9. " Kanser "

48 15 14
                                    

Multimedya da Mert.

İyi okumalar ! Oy ve yorum yapmayı unutmayın.

1 hafta. Tam olarak 1 hafta dır Savaş ı görmedim. Sevgili olduk ama 1 haftadır ortalıkta yoktu. Nerede bilmiyorum ama merak ediyorum. Eve geç geliyor , bazen hiç gelmiyordu. Neden böyle yapıyor bilmiyorum ama onu çok özledim. Evde boş boş oturmaktan da sıkıldım. Off. Kapı çalınca hemen ayağa kalkıp kapıya koştum. Hizmetçiden önce kapıyı açtım ve... Gördüklerime inanamıyorum ! Savaş kolunun altında sarışın güzel bir kızla gelmişti ! Galiba sarhoştu ama bunu yapmasını yapmasını asla beklemezdim. Ağzım açık bir şekilde onlara bakarken Savaş beni ittirip kızla birlikte içeri girdi. Onlar yukarı - galiba - Savaşın odasına çıkarken arkalarından bakıyordum. O sırada hizmetçi teyze yanıma gelip " Begüm hanım , iyi misiniz ? " diye sorunca kendime gelip " Evet... İyiyim " deyip bende yukarı çıkmaya başladım. Tam odama girerken Savaşın odasından gülüşme sesleri geldi. O pis kız kahkaha atıyordu ! Kahkahası o kadar iğrençti ki onun kahkahasını ses kayıdına alıp , onu bomboş bir odaya koyarak tüm gün ona o ses kaydını dinleterek öldürebilirdim ! Sinirle soluyup odama girdim ve yatağa yattım. Ah ! İşte tam o sırada telefonum çalmaya başladı. Arayana baktığımda Mert olduğunu gördüm ve aramayı açtım. Sesimi düzeltip " Efendim Mert " dedim. Mert " Ne oldu sana Begüm " dedi endişeli bir sesle. Hemen anlamıştı. " Bir şey yok ya. Sadece buraya alışmakta zorluk çekiyorum " dedim ama inandığını sanmıyorum. Mert derin bir nefes alıp " Anladım. Anlatmak istediğin zaman beni ara. Ne yapıyorsun ? " gülümsedim. Hemen anlamıştı derdimi. " Hiç. Büyük , rahat ve yumuşak yatağımda yatıyorum. Sen ne yapıyorsun ? " diye sordum gülerek. Güldü ve " Küçük , rahatsız ve sert yatağımda yatıyorum. " Deyip o da güldü. Gülümsedim. Onu çok özlemiştim. Aklıma gelen fikirle " Mert. Buluşalım mı ? " diye sordum. Mert gülüp " Bu bir çıkma teklifi mi bayan ? " dediğinde kıkırdayıp " Aynen öyle. Bayım " dedim. Mert kahkaha atıp " Teklifiniz kabul edilmiştir. 1 saat sonra görüşürüz bayan " Dedi. Bende görüşürüz deyip telefonu kapattım. Savaş aklıma gelince gülümsemem soldu ve yerini kızgınlığa bıraktı. Odadan hala kahkaha sesleri geliyordu.

SAVAŞ'IN AĞZINDAN

Acaba kahkaha seslerini duyuyormu ? Umarım duyuyordur. Begüm odasına girdiği gibi kzın kahkahasını ses kaydına almış sonra kızı göndermiştim. Sonra da telefonu hopörlöre bağlayıp ses kaydını açmıştım. Böyle yapmak istemiyorum ama zorundayım. O gün ki aptallığımla Begüm ü öpmüştüm ama bunu yapmamalıydım. Begüm ile sevgili olamam. Babamın yaptıklarından sonra asla ! Babamı asla affetmeyeceğim. Begüm den ayrılabilirim ama kalbinin kırılmasını istemiyorum. Gerçi şu an da kalbini kırıyorum ya ! Ama onun benden ayrılması daha iyi olur. Begüm ün kapısının açılıp kapanma sesini duyduğumda bende kahkaha atmaya başladım ama bu hiç içten bir kahkaha değildi. Begüm ün ayak sesleri hızla uzaklaştığında sustum ve ne yapacağını dinlemeye başladım. Galiba alt kata iniyordu. Bir süre ses gelmedi ama sonra buraya doğru gelen ayak seslerini duydum. Yine kahkaha attım. Begüm ün kapısının açılıp kapanma sesini duyunca derin bir nefes verdim. Sonra da sıkılıp alt kata inmeye karar verdim. Salona oturup televizyonu açtım ve bir belgesel izlemeye başladım.

***

Belgesel devam ederken merdivenlerden inen ayak seslerini duydum ve o tarafa baktım. Begüm. Üstüne kırmızı bir şort ile beyaz askılı giymişti , ayakkabıları ise siyah renkliydi. Çok güzel olmuştu. Kaşlarımı çattım. Acaba nereye gidiyordu ? Ayağa kalktım ve " Nereye gidiyorsun ? " diye sordum. Bana tiksinirmiş gibi baktıktan sonra " Seni ilgilendirmez " dedi. Daha sonra da kapıya ilerleyip açtı ve bana son bir bakış atıp kapıyı kapattı. Arkasından şaşkınca bakıyordum ama bakmamalıydım. Bunu ben istemiştim. Yine de merak ediyordum ve nereye gittiğini öğrenmeliydim. Dışarıdan arabanın sesini duyduğumda dışarı koştum ve Begüm ün şoför ile gittiğini gördüm. Acaba nereye gidiyordu ? Koşarak eve girdim ve arabamın anahtarlarını alıp arabanın kilidini açtım. Arabaya bindiğimde aklımda hala sorular vardı. Begüm nereye gidiyordu ? Kiminle buluşacaktı ? Neden bana haber vermemişti ? Gerçi son sorumun cevabını biliyorum...

! Gerçekler ! #Wattys2016Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin