Adı Defne idi.
O gün onu, arabamla onun evine kadar takip etmiştim.
Evi saray gibiydi ve ben haliyle biraz ürktüm ama pes etmedim.
Hep onu takip ettim ve bir gün takip edildiğini anladı.
Arkadaşlarının içinden ayrılıp, bana doğru yaklaşmaya başladı.
Ben arabanın içinde uyuyor numarası yapmaya başladım ama işe yaramadı.
Cama tıklamaya başladı ve ben de camı açtım.
-Beni neden takip ediyorsun?
-Seni takip ettiğimi nereden çıkardın?
-Daha fazla yalan atma babamın adamı olduğun çok belli.
Bende fırsat bilip,
-Evet. Lütfen babana söyleme işimden olmak istemiyorum.
-Tamam zaten bir de bununla uğraşamam.
Bu sözü söyledikten sonra gitti.
Saat 16.00'ı gösteriyordu ve okuldaki herkes teker teker çıkıyordu.
Defne de çıkmıştı.
Arkadaşlarıyla eve gidiyordu ve ben baya bir arkadan takip ediyordum onu.
Evine girdi.
Bende eve doğru gittim.
Eve girer girmez hemen yatağıma uzandım. Hem iş yapıyor, hem de bir kızı kendime aşık etmeye çalışıyordum. Bu durum hoşuma gitmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Asla Pes Etme
Teen FictionSabıkalı bir adamın hayallerinden, yuvasından vazgeçmesi ve bir mafya babasının kızına aşık olup, onun etrafinda olabilmek için söylediği ufak bir yalanla ortaya çıkan aşklarına hazır mısınız?
