Asosyal

Bölüm 1

Sevmiyorsun hayatı, kimse olmayınca hayatında.. Benim hayatım da şu an öyle hiç sevmiyorum. Sevmeme neden de yok. Neyse fazla uzatmadan Avm'ye gitmeliyim, evde ki eksikleri almam için liste yapmıştı annem. Evde canım sıkılıyor zaten, sürekli bilgisayar oyunu oynayıp, dizi izlemekten tam asosyal birine dönmüştüm.En son okulda beğendiğim kız dalga geçince özgüvenim tamamiyle kırılmıştı doğal olarak. 1.83 civarı yapılı, yani toplu biriydim, göbeğim yoktu ama kalıp vardı. Saçlarım 3 numara olurdu çoğu zaman çünkü babamın istediği gibi kestirirdim saçımı hala, yeşil gözlü biriyim. Lise 3e geçmeme rağmen kimse ilgilenmezdi benle, kızlar hakkımda konuşup dalga konusu bile etmezlerdi beni,o derece yalnızdım.

Avm'ye gitmek için ayakkabılarımı giydim. istemeye istemeye girdim kapıdan, üstümde siyah bi sweatshirt var,yaz olmasına rağmen giymekten bıkmadığım tek şey sweatshirt'im,kapişonumu kafama geçirdim, başım önde alışverişimi yaptım, arkamda birden bi kahkaha duydum, diğer müşteriler gibi döndüm o tarafa doğru,2 kız vardı. Birbirleriyle şakalaşıyolardı, espriler yapıyolardı muhtemelen, biri de gülmesini aşırıya kaçırmıştı, herkesin ona doğru döndüğünü görünce hemen durdu, kızardı,başka tarafa döndü, utanmıştı,ben de onun bu tatlı halinden hoşnuttum, tebessümle önüme döndüm, kasaya gidip sıraya girdim. Arkamda yine ufak gülüşmeler, anlaşılan kızlar geri gelmişti, biraz rahatsız oldum bu sefer fısır fısır gülmeleri hakkımda güldüklerini düşünmeme neden olmuştu, dönüp hafif sitemli baktım ikisine de,sustular.

Görünüşümden korkmuşa da benziyorlardı, önüme döndükten sonra arkadan biri dürttü,kim diye baktığımda kızlar vardı yine,bu sefer demin ki utanan kız "Galiba rahatsız ettik sizi kusura bakmayın." dedi,"Sorun değil" diye odun gibi bi cevap vererek önüme döndüm. Kız bozulmuştu, iyi niyetinin suistimal edildiğini düşünmüştü muhtemelen,ama benim yabani olduğumu bilmiyordu.