Chapter Five

22 0 2
                                    

Nasa Ospital ako ngayon kasama si Roni na wala pa ding malay simula ng isugod ko siya kanina. Ang tanga-tanga ko para hayaang mangyari ito kay Roni kung may mas malubhang mangyayari kay Roni, sisihin ko talaga ng lubusan ang sarili ko.

"Guardian ni Ms. Santiago?" tawag ng Nurse. Kanina habang ngfiifill-up ako ng Form kailangan ko pang halungkayin ang mga gamit ni Roni para malaman ang buo nitong pangalan at ilang impormasyon.

"Ako Miss" wika ko naman. Kasama na ng Nurse ang Doktor na tumingin sa kanya.

"No need to worry about your girlfriend. For now, she's doing fine pero kailangan pa din natin siyang i-admit, hindi pa kasi natin malalaman kung may internal hemorage siya dahil hindi pa lumalabas ang mga result probably bukas malalaman natin. For now, kagaya ng nasabi ko kailangan natin siya i-admit at follow-up lang tayo sa mga gamot na ipapa-inom natin sa kanya" wika ng doktor sa akin, hindi na rin ako pumalag ng pagkamalan na girlfriend ko si Roni. 

Lumisan na ang doktor at inaayos na din nila ang private room na lilipatan ni Roni. Naging madali naman ang pagtransfer ng admission niya, 1o'clock na at hindi pa rin nagigising si Roni. Hindi pa din ako umuuwi, hindi kasi makontak ang mga numerong nasa card niya para sa guardian. Pati ang cellphone na dala niya ay lowbatt din kaya pala hindi ko siya makontak kanina pa habang patungo ako sa pagkikitaan namin.

Maya-maya pa'y iidlip na sana ako ng may kumatok ng pintuan. Bumangon agad ako at baka isa inyo sa Nurse ng Ospital pero iba ang pumasok, isang lalaki na kasing tangkad ko rin.

"I'm Roni's cousin. Dr. Luis Loyola" at iniabot angn kamay niya, nakipagkamayan rin naman ako pagbabalik respeto na din." Hindi pa rin ba siya nagigising?" tanong nito na may halong pag-alala habang nakatuon ang tingin nito kay Roni.

"Hindi pa simula pa kanina, ang sabi ng dok_"

"No need" putol niya "Nakausap ko na ang Doktor pati ang mga Nurses, nakuha ko na din ang result. Maayos naman siya pwede nga siyang lumabas mamayang hapon after some test, matapang kasi ito " wika niya at nilapitan si Roni at hinalikan ang Noo. Ipinagtataka ko naman na may ganoong bang pinsan na hinahalikan ang noo ng pinsan pwera na lang kapatid pwede pa, pero siya, "At teka, sino ka nga ba?"

Sasagot na sana ako ng biglang magkamalay na si Roni. Wow! May magic ba ang halik ng pinsan niya at napagising siya agad. Parang sleeping beauty lang.

_____________________________________________________________________________

"Kuya luis?" natinga ko pagkamata nako ug naa na akoang ig-agaw nga doktor sakong kilid, pasabot ani na admit gyud ko "Asa si Vlad?" ako dayun pangutana kay mao gyud to ang last nga tao ako nakita after nawad-an ko ug malay.

"I'm here" engun niya ug niduol sa akoa "Buti naman at gising ka na. Pinag-alala mo ako!' pinataas ang tingog.

Ako pud nga iyang gisinggitan na alive ug pinakalit, wala gyud ni konsensya ning tawhana masking na-Ospital nako.

"Abnormal ka talaga!" engun pa nako. Pero before pami mag-away ug taman ,ni-interupt daun akong ig-agaw.

"Roni, sino ba kasi ito at bakit ka ba nasagasaan?"

"Si Vlad, amigo nako Kuya. Siya ang nagdala nako dinhi,nabuta man gud ko kadali bantog wala ko kakita nga naa diay padulong nga sakyanan. Mao to hapit ko madedu" joke pa nako.

'Baliw ka talagang babae ka!" engun pa sa akoang ig-agaw " Aalis na muna ako para makakuha ng damit na ipagpapalit mo kasi ang dungis mo na at matingnan ko kung inatake ka na naman ng sa_" ako daun gigunitana ang kamot ni Kuya para dili pa siya makaestorya ug tiwas.

"Ahm. Vlad, pwede bang lumabas ka muna saglit o pwede ko na ring umuwi mukhang pagod ka na" pagpauli nako sa iyaha.

"No, lalabas lang ako saglit para makapag-usap kayo pero hindi ako aalis. Maghihintay ako hanggang ma-discharge ka at ako na mismo ang hahatid sa iyo".

"ANG KINABUHI NI RONI ( VERONICA JOSEPHINA SANTIAGO)"Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon