Herşeyi umursamaktan yoruldum
ama herşeyi.
İçlerinde en çok benim olanlar yordu beni.
İyi düşündüm oysa herkes için.
Yormaz hayat yorulmam sandım.
Elde etmek için koştum yakaladım.
Ayaklarımın tabanları kanar sandım oysa ne yoruldu ne de kanadı.
Yorulmadı onlar koşmaktan. Yorulan kalbimdi kalbim yoruldu..
Elde ettikten sonra kaybettiklerime ,benim olanın elimden gitmesine belkide..
Bıraktım herşeyi üç günlük dünyaya tapanlara
ve gözyaşlarımı sildim.
Şimdi damlayan gözyaşlarım ile yolları derya edip yüzüyorum umuda..
