Sen Sevdanın karabasanısın
hem de kendi sevdanın.
Kendi yüreğinle resimlediğin güzel görüntüler
şimdi bir kabus gibi çöküyor üzerime.
Karanlıkta kara gölgeler görünüyor sevda suretinde
gözlerimi açtığımda yok oluyor
Sızısı gönlümde ..O hiç gitmiyor.
Gündüz insan suretinde dolaşan sen
gece bir başka surette..
Pencereyi açıyorum gece gece ve çıkıp gidiyorsun
üzerine yağıyor karanlıkta ,
Gökyüzünün gözyaşları ve ıslanıp iyice kayboluyorsun
Kaldırım taşlarının kenarlarından akıyorsun
Gelemiyorsun artık.. Çünkü rahmet yağmurlarında kalbimin kapısı yalnız sonsuz bir Aşka açık..
