Asosyal

Bölüm 4

Kafamın hizasında bir vücut vardı ve kafamı yukarı kaldırınca bizim sınıftan Salim'i görmüştüm, aslında ilk bakışta çıkaramamıştım ama onun kendine has saçlarından hemen çıkarmıştım onu, sanki doğuştan taralı gelmişti saçları, hafif uzatır ve eliyle sağa çekerdi saçlarını, kızları geç ben bile beğeniyordum çocuğun saçını..

O beni nasıl tanıyabilmişti ona şaşırmıştım diye düşünedururken Selim "Hadi kalk gidelim ne oturuyon burda lan" diye yağmurun sesini bastırmaya çalışarak konuştu. Birşey demeden kalkıp onunla gitmeye başladım.

O koşarak bir an önce sığınacak bir yer bulmak istediği için beni de çekiştiriyordu, çok geçmeden bi kafenin hızla açılan yağmurluğu altına girdik, oradaki yaklaşık 20 küsur insan gibi yağmurun dinmesini beklemeye koyulduk.

Benim aklımda hala daha Nazlı vardı,'Gel' demişti bana, yanına gidip gitmemeye karar vermeden, sınıftan fazla muhabbetim olmayan biri tarafından sürüklenmiştim başka yöne.

Sessizce durup yağmuru izlemeye koyulduktan sonra Salim konuşmaya başlayarak dikkatimi dağıttı ve kafamı ona doğru döndürerek yağmuru izlemeyi kesmeme neden oldu.Tam bir asosyal olmamın karşısında saygıyı elden hiçbir zaman bırakmazdım, bana birşeyler söyleme zahmetine girmiş birinin yüzüne bakmayı bir gereklilik olarak görürdüm.

"Şurdaki kafeden çıktıktan sonra yürümeye başladım ve parkta tek başına oturan bu havada sweatshirt giyen salağın kim olduğunu merak ederek yürümeye devam ettim" dedi ve istemsiz olarak onun konuşmasına olan ilgimi kaybettim, dürüst biri olabilirdi fakat gereğinden fazlaydı sanırım. Konuşmasından seçerek aldığım bazı yerler "seni görünce şaşırdım" ve "cidden niye kimseyle konuşmuyon" cümleleriydi, fakat ben yine sessizliğimi koruyarak bişey demedim, kafamı yeniden karşıya çevirip yağmuru izlemeye koyuldum. Kafenin açılan yağmurluğuna gelen daha fazla insan yüzünden ben biraz dışarıda kalmıştım ve bulutlardan düşen iri tanecikli yağmur damlaları siyah sweatshirtüme gelerek üzerinde iz bırakıyordu.

Birden karşımda Nazlı belirdi.     

*