KÖY KIZI

KÖY KİZİ YEMEK

Denizden

-Deniz!

-Deriin!

Babam ve cansu abla bize bagiriyordu.
kalktigimda catidaydik.

Ah tabi ya dun uyuya kalmis iz.

-Derin!

-Derin!asagidan benim peşime gelen sesle durup asabi baktim.

Tatli bir kiz bagiriyordu.

-Cemre

-Cansu anne neden acmiyorsunuz telefonu.

-Anne derken?dedim yukardan

-Sen neden sözlume yaslaniyorsun.

-Ne?.dedim sözlüm.eline baktigimda gördüğüm yüzükle sok oldum.

Lanet olsun tüm gece nazil görmedim ben.

-Derin kalk sözlün geldi.

Dediğimde sersemce kalkti ben ayagi kalkip enesle yelizi kaldirdim.

Asagi indigimizde sevgilisi hemen sarilip öpünce -Dudaktan-mutfağa gittim.

-Günay din.

-Günay din ablacim
Dedi beni öpen ablam sagimdan öperken, koşarak gelen melis de solumdan öptü.

-Günay din prenseslerim.

Diyen melisin yanagini sikica optum.

-Hadi kahvalti hazirlicaz, deniz yelizi cagirirmisin?

-Tamam abla.dedim ve disari ciktim.

-Askim bende burdayim 2 gün kalcaz zaten dimi bizde tatil yapariz.

Değince ciktigima lanet ettim.

-Yeliz.

-Efendim abla

-Hadi gel!dediğimde koşarak geldi.

Nedense şu cemreye yemek veresim hic yoktu!

Hatta yemeğine zehir atsam kaç yil yatarim diye düşünmeye başladım.

-Abla napiyosun kiracan.
Diyen yelizle kolunu çok sıktıgımı anladim.

-Pardon ablacim aciyomu?

-Yok hadi ablam kizcak simdi.dedi ve içeri geçince cemreye bir bakis atip geçtim bende.

-Bende yardim ediyim.diye gelen cemreye

-Elimiz ayagimiz var çok şükür güzelim sen misafirsin geç otur. dedigimde tip tip bakip gitti.

Bende siritinca ablamin bakisina maruz kalip hemen isime döndüğümde güldüğünü gördüm.

Kahvaltiyi hazirlarken yemekten alan cemreye kizginca baktim bu kiz ne görgüsüzdü böyle.

-Tatlim aile büyükleri yemeden yenmez.

-Kusiyim mi?dedi tek kas kaldırarak ama ben dalarim buna.

-Gerekiyorsa yada yapabiliyorsan neden olmasin.dedim gicikca gülümseyerek.

Cansu abla bana destek cikip ona laf sokunca kikirdadim.

-Görgüsüz musun gelinim öyle her yerde her şey yenmez.

Tek moralini bozan gelinim demesiydi ama olsun.

Bana göz kirpinca gulumsedim.

-Annee!diye uyaran derin'e öldürücü bakışlar atıp odama döndüm.

Oturup telefonla ugrasirken sinirim ve üzüntüm gitmemişti.

-Ablacim hadi Yemek yemicekmisin?.