I THINK I LIKE YOU (On Hold)

Hoofdstuk 8: MIJN PLAN

MIJN PLAN

Rayan.

Hij is de eerste. Hij bezwijkt en kijkt me recht in mijn ogen aan als we aan onze tafel in de refter zitten. Het is opvallend stil en ik merk dat Judith er stilletjes aan van zenuwachtig wordt.

"Kan er iemand me vertellen waarom jullie niets meer tegen elkaar zeggen en in plaats daarvan elkaar als twee domme koeien zitten aan te gapen!"

Mijn blik rust op Judiths strenge ogen die vragen voor de waarheid te kennen. "Dat kan je beter aan Rayan vragen," zeg ik. Rayans mond valt open. "Jij moet mij een antwoord geven en tot die tijd heb ik niemand nog iets meer uit te leggen."

Ik knik en beweeg met mijn rechtervoet op en neer - een kleine tic nerveux die ik heb. "Stop ermee, beiden!" roept Judith boos. Ze staat recht en loopt weg. Zo laat ze ons verbijsterd achter. Ik draai me om om naar Nathan te kijken en ik volg zijn blik die eindigt bij Judith. Hij heeft dus net het hele spektakel geaanschouwd.

Ook hij staat recht en loopt weg. Nu zijn we nog met z'n tweetjes en ik voel me er erg ongemakkelijk bij.

Oke Sydney! Je hebt een plan bedacht en die ga je nu uitvoeren! Raap je moed bijeen en praat!

Ik schraap mijn stem. "Euhm.. Wil je even met me mee gaan?" vraag ik. "Naar?" vraagt hij met ogen die om duidelijkheid vragen en een tikkeltje verlangen bezitten. "Maakt niet uit.. Naar een plek waar we alleen en ongestoord zijn." Hij knikt en volgt me terwijl ik door de gangen wandel, op zoek naar een goed plekje. Ik zie een opberghokje aan het eind van de gang dat me nog nooit eerder is opgevallen en open de deur. Niemand. Rayan volgt me en sluit de deur als hij helemaal binnen is.

Fijn. Nu staan we in het donker naar ik weet niet wat te staren. Zijn ademhaling verhoogt en ik krijg zweterige handjes. Super fijn!

"Euhm, heb je misschien een lampje bij je?" vraag ik ietwat onzeker. Ja, ik ben hartstikke goed bezig! Onzeker mag ik echt niet klinken nu! Het moet vastberaden klinken! Hij neemt het lampje aan zijn sleutelbos en schijnt.

"Kom, we moeten zoeken naar een lichtschakelaar." "Oke," mompelt Rayan zachtjes. Hij schijnt naar de muur en net achter de deur vinden we het. Even moesten mijn ogen wennen aan het licht, maar niet veel later merk ik dat we in een heel kleine ruimte van 2 op 2 meter zitten, waardoor ik zijn ademhaling steeds beter hoor versnellen.

Mijn hart gaat als een razende tekeer en ik schraap mijn moed bijeen. "Rayan," zeg ik met een warmte in mijn stem. Zijn ogen lichten op en ik zie hoe zijn blik van onzeker naar verlangen verandert. "Ik heb je brief gevonden en ik moet je vertellen dat ik enorm opgelucht was dat je zo ook over ons dacht. Ik bedoel, ook ik kon het niet zeggen, maar ik vind je ook erg leuk."

Mijn hand gaat door mijn haar en om het echt te laten lijken, bijt ik nerveus op mijn lip. Zijn adem stokt in zijn keel en zijn blik rust op mijn lippen. "Wauw," zegt hij, "dat had ik niet verwacht." "Waarom niet?" vraag ik hem speels. Ik kom dichterbij en streel zijn wang. Zijn borstkas beweegt hevig op en neer en elk spiertje in zijn nek spant op omdat mijn adem ertegen kaatst. Een rilling trekt over zijn lichaam heen, waarvan ik gebruik maak om zijn hals te kussen. Zijn hand neemt mijn hoofd vast en ik voel hoe hij zijn hoofd beweegt om aan te tonen dat hij van mijn lippen geniet.

