Ο Γείτονας Με 15 Χρόνια Διαφορά

Κεφάλαιο 27

Τόσο καιρό μαζί με τον Άρη και είμαστε καλύτερα από ποτέ. Τον λατρεύω . Πως γίνεται να έχω τόση αγάπη για έναν άνθρωπο? Με επιρρεάζει πάρα πολύ. Φτάνει Πάσχα και θα κατέβουμε κάτω για τις γιορτές. Θα είναι φοβερά. Είμαι σίγουρη. Αχχχ. Όταν με έχει αγκαλιά και μου λέει πόσο με αγαπάει. Όταν μου κάνει έρωτα και μου δείχνει αυτήν την αγάπη με πράξεις . Όταν με φιλάει μπροστά σε όλους τους φίλους μας για να τους δείξει πως είμαι δικιά του. Με τρελένει ΑΠΛΆ και ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ.
** Μια μέρα πριν φύγουμε. **
Καθόμαστε αγκαλιά στον καναπέ και βλέπουμε μια ταινία. Μου αρέσει όταν καθόμαστε έτσι και ξαπλώνω στο στήθος του και μου χαϊδεύει τα μαλλιά. Αρχίζει να μιλάει κοφτά με κουβέντες που δεν έβγαζαν νόημα. Αχ αυτή η φωνή του. Ανασηκώνομαι έτσι ώστε να τον κοιτάω στα μάτια.

-Τι συμβαίνει βρε Άρη μου?
-Να απλά. Σκεφτόμουν . Για πόσο καιρό θα θέλεις να είσαι μαζί μου. Εγώ θα είμαι γέρος σε λίγο.
-Θεέ μου. Άκου τι σκέφτεται. Θα σε βαρέσω μωρέ το έχεις πάρει χαμπάρι?
-Μα είναι αλήθεια .
-Άκουσέ με λοιπόν γιατί δεν θέλω να το ξανά κουβεντιάσουμε αυτό. ~~>Είσαι υπέροχος.
~~>Σε αγαπάω
~~>Η ζωή μου είναι άθλια χωρίς εσένα.

Δεν μιλήσαμε. Δεν είπαμε τίποτα . Απλά με πήρε αγκαλιά και με φίλησε γλυκά. Πόσο μου αρέσει να χάνομαι στην αγκαλιά του? Πόσο λατρεύω αυτό το μυστήριο που κρύβει το βλέμμα του. Πόσο τον θέλω τελικά?

Την επόμενη μέρα ξυπνήσαμε πήραμε πρωινό και κατά τις 10:30 ξεκινήσαμε. Είχαμε ένα ωραίο και ήρεμο ταξίδι. Τραγουδούσαμε μαζί στο αυτοκίνητο και γελάγαμε . Τον λατρεύω . Κάτω όλα ήταν ήρεμα. Κανένας δεν είχε αντίρρηση με αυτή τη σχέση. Τουλάχιστον δεν μας είχαν δείξει κάτι τέτοιο. Πήγα στο βαφτιστηράκι μου τα παιχνίδια του . Την λαμπάδα του και γενικά τις πασχαλινές λιχουδιές του και μετά πήγαμε μια βόλτα στην πλατεία. Όλοι μας έβλεπαν μαζί και μας κοιτούσαν με μισό μάτι όμως δεν μας ένοιαζε. Θα το ξεπερνούσαν. Όλα θα περνούσαν.

Όπως περνάει και ο καιρός άλλωστε. Πόσο γρήγορα. Πόσο Χαρούμενα . Τελείωσα την σχολή  μου και δουλεύω σε ένα ξενοδοχείο στην Ρόδο με σύμβαση για 5 χρόνια. Ο Άρης με ακολούθησε .....

Αζάπεςςς. Συγγνώμη που σας έχω ξεχάσει απλά είμαι αρκετά πνιγμένη με φροντιστήριο και διάβασμα. Τρίτη Λυκείου είναι αυτή. Πρέπει να κάνουμε τον αγώνα μας. Καλή επιτυχία αν υπάρχει κάποιος που με νοιώθει. Τα φιλιά μου σε όλους και όλες. Όσο πιο σύντομα το επόμενο.
Ααα . Πείτε μ τι νομίζετε για την ιστορία μου και επίσης τι άλλο θέλετε να δείτε.

~~> ☆ <~~ ♡♡♡♡♡