"Yes, dear. You have to." Sabi niya habang nakangiti.
Yumuko lang ako sa sinabi niya. Kakagraduate ko lang last week, ikakasal na nila ako sa lalaking hindi ko naman kilala.
"Mom, kakagraduate ko lang last week eh. Tapos kahapon niyo lang ako sinabihan na ikakasal pala ako one month from now. Mom, you know I have my own goals. I'm still 21 for Godsakes! x I need to achieve them first before getting married! I told you about it when I was young. And you said you would let me do whatever I want when I finish school. But you lied!" To be honest, I really don't like the idea of being in an Arranged Marriage. If only I could get out from it by leaving them, but I can't because I love them very much.
"Charlotte Anak, you can even achieve your goals when you're married. Trust me, I've seen the list of your goals, and some of them, you can't do it alone. By the help of your husband you may achieve them. You can't get out from this Arrange Marriage Charlotte." Seryosong sagot niya.
"Mom, okay. I admit that you have a point from what you've said. It's just that I'm afraid. I've seen some of books and movies about Arranged Marriage and they weren't happy. They always fight. I've been hurt many times, and I'm afraid of getting hurt again."
"Hindi talaga natin maiwasan masaktan Charlotte. But, I promise you that who you're marrying is a good man." She is right from the first sentence. But, is he really?
"This is bullshit x ,Mom! You just don't understand that I'm still young! I mean, you got married when you were 28!. Do you really think his a good man? Maybe infront of you and Dad he is a good man, but what if when he turns to me, masama pala siya? " I do have a point. I've read books about arranged marriage that are true to life.
Pagkatapos sa sinabi ko, lumingon lang siya sa kabilang direksyon. Tahimik lang kami, walang nagsasalita.
Matapos ang ilang minuto ay lumingon siya sakin at nagsalita.
"Charlotte Grace Park Diaz." Seryosong sabi niya.
I know this tone and pagsinabi niya ang full name ko. She's mad. Ang hate niya talaga ang makipagtalo. Oh, well.
You must be wondering bakit may 'Park' sa name ko. Actually, Half Korean - Filipino kasi ako. Korean ang mama ko. You must be wondering too kung bakit wala sa unahan ang 'Park'. Kasi nung buntis si mama sakin at malaki na tiyan niya, nakapagdecision sila na dito muna tumira sa bahay ni Dad dito sa Pilipinas. Pinangnak ako dito sa Pilipinas at nakapagdecision na hindi sa unahan ang 'Park'. Pagkaabot ko sa edad na 8 ay pumunta kami sa Seoul at doon kami tumira hanggang sa bumalik kami dito sa Pilipinas pag 14 ko at nagtuloy sa highschool. Sa edad na 17 din ako natapos sa Highschool. Miss na miss ko na yung mga chingus ko doon.
"Alam mo naman na hinding hindi ko gusto ang pakikipagtalo. Kaya tumahimik ka at pumunta kana sa iyong kwarto hanggat pinapakalma ko ang sarili ko." Sabi ni Mama at tumayo.
"Pero Mom---" Bago ko matapos yung sasabihin ko ay pinutol niya agad ako.
"Charlotte." Sabi niya at nagglare sakin. Nakakadala ng goosebumps yung glare ni Mama.
"Pwede kanang umalis dito sa sala. If you need me, I'll be in my room." Walang emosyon na sabi niya at naglakad patungo sa Bedroom nila ni Dad.
"Hay, Mom. What will I ever do without you." Sabi ko na may halong plastic na tawa at naglakad na rin patungo sa Bedroom ko.
"Pagkasal na ako, hindi na ako tutulog dito sa room ko. Aish, ang kumportable naman dito. Hindi ko gustong umalis!" Sabi ko at tuluyan nang bumagsak sa pagkakumportable kong kama. Simple naman ang design ng kwarto ko. Color Green yung wall na may Puno at mga Veins na may bulaklak. Kulay Puti naman ang kama ko at may sofa sa gilid. Well, kung bongga para sa inyo, para sakin simple.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
2:56 p.m na ngayon. Nakaramdam na din ako ng antok. Matulog na nga ako. Kalimutan ko muna tung Arranged Marriage na nakakasira ng mood.
| 3 and a Half Hours Later |
*ring*
"Hmm."
*ring*
Nakabangon ako sa ingay. Cellphone ko lang pala. Best Friend ko, si Vanessa.
"Hello Van?"
| "Aiiiiish, Charlotteeeee! Ang tagal mo naman sumagot, Babes! Galing kaba sa tulog?" | As usual, makulit. Ang kulit talaga ng Best Friend ko.
"Oo. Panira ka! Ang sarap ng tulog ko!" Sabi ko sabay tawa. Panira naman siya eh, ang saya sa DreamLand.
| "Hahahaha! Sorry Babes!" | Ang lakas ng tawa ah?
"Hahaha! Oh, ba't napatawag ka?"
| "Miss kasi kita eh! Hahaha! Joke lang. Pwede ba akong magstay diyan sa mansion niyo bukas sa gabi? | Ba't napasabi siya niyan?
"Bakit naman? May problema ba?"
| "Eh, kasi pinapaalis na kasi nila ako sa condo ko. Wala kasing bayad eh. Alam mo naman na wala akong trabaho. Hindi rin ako pinadalhan ni Mama ng pera. Wala na akong tirahan bukas, Babes!" | Ano?! Wala na siyang trabaho?
"Anong 'Alam ko na wala kang trabaho'? Ngayon ko lang to nalaman eh! Aish, Vanessa!"
| "Sige na Charlotte. Ay, ito nalang. Magsta-stay ako sa inyo hanggat nakahanap ako ng trabaho at nakapadala na si Mama. Please, Charlotte? I Love You?" | May pa-I Love You pang nalaman? Maganda ang dating niya at parang mayaman, pero sa totoo mahirap yan siya kasi nang naghiwalay ang Parents niya, ay umalis yung tatay niya at ang Ina niya ay pumunta sa Abroad para sakanya. Only Child lang siya, kaya nagsisikap siya ng magisa dito sa Pilipinas. Hay, Best Friend ko naman tung kulit. Pagbigyan ko nalang.
"Oh, sige sige. Susunduin nalang kita bukas sa condo mo. 9:00 a.m bukas ah?"
| "Salamat talaga, Friend! Ang swerte ko talaga sayo! Sige sige! I Love You I Love You I Love You! Mwuah!" | Hinalikan ba niya yung cell phone niya?
"Ang kulit mo talaga. Sige na, I Love You too Friend! Kitakits bukas!"
| "Sige, Friend! Byeee!" | Pagkatapos ay binaba na niya ang tawag. Kung swerte ako sakanya, Swerte rin siya sakin. Siya kasi ang magpapasaya sakin pagmalungkot ako.
*knock*
Tumayo ako at naglakad patungo sa pinto.
"Yes?"
"Hapunan na po ma'am Charlotte." Sabi ng maid. Anong oras na pala?
"Oh, sige Cherry. Susunod lang ako sandali."
"Okay po ma'am Charlotte." At tuluyan na siyang umalis. Oh, mag 6 na pala. Magtatali lang ako sandali ng buhok.
Pagkatapos ay tuluyan na akong umalis at naglakad patungo sa Dining Area.
