Ο Γείτονας Με 15 Χρόνια Διαφορά

Κεφάλαιο 23

Όλα ήρεμα τελικά. Καμία αναποδιά. Τίποτα το αρνητικό στην γλυκιά και μαγική ατμόσφαιρα της Πρωτοχρονιάς. Το μόνο άσχημο ήταν ότι ΞΑΝΆ βρίσκομαι απέναντι από τα μάτια μου τα όμορφα και τους λέω ΑΝΤΊΟ.
Προσωρινό πάντα . Αλλά δεν παύει να πονάει.

-Κάθριν . Σκεφτόμουν σοβαρά να....
-Τι έγινε?
-Βασικά . Άσε. Τίποτα.
-Σίγουρα?
-Ναι. Σε λατρεύω . Να το ξέρεις.
-Και γω αγάπη μου. Θα τα πούμε σύντομα.

Φιλιόμαστε για λίγα λεπτά μέχρι που ακούγεται από το μεγάφωνο η αποχώρηση του τρένου. Σταματάμε. Κοιταζόμαστε στα μάτια και δεν λέμε τίποτα. Αφήνουμε ο ένας το χέρι του άλλου και χάνομαι μέσα στα βαγόνια.

*** Μεριά Άρη.***

Έφυγε ξανά. Δεν πάει έτσι όμως. Την θέλω κάθε μέρα δίπλα . Θέλω να ξυπνάω δίπλα της . Θέλω να την έχω στην αγκαλιά μου. Να της κάνω έρωτα και να αγαπιόμαστε κάθε φορά και περισσότερο. Τέλος αυτό ήταν . Θα πάω στην Αθήνα να μήνω μαζί της. Έτσι κι αλλιώς τώρα το μπάσκετ τέλος σε επαγγελματικό επίπεδο. Μετά από κάποια ηλικία σε πετάνε. Θα παω στην Αθήνα . Να βρω και καμιά δουλειά. Και να είμαι δίπλα της. Το αποφάσισα. Θα κλείσω κάτι υποθέσεις εδώ και ελπίζω σε μία εβδομάδα να είμαι πάνω. Θα της κάνω έκπληξη.

*** Τέλος σκέψεις Άρη ***

Μια εβδομάδα μετά και όλα είναι έτοιμα για την αποχώρησή μου. Μιλήσαμε το πρωί και τις είπα ότι έχω κάτι δουλειές και όταν τελειώσω θα την πάρω . Μετά από περίπου τρεις ώρες ήμουν έξω από το σπίτι της. Την παίρνω τηλέφωνο.

-Που είσαι έρωτα?
-Χαχα. Σε αγαπάω ....
-Κι εγώ .
-Εδώ σπίτι. Ειρθα πριν 10' και λέω να μπω για ένα μπανάκι. Εσύ.?

** Εκείνη την στιγμή κατεβαίνω από το αυτοκίνητο και ανεβαίνω στον 2ο όροφο. ***

-Και γω μόλις γύρισα και κάθομαι λίγο στον καναπέ.
-Αα ωραιότατα. Ωπα. Περίμενε μισό λεπτό γτ μου χτυπάνε.
-Ποιος είναι τέτοια ώρα?
-Δεν ξέρ. ....

Δεν πρόλαβα να τελειώσω την πρότασή μου και ανοίγω την πόρτα. Μένω μαρμαρομένη
και κοιτάω τον άνθρωπο απέναντί μου.

-ααααα. πλάκα μου κάνεις.?

Με φόρα πηδάω πάνω του και τυλίγω τα πόδια μου γύρω από την μέση του. Τα χέρια μου χαϊδεύουν τον αυχένα και τα μαλλιά του ενώ τα δικά του με κρατάνε από τα οπίσθια. Δίνουμε ένα δυνατό και παθιασμένο φιλί και μπαίνουμε μέσα. Έκατσε στον καναπέ και έκατσα πάνω στα πόδια του.

-Τι κάνεις εσύ εδώ?
-Δεν με θες? Να φύγω ?
(κάνει να σηκωθεί.)
-Τι ? Κάτσε κάτω . Βλάκα .
-Κάθριν
-Ναιιι?
-Πως θα αντιδράσεις όταν σου πω πως ήρθα για να μείνω?
-Ναι καλά.
(Με κοιτάει και με το βλέμμα του καταλαβαίνω πως μιλάει σοβαρά)
Σοβαρά τώρα.?
-Ναι. ...
-Είμαι η πιο τυχερή και ευτυχισμένη κοπέλα του κόσμου.

Αφού μείναμε για μισή ωρίτσα έτσι αγκαλιά σηκώθηκα να πάω για μπάνιο και ο Άρης θα παρέγγελνε κάτι για να φάμε. Μπαίνω στο μπάνιο και ανοίγω το ζεστό. Βγάζω τα ρούχα μου και αφήνομαι στο καυτό νερό που τρέχει πάνω μου.

Ανοίγει η πόρτα. ....

~~> ☆ <~~