"Oh, Charlotte. Andiyan ka na pala. Sige, umupo ka." Sabi ni Dad. Tumuloy ako at tumabi sa Bunso namin, si Marie.
"Charlotte, sabi ng Mom mo ay nagaway daw kayo kanina tungkol sa Arranged Marriage. Totoo ba?" Sabi ni Dad habang nagslice sa steak niya. Aish, ito talaga si Mama! Tiningnan ko si Mama, pero nakikinig lang siya at kumakain.
"A-ah, opo Dad." Mabait naman to si Dad at close na close kami, pero paggalit na siya takot na takot kami sa kanya.
"Didn't we talked about this yesterday? Charlotte---"
"Dad, I know. When Mom told me to go to my room, I thought about what you and Mom said. So, yeah. I understand you guys." Sabi ko habang nakangiti na hindi halata na plastik. Understand my ass. x
"That's very good, Charlotte. Glad you thought about what we talked awhile ago." Sabi ni Mama na nakangiti rin. Si Marie naman, tahimik lang na nakikinig sa pinagusapan namin at kumakain.
"Thank you for understanding us, dear." Ngiti rin si Dad.
Tahimik lang kami hanggang nagsalita ako.
"Dad? Mom? Can I ask you guys a question?" Nagulat naman sila ng bigla ako nagsalita.
"Y-yes dear. What is it?"
"Ano ba talaga ang rason kung bakit pinapakasal niyo ako agad-agad at sa lalaki na hindi ko naman kilala?" Again, nagulat naman sila sa tanong ko. Hindi kasi nila sinabi sakin kung bakit.
"Oh, right. We didn't tell you the reason. Una, your question was kung bakit agad-agad. Well, It's for the company dear. We need to merge the companies, Diaz and Castro." Sabi ni Dad. Ah, kaya pala. Hm. Familiar yung pangnalan na Castro. Saan ko kaya narinig yan?
"Ikalawa, bakit pinapakasal ka namin sa lalaki na hindi mo naman kilala. Charlotte Anak, you've had 3 boyfriends and they dumped you. We feel sorry for you because you've been hurt by them many times. We just want you to get married with Freddie and Karen Castro's son. Trust me, He's a good guy." Ngiting sabi ni Mama.
"Agree ako sa Mom mo Charlotte, pero Hindi ako agree na Mabait yung anak nila. Para lang to sa companya." Tawang tawa na sabi ni Dad. Eh?!
"Mom?! Sabi ni Dad hindi raw mabait?!" O.A na sabi ko. Trip ko lang.
"Hahaha!" Sabay kami tatlo tumawa.
"Oh, Marie. Magsalita ka naman! Happy lang walang ending!" Sabi ni Dad sa kay Marie na ang edad ay 9. Inosente paba tung bata na to?
"Ah, okay lang po Daddy. Sumakit kasi yung ngipin ko." Sabi niya na halatang maiiyak na.
"Aish, Marie naman! Bakit hindi ka umimik?" Sabi nila Mom at Dad.
"Nagusap kasi kayo. Hindi ko naman gusto na iistorbohan ko ka--- Aray!" Sabi niya at tumutulo naman yung mga luha niya. Kawawa naman tung bata na to.
"Halika na, Marie. Doon tayo sa CR." Tumayo ako at tumayo rin siya. Bago pa kami umalis ay lumingon muna ako nila Mom at Dad.
"Ako na bahala kay Marie. Tuloy lang po kayo sa pagkain. Susunod lang kami." Sabi ko na nakangiti at umalis agad. Hindi ko na hinintay ang reply nila.
Nakarating na kami dito sa CR sa First Floor.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Marie, open your mouth." Sabi ko at sumunod naman siya.
"Dumudugo!" Sigaw ko at kumuha ng tubig.
"Oh, gawin mo lang na parang nagtotoothbrush ka." Sumunod naman siya.
Pagkatapos ng ilang minuto ay may pinakita siya.
"Ano ya--- It's your tooth!" She still believes in toothfairies right?
"Yay! I can put this under my bed and the toothfairy will come!" She does. Oh well, might as act like a toothfairy this night.
"Yes, she will. Come on, Let's wash your tooth."
"Hindi na ba dumudugo?" Tanong ko habang pinapahid ang ngipin niya sa towel.
"Wala na po ate! Thank you for helping me ate Charlotte!" Ang cute ng bata nato. After 2 months, I will not be able to see this beautiful face like mine everyday.
"Walang Anuman Marie."
"Ate Charlotte, Totoo bang ikakasal kana?" Biglaan na tanong niya.
"A-ah, Oo. Happy ka ba? Na may asawa na ako?"
"50% lang ate! Pag wala kana, hindi na kita makikita everyday. At baka hindi mo na ako aalagaan. Yung asawa mo na ang aalagaan mo." Pfft. Aalagaan ko ba ang asawa ko? 50% rin.
"Marie, aalagaan parin kita kahit wala ako sa tabi mo. Promise me na walang magbago saatin pagwala na ako ha?"
"Promise ate!" Nagpinky promise na rin kami. Parang nagsasalita ang tiyan ko na gusto na siya kumain. Hindi naman kasi ako nakapagkain ng maayos kanina.
"Ano yun? Ikaw ba yun ate?"Masama naman magsinungaling no?
"E-eh, Busog kana ba Marie?"
"Hindi nga ate eh. Tara, kain tayo!" Sabi niya at umalis agad. Gutom rin to. Sumunod naman ako sa kanya sa Dining Area.
--
/ 5:52 in the morning /
*BANG!*
"ARAAAAY!" Yung likod ko! Aish. Nasa sahig na pala ako. Ang laki ng bed ko, bakit nahulog ako? Bumangon ako at tumingin sa kama. Ba't maraming pagkain?! Nalasing ba ako sa pagkain kahapon? Anong oras na pala? 5:58 a.m na. 9 nga pala ko susunduin si Vanessa. 1 hour and a half naman ang biyahe ko sa condo ni Vanessa. Ang layo no? Malayo kasi tung bahay namin kaya mataas ang oras sa biyahe.
Nilinis ko tung mga pagkain at pumunta sa Dining Area.
"Ma'am Charlotte! Gising kana pala. Ang aga mo ah?" Sabi ni Jenny na isa rin sa maid namin.
"May pupuntahan kasi ako. At malayo pa yung pupuntahan ko." Sabi ko at umupo.
"Ah. Okay po, ma'am Charlotte. Ipapahanda ko na ang almusal niyo." Sabi niya at pumunta sa kusina.
Oo nga pala, hindi ko pa na sabihin sila Mama at Papa about kay Vanessa.
