Aşk ve Engeller

10. Bölüm - Alışmak -

***UZUN BİR ARADAN SİZLERLE BİRLİKTEYİM.SİZLERİ ÇOK BEKLETTİM UMARIM GÜZEL BÖLÜMLERLE KARŞINIZDA OLURUM.ŞİMDİDEN İYİ OKUMALAR.YALNIZ BİR HATIRLATMAM VAR LÜTFEN SON BÖLÜMÜN SON CÜMLESİNİ OKUYUP BU BÖLÜMÜ ÖYLE OKUYUN.UNUTMUŞ OLABİLİRSİNİZ.***

                      ... O an aklımdan geçen tek şey ölmek oldu , evet ölmekten bahsediyorum.Sıradan bir ölüm olmayacaktı bu , en mutlu olduğum anda ölecektim.Minho ile burun burunaydım.Nefesi nefesime değerken hiç olmadığım kadar garip duygular içindeydim.Ölmek istiyordum.Onunla bu kadar yakınken ölmek...

Mutfak karanlıktı.Minho fazlaca yakınımdaydı ve 1 dk gözlerimin içine baktı.Gözlerindeki o derinliği görebiliyordum.O 1 dk bana 1 asır gibi geldi.Oldukça utanıyordum.Yanaklarım alevlendi , bacaklarım titremeye başladı.Ne olacaksa olsun artık diyordum.Hadi öp beni gibi cümleler aklımdan geçtikte daha fazla utanıyor , daha fazla titriyordum.O 1 dk içinde bu kadar şeyi düşündüm işte.Ve ne olduysa o 1 dk'nın sonunda oldu.Minho beni öpmedi.Özür dileyip yana çekildi ve bardakları alıp dışarı çıktı.O da utanmıştı. O 1 dk'lık bakışmada bunu görmüştüm.Beni öpmemesi beni biraz hayal kırıklığına uğratsada en azından bakıştık deyip kendimi avuttum.Böyle de salaktım işte.Sen kim Lee Minho kim kızım.İç sesim gene durmuyordu.Dolaptan içecekleri alıp yanına gittim.

                Yanına gittiğimde içecekleri bekliyor gibiydi.Doldurdum.Anında dikledi.Heyecandan artan vücut ısısını yanaklarından görebiliyordum.Aynısı bana da olmuştu nasılsa.Bir süre ikimizde konuşmadık.Ne diyebilirdik ki? Ama dayanamayıp lafa ilk giren yine oldu.Centilmen erkeğim benim :)

             - Elif sen daha ne kadar burada kalacaksın?

Bu cümle kalbime ok gibi saplanmıştı.Asıl utanmayı sen şimdi gör.

            -Ben aslında çok fazla rahatsızlık verdim size zaten yarın bir otel bulurum merak etmeyin.

Minho güldü.

          -Diyecektim ki eğer senin için bir sakıncası yoksa otele gitme.Benimle kal.

Tahmin edeceğiniz gibi şok oldum.O an düşünmeden tek bir şey çıktı ağzımdan:

        -Neden?

Minho cevap vermedi.Ayağa kalktı.Müzik açtı.Duygusal bir şarkıydı.Ben sadece ona bakıyordum.Bir anda elini bana uzattı.Nasıl olduysa bir cesaret geldi ve düşünmeden tuttum elini.Beni ayağa kaldırıp belimden tutup kendine çekti.Elini belimde hissetmek apayrı bir duyguydu.Ona baktım.Yine fazlaca yakındık.Nefes alışverişlerim hızlanmıştı.Ve eminim ki bu kadar yakınken o da bunu hissetmişti.Bu kadar hissi saniyeler içinde yaşadım çünkü beni belimden tutup kendine çekip direk dansa başladı.Normalde ben yapamam deyip itiraz ederdim , yapamayınca gülme krizine girerdim eminim.Ama o an farklı bir şeyler oldu.itiraz yok , utanma yok.Harika bir şekilde dans ettik ve gözlerimiz birbirinden ayrılmadı.Sanırım ona alışıyordum , ama en güzeli :

         Benden etkilenmişti.Bundan emindim...