Με τον Τζεμ, έχουμε να μιλήσουμε 1μηνα. Εκείνος, μου τηλεφωνούσε, μου έστελνε μηνύματα, αλλα εγω τον απέφευγα. Ο λόγος ηταν ένας. Ήξερα, ότι η μάνα μου, είναι ερωτευμένη με τον Μετίν και δεν ηθελα να της το χαλάσω. Ώσπου, μια μέρα, ο Τζεμ με είδε στο δρόμο και με τράβηξε απο το χέρι.
Ε: Δεν έχουμε την ίδια δύναμη, γαμωτο!
Τζ: Δεν φεύγω, αν δεν πάρω εξηγήσεις! Γιατί με αποφεύγεις;
Ε: Δεν σου λέω, γιατί μπορεί να νευριάσεις
Τζ: Θες άλλον, και απλά έπαιξες μαζι μου! Σωστά;
Ε: Οχι!!! Είναι κατι, για τους γονεις μας... Είναι μαζι...
Τζ: Τι;!;!;!; Δεν γίνετε αυτο! Και τότε, γιατί με φιλησες;
Ε: Γιατι, αυτο ηθελα να κανω. Και ακόμα, αυτο θελω, αλλα δεν μπορώ!
Δεν είπε τίποτα. Με κοίταξε βαθιά στα μάτια, με φιλησε και μου έβγαλε τα μαλλιά πο το προσωπο μου.
Τζ: Θα σε αγαπω, για πάντα!
Χώθηκα στην αγκαλια του. Ένιωθα ασφάλεια και ζεστασιά εκεί. Με φιλησε στα μαλλιά και με πήγε σε μια καφετέρια.
Ε: Τι θα κάνουμε;
Τζ: Θα ειμαστε μαζι! Στα κρυφά.
Ε: Καλα, τι άλλο να κάνουμε;
Τζ: Σε θελω!
Έπιασε απλά, το προσωπο μου και με φιλησε στο στόμα παθιασμένα. Γυρίσαμε σπιτι, κουρασμένοι.
Μ: Παιδια, θα βγούμε έξω. Νικολάκη, ετοιμάσου. Εσυ Ελλη, πώς πέρασες; Είχες καιρό να βγεις έξω και να γυρίσεις σπιτι, χαρούμενη.
Ε: Τίποτα, τίποτα.
Ν: Έτοιμος!!!
Πήγαμε σε ενα κινεζικό. Καθίσαμε σε ενα μεγάλο τραπέζι, 6 θέσεων. Υποψιαζόμουνα κατι πολυ άσχημο. Ειδα τον Τζεμ να περπατάει προς το τραπέζι μας.
Σκ Έλλης.
Ωχ!!!!
Τζ: Γεια σας, Τζεμ!
Ε: Ελλη, χάρηκα.
Κοιτιομασταν συνέχεια. Καρφωνομουνα έντονα.
Με: Ελλη μου, τι κανεις;
Ε: Καλα.
Μ: Γνωρίζεστε;
Με: Παραλίγο να υπάρξει ενα ατύχημα μεταξύ μας. Ο Τζεμ...
Τζ: Προσφέρθηκα να την βοηθήσω.
Ε: Ναι, ναι.
Ντ: Ποσό καιρό, είστε μαζι;
Μ: 2,5 μήνες.
Ν: Τι θέλετε να μας πείτε; Για να μας καλείτε, κατι συμβαίνει.
Με: Η Μυρτω και εγω, θα ζηςουμε μαζι!
Ν, Τζ, Ντ, Ε: Τι;;;;;;