Mijn lippen banen zich een weg naar zijn kaaklijn om vervolgens even te stoppen en hem recht in de ogen te kijken.

"Ik hou van je," fluistert Rayan zachtjes en door die woorden krijg ik het even moeilijk. Ik moet blijven toneelspelen nu. Er is geen weg meer terug. Maar dit vreet ook aan me. Het is een lastig gevoel dat zegt dat ik op deze manier met zijn gevoelens speel. Maar wat moet ik anders doen? Zijn warme blik laat me veilig voelen en ik geef hem de verdiende kus waar hij al zo lang op heeft gewacht. Hij geniet enorm van de kus en dus doe ik beter mijn best om hem te verwennen en te verleiden.

Zijn tong, die ik hartelijk ontvang, glijdt in mijn mond. Het is zo vreemd om met mijn beste vriend te zoenen, maar ik moet wel.

Na een paar minuten staan we hijgend met onze hoofden tegen elkaar. Hij streelt mijn nek zachtjes en vertelt hoe gelukkig ik hem heb gemaakt. Ik vertel hem wel dat ik nog niet publiekelijk onze liefde voor elkaar durf tonen. Hij knikt en zegt me dat alles goed komt.

Dit deel van mijn plan is al gelukt. Nu nog Nathan..

Op weg naar huis voel ik stilletjes aan mijn energie wegebben. Rayan is niet meer gestopt met me te sturen en ondertussen heb ik ook een berichtje van Jue.

Hey Syd!
Wat heb ik net gehoord van Rayan? Zijn jullie samen?? Oh my god! Awesome!!! Veel plezier! Ik ben keiblij voor jullie!!

Ik zucht. Wie hou ik voor de gek? Natuurlijk kon Rayan het niet geheim houden voor Judith.. En nu is Judith ook in deze leugen betrokken. Ik negeer haar bericht.

Ik kom thuis, gooi mijn rugzak in de zetel en plof me er vervolgens naast. De enige aan wie ik nood heb is Nathan.. Hij is enorm veranderd en ik wil hem zo graag bij me hebben!

Ik pak mijn telefoon en stuur hem een chat via facebook.

Hey Nathan! :) Alles goed met je?
17:23

Na een tijdje krijg ik eindelijk een bericht terug.

Hey Sydney. Met mij wel. Waarom chat je met me?
17:45

Ja hij heeft gelijk. Het klinkt verdacht dat ik hem opeens stuur.. Ik dacht dat hij liever zou zijn tegen me.. Maar dit is misschien mijn verdiende loon na hoe ik hem behandeld heb. Ik mis hem gewoon..

Euhm..
Ik wou je gewoon even spreken
Het is zo stil tussen ons opeens
17:48

Klopt
Dat is niet zomaar..
Dat weet je
17:51

Ik wil je bedanken dat je
me hebt geholpen toen.
Dat je er voor me was.
Ik denk er nog vaak aan terug..
17:53

Ik ook
Dat was omdat ik jou
wou helpen.
17:55

Kunnen we gewoon even
met elkaar face-to-face praten?
17:56
Ik mis je.
17:58

En dan wordt het even stil.
De spanning is te snijden en ik voel dat hij twijfelt. Ofwel kan dit super goed komen en kunnen we met elkaar praten. Ofwel zal ik nooit meer met hem kunnen praten en zal ik gekwetst zijn.

Kom naar de achterkant van het station. Trek iets onopvallend aan. Ben er over een kwartier.
Doe maar rustig. Ik wacht op je.
18:11

YESSS! Hij wil met me praten!!!
Oh nee.. De achterkant van het station.. Dat is nogal een slechte buurt.. Dat zegt mijn moeder toch steeds. Daar wonen armere mensen.. En dan nog binnen een kwartier?? Hoe geraak ik daar zo snel? Ik wou dit. Wel, dan doe ik er alles voor om met hem te kunnen praten.