Aşk ve Engeller

9.Bölüm -Parti Zamanı-

              Minho'nun evine gelmiştik.Odalarımıza çıkıp hazırlanmaya koyulduk.Önce kısa bir duş aldım ardından saçlarımı kurutup kıyafetlerimi giydim . Saç , makyaj derken evet sonunda hazırdım.Aynada kendime son bir kez baktım gerçekten güzel görünüyordum.Acaba Minho beni beğenir miydi?Heyecanla merdivenlerden aşağı indim.Minho karşımda bekliyordu.Merdivenin koluna yaslanmış , siyah ceketi , ve havalı saçlarıyla az kalsın düşmeme sebep oluyordu.Beni bir süzdü.

-Gecenin yıldızı belli oldu!

-Hahaha teşekkürler.

Beni beğenmişmiydi gerçekten?İç sesimle büyük bir savaş veriyordum.Arabaya bindik.Partiye doğru yola koyulduk.Minho bana kısa bir bakış atıp güldü.Bu bakışa bir anlam veremedim.

-Ne oldu?

-Gözümü alıyorsun.

Kalbimin nasıl attığını hissedebiliyordum.Dilim tutuldu , kitlendim sanki.Bunu söyleyen Minho idi evet.

-Teşekkür ederim.

diyebildim sadece.O kadar heyecana yine bunu söyleyebilmem büyük başarıydı doğrusu.Yol boyunca daha konuşmadık ve ben cidden aşırı heyecanlıydım.Orada ne bok yiyeceğim diye düşünmekten kendimi alamıyordum.Bir sürü ünlü yanımda desen Lee Minho.Sakin ol Elif diyerek kendimi sakinleştirmeye çalışsam da başarılı olamıyordum.Parti mekanına gelmiştik.Ne yapacağım , nasıl davranacağım konusunda hiçbir fikrim yoktu.Arabadan aşağı indik.Birkaç adım sonra Minho kolunu kolumu onun koluna geçirmem için uzattı.O an yaşadığım bu heyecanlı dakikaların birikmesi üzerine bayılmışım.Gözlerimi açtığımda Seul'de bir hastanedeydim.Başımda ise Minho vardı.İlk başta nerde olduğumu anlayamasamda neler yaşadığım yavaş yavaş aklıma geldi.

-Minho ben... gerçekten... çok üzgünüm....

-Şşşşşt! Tamam bunları sonra konuşuruz şimdi sadece dinlen.

Çok utanmıştım.Adamın gecesini resmen mahvetmiştim.Ah aptal Elif! Ne diye düşüp bayılırsın ki?Onun gecesini mahvettiğim aklıma geldikçe içime bir şeyler oluyordu.Utancımdan oracıkta ölmek istedim.O sırada doktor geldi.Durumumun iyi olduğunu yalnızca fazla stresten kaynaklandığını söyledi.Artık gidebilirdik.Ayağa kalktım.Minho ben doğrulurken bana yardım etti.Hastaneden çıkıp arabaya bindik.Arabaya bindiğimizde lafa ilk giren Minho oldu :

-Sana bir şey olacak diye çok korktum.

-Ya ben gerçekten çok üzgünüm.Geceni mahvettim.

-Bak inan bana gece umrumda değil sana bir şey olmasın.Hem doğrusunu istersen oraya gitmeyi hiç istemiyordum.Parti türü şeylerden hoşlanmam.

-Neden ki?

-Seninle vakit geçirmek daha cazip geliyor.

Tamam sakinim.Hayır değilim.Ağağağağağa bunları diyen Minho mu?Tamam Elif sakiiiiin.İç sesim ciddi anlamda saçmalıyordu.

-Peki şimdi napıyoruz?

-Sana bağlı kendini nasıl hissediyorsun?

-Gayet iyiyim.

-Güzel.O zaman bu geceyi değerlendirelim diyorum.

Ne diyon lan bu ağzını yediğim.Ah iç sesim yine fesata bağladı.Ya bu geceyi değerlendirmek?Minho ve ben?Sustum.

-Nasıl?

-Gidince görürsün.

deyip göz kırptı.

Yol boyu daha konuşmadık kendimizi çalan şarkının akışına bıraktık.Biraz sonra Minho bir sahil kenarında durdu.Arabadan indik.Hiçbir şey demeden onu takip ettim ve gördüğüm manzara karşısında duraksadım.Karşımda devasa bir yat duruyordu.Lüks olduğu dışından belliydi.Minho bana bakıp o etkileyici gülümsemesini attıktan sonra kalbimin ritminin değiştiğini hissedebiliyordum.Minho önden gidiyordu.Bana elini uzatıp yata adım atmamı sağladı.Burası gerçekten harika gözüküyordu.Boş bir koltuğa oturdum.

-Nasıl beğendin mi?

-Beğenmemek elde değil ki.

-Sen bekle içecek bir şeyler getiriyorum ben.

Minho içecek bir şeyler almaya gidince bende meraklı ruh halime dayanamayıp yatı gezmeye karar verdim.Minho'nun ilerlediği yöne doğru ilerledim.Mutfak kısmına girdim.Minho yoktu.Ben de bardakları çıkarmaya karar verdim.Birden bir sesle arkama döndüğümde Minho ile burun burunaydım.