Nobody knows (1D fanfiction)

Hoofdstuk 98: Geregeld

Pov Zayn

Ryan zegt tegen mij: "Ik wil jou nog even spreken." Ik weet meteen dat het over Lucy gaat. Dus ik ga met hem in de wachtkamer zitten en vraag: "Hebben jullie een beslissing genomen?" Ryan knikt en antwoord: "We hebben er erg lang over nagedacht, maar we hebben besloten dat we haar heel graag een warm thuis willen geven. Alleen willen we het wel langzaam opbouwen, zodat ze ons leert vertrouwen. We hebben met jeugdzorg alles geregeld, we moeten het nu alleen nog met Lucy zelf regelen." Ik ben zo blij, dat zij Lucy willen adopteren. Ze gaat echt een heel goed thuis krijgen bij Jenny en Ryan. "Als het goed is, is Lucy nu bij ons. Het lijkt me verstandig dat we het meteen met haar bespreken." Zeg ik tegen Ryan. Ryan loopt met mij mee naar onze kamer.

Lucy is er inderdaad al en zit met Alexis op bed. "Lucy, kun je even bij ons komen zitten." Vraag ik aan haar. Ze komt meteen naar ons toegelopen. We gaan allemaal op een stoel kijken en ik begin: "Ik wil je iets vertellen, maar je moet me helemaal uit laten praten." Lucy knikt, dus ik ga verder: "Je weet dat je niet meer terug hoeft naar dat gezin waar je weggelopen bent, maar je moet wel een nieuw gezin hebben. Ik ben daar heel druk mee bezig geweest en ik heb iets geregeld, maar we willen wel dat jij ook akkoord gaat. Ryan en zijn vrouw willen jou adopteren. Dat betekend niet, dat je meteen bij ze moet gaan wonen. Ze willen jou eerst beter leren kennen. Hoe vind je dat idee?" Ik zie dat Lucy een beetje twijfelt en zenuwachtig wordt. Ryan kijkt haar aan en zegt: "We willen eerst dat jij ons beter leert kennen en ons leert vertrouwen. Mijn vrouw en ik zullen dus af en toe naar het ziekenhuis komen om gewoon met jou te praten of iets leuks te doen en zo bouwen we het langzaam op. En als jij na een paar keer denkt, ik wil het niet, dan doen we het niet. Het is jou keuze." Lucy kijkt heel verbaast en vraagt: "Dus, ik mag zelf bepalen of ik bij jullie wil wonen of niet?" Ryan knikt en Lucy ziet er meteen een stuk opgeluchter uit. Ik weet bijna zeker dat dit wel goed gaat komen. Ryan en Jenny houden heel veel rekening met Lucy en dat is het belangrijkst.

Nadat we een tijdje hebben gepraat, gaat Lucy weer naar haar eigen kamer en Ryan naar huis. Alexis vraagt meteen enthousiast: "Gaat Ryan echt Lucy adopteren?" Ik knik en antwoord: "Als Lucy dat zelf ook wilt, wel. Dus als ze hier is, vertel haar dan af en toe hoe aardig Ryan is." Alexis heeft meteen een grote glimlach op haar gezicht.