4. Bölüm -Hayallerimin ülkesinde-

691 29 3
                                    

                                                     2 GÜN SONRA        

Evet inanması güç biliyorum ama o gün gelip çatmıştı.Bugün 5 yıllık hayalim gerçek olacaktı.Valizimi ve el bagajımı kontrol ettikten sonra arabaya bindik.Havaalanına gidiyorduk.

-Bak kızım şimdi sen oraya gideceksin ama bak görürsün 2 gün sonra anne ben geliyorum sen haklıymışsın dersin.Pis kokuyor kızım orası ne yersin ne içersin elin gavurunun ülkesinde.Sakın domuz momuz yeme gebertirim seni marketten de bişe alma sakın domuz yağı vardır onlarda.Öyle geceleri gezmeye falan çıkma kaçırırlar seni kızım paranı da saçma sapan şeylere harcama oraya gidince hattını da açtır.Bunca sene İngilizce'yi su gibi konuş diye seni kurslara yolladık hadi şimdi göster bakalım orada marifetini.

-He he tamam anne tamam.

Annemi de bu şekilde geçiştirdikten sonra camdan yolu seyretmeye başladım.O kadar heyecanlıydım ki ellerim buz gibi olmuştu .Kalbim yerinden çıkacaktı.Havaalanına gelince  işlemlerimi hallettim ve uçağı beklemeye başladık.Sürekli saate baktığımı farkeden babam gülerek elini omzuma attı.

-Hayrola çok gidesin var buralardan heralde.

-Baba 5 yıldır ben bunun hayaliyle yaşıyorum .

-Tamam kızım sen orada gönlünce gez eğlen .

Amacım orayı gezmekten çok Lee Minho ve diğer oppalarımı görmekti.Bunu düşününce salak salak sırıttım.O sırada uçağın indiğine dair anons verildi.Kalbim yerinden çıktı çıkacaktı.Ailemle vedalaşıp annemin nasihatlerini 100. kez dinledikten sonra uçağın merdivenlerine doğru yürüdüm.Uçağın içine girdiğimde birden ağlamaklı oldum.Resmen Kore'ye gidiyordum hemde tek başıma.Yıllardır bunun hayaliyle yaşayıp acı çekmiştim ama şimdi hayallerim gerçek oluyordu ve bu beni çok duygulandırdı.Yerime oturduğumda nemlenen gözlerimi sildim.Aradan biraz zaman geçtikten sonra uçak Kore'ye doğru ilk adımlarını atmaya başladı.Yol boyunca kore pop dinledim.Bazen de uyudum.Yaklaşık 10 saatin sonunda Uçak Seoul'e inmişti.Uçaktan indiğimde kendimi tutamayıp ağladım ve (o cesareti nerden buldum bilemiyorum) tek  elimi yumruk yapıp elimi havaya kaldırarak ''Ben geldim Koreeeeeeeeeeeeeeeeeeee'' diye bağırdım.O an kendimi çok rahatlamış ama biraz da utanmış hissederek yürüdüm.Valizlerimi de aldıktan sonra bir otobüsle Seoul şehir içine gittim.Şehir merkezine geldiğimde gözüme kestirdiğim bir koreli bayana dokundum ve İngilizce derdimi anlatmaya başladım.

-Afedersiniz Flower Hostel'e nasıl gidebilirim acaba?

-Şurdan sağa dönün ve karşıya geçin yol üzerinde görürsünüz zaten.

-Peki teşekkürler.

Evet ilk yol tarifi sorma maceram böyle başladı.Bayanın tarif ettiği şekilde ilerledim.Evet işte oradaydı!Sonunda kalacağım yeri bulmuştum.Bakalım beni neler bekliyordu.

Aşk ve EngellerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin