ze verder. "Ik bedoel.. Schat ik heb er een andere zakenman leren kennen en bij de tijd die ik over heb, wil ik die graag met hem spenderen. Dus kan ik je maar een paar keer zien op een jaar."

Ik knik. Ik wist dat dit ooit ging gebeuren. Alleen niet wanneer en hoe snel. "En hoe noemt hij?" vraag ik haar. "Euhm hij heet Josh. Josh Grant. Hij is net als ik een bussinesspersoon die houdt van zijn werk. Hij is enorm knap en gespierd. En ook lief."
"Wauw mam. Ik ben blij voor je!"

Na een knuffel staat mijn moeder op en verontschuldigt zich vooraleer ze verder gaat met heel haar kledingkast leeg te roven.

**

Het wordt even snel dag als nacht en dus moet ik weer naar school. Ik neem snel een setje kledij (zie foto) en kleed me om.

Nu mama weg is, is de rust weer terug gekeerd. De stilte neemt me mee naar verre gedachten.

Een hele film speelt zich voor mijn ogen af. Vijf jaar lang vijandigheid voor het paddohoofd, het moment dat hij hoorde dat ik hem uitschold en dat nog eens in zijn gezicht deed, zijn reactie bij de directeur, het nablijven, de kus.. De heerlijke kus terwijl ik tussen hem en de muur geplet zat. Het moment dat hij mij stil kreeg in de refter, dat ik las op zijn lijstje dat we mooi, slim en mysterieus zijn, dat hij mee met me ging naar de verpleegster, dat hij alle popumeisjes liet vallen..

Ik moet toegeven dat ik nogal snel verliefd kan worden. Ja zo ben ik wel. De ene dag haat ik je en de andere dag ben ik al vergeten waarom ik je haatte en ben je mijn beste maatje op de hele wereld.

**

Ik open mijn kluisje en merk al snel een enveloppe op.

Huh?! Wat doet dat hier?! En wie heeft het hierin gelegd?!

Nadat ik om me heen heb gekeken om te zien of de kust veilig was, neem ik de brief en steek hem in mijn tas. Ik ga nieuwsgierig naar het toilet en begin de omslag open te maken.

Hoi lieve Sydney,

Sorry dat ik dit via deze manier doe, maar ik ben te laf om het je in je gezicht te vertellen.

Ik heb al een tijdje gevoelens voor je en graag wil ik weten of dat wederzijds is en/of je misschien moeite wil doen om iets moois van ons te maken.

Ik hoop dat je me begrijpt en me niet aan de kant zet nu.

Liefs,

Rayan x

Shit.

Wat moet ik nu doen? Hij is mijn allerbeste vriend en dus wil ik hem niet aan de kant zetten.. Moet ik dan maar alsof doen en hem opeens leuk vinden?

Ik weet het niet. De schoolbel gaat en ik neem snel nog mijn boeken voor het eerste lesuur.

In mijn ooghoek zie ik Rayan plaatsnemen. Hij kijkt niet één keer om en concentreert zich zenuwachtig op de leraar.
Ondertussen kijk ik ook naar Nathan. Ook hij blijft recht voor zich uitkijken.

Damn.. Eerst keken ze beiden naar me en nu willen ze angstvallig me niet zien. Wat heb ik daarvoor dan gedaan?!

Ik heb echt een probleem nu.. Ik heb het gevoel dat ze beiden om me geven.. Dus als ik iets met Nathan begin, verlies ik mijn beste vriend omdat ik op de hoogte zou zijn van zijn verliefdheid en als ik iets met Rayan begin, houd ik mijn beste vriend maar doe ik dat hele relatiegebeuren tegen mijn wil in en verlies ik Nathan die steeds zijn best doet om te laten zien dat hij veranderd is.

Damn. Ik heb me flink in de nesten gewerkt! Vorige week had ik nog een onbestaand liefdesleven en nu zijn ze met twee tegelijk. Ik zal wat er ook gebeurt iemand verliezen tenzij ik een ander plan bedenk.. En ik heb al zo'n vermoeden hoe ik het ga aanpakken.

Hey allemaal!
Ja het heeft even geduurd maar het is me gelukt om toch hier en daar nog wat tijd vrij te maken voor mijn favoriete bezigheid. Hihi.

Ook wil ik jullie vragen om eens het nieuwste boek van brittpitje te lezen nl 'The girl with the green eyes'. Het is echt een aanrader!!

Kusjes en veel liefs,

LililiDeP xxx